• بنابر گزارش خبرگزاری ها؛ تلاش چند ماهه اصولگرایان برای وحدت به بن بست رسیده و آن ها در جهت معرفی کاندید واحد شکست خورده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۴ اسفند ۱٣۹۵ -  ۱۴ مارس ۲۰۱۷

تمام شد؛ خیلی زودتر از آنچه تصور می شد؛ ساده تر از آنکه خیلی ها تحلیل می کردند. آنچه رخ داده، این است: «تلاش چند ماهه اصولگرایان برای وحدت به بن بست رسید؛ آنها شکست خوردند».

سایت انتخایات در گزارشی نوشته است: حالا این روزها هر کس کار خودش را می کند؛ یکی ستاد زده؛ آن دیگری ساک به دست شهر به شهر می چرخد، آن یکی اتاق فکر تشکیل داده و... بدون آنکه کسی توجهی به آن مرکز فرماندهی داشته باشد که قرار بوده نامزد نهایی را از میان مصادیق برگزیند، فعلا وضعیت اینگونه است.

در این گزارش آمده است: روایت ماجرا را از روزهای آغازین همین هفته شروع کنیم. اخباری که خبرنگار «انتخاب» به آن دست یافته می تواند زوایای تازه ای از اوضاع درون راستگرایان را معلوم کند. بر اساس شنیده ها بنا بر این بود که نام ۱۰ نامزدی که در جلسه مجمع عمومی جمنا بر اساس رای گیری از حاضرین انتخاب شده بودند اعلام شود. خاصه آنکه پیش از این حتی مرضیه وحید دستجردی از آغاز مذاکرات با این ده نفر هم خبر داده بود. او گفته بود: «پیش نیاز برگزاری مجمع دوم جبهه مردمی این است که باید با ۱۰ کاندیدایی که بیشترین آراء را در مجمع عمومی اول کسب کرده‌اند، گفت‌و‌گو و مذاکره کنیم. هیات رئیسه شورای مرکزی در حال رایزنی و گفت‌وگو با این نامزده‌هاست. این کار آغاز شده و تا حصول به نتیجه، همچنان ادامه خواهد داشت.» در حالی که همه در انتظار اطلاعیه شورای مرکزی جمنا برای معرفی این ده نفر بودند ناگهان یک خبر با چند نکته قابل توجه البته بدون حتی کوچکترین تفاوت روی خروجی رسانه های اصولگرا قرار گرفت.
در این خبر که عنوان معرفی نامزدهای برگزیده جمنا را روی خود داشت چند مساله خودنمایی می کرد. اول اینکه به جای ده نفر نام ۱۴ چهره اصوگرا قرار داشت. یعنی ۴ نفر اضافه تر از آنچه وعده داده شده بود. این اولین نشانه ای بوده که از اختلافات گسترده حکایت داشته است. به بیان دیگر سوال در این مورد این است که اگر بنا را بر درستی سخنان سخنگوی جمنا قرار دهیم آیا آن ۴ نفر اضافی از چه تاریخی و اساسا چرا به این جمع منتخب اضافه شده اند؟ در نگاه نخست اینگونه به نظر می آید که حتی علت تنظیم این لیست بر اساس حروف الفبا و بدون توجه به میزان آرا کسب شده هم این بوده است که نام آن ۴ نفر اضافه معلوم نباشد. اما گویا پشت پرده این ماجرا اتفاقات دیگری نهفته است.
گفته می شود یکی از دلایل این رخداد قابل توجه و تامل، فشار طیف راست سنتی و بیش از همه موتلفه بوده است. شنیده شده پس از پیگیری های مستمر موتلفه ای ها، نهایتا یکی از شخصیت های با نفوذ جریان اصولگرا، موافقت سران جمنا را برای اضافه کردن اسامی جدید از جمله مصطفی میرسلیم جلب می کند. نکته قابل توجه این است که حتی بعد از اضافه شدن این اسامی همچنان موتلفه بر سر مواضع انتقادی خود نسبت به جمنا باقی مانده است. ماجرا اما به اینجا ختم نمی شود. موتلفه ای ها حتی برای جلب حمایت به دفتر آیت الله مصباح یزدی هم رفته اند. دیداری که سخنانی تلخ را در آن شنیده اند: «همان گونه که بنده گفته ام، شما (برخی از اعضای موتلفه) از قدیمی ترین دوستان بنده هستید و دوستانی بهتر از شما در زمینه سیاست و اجتماع نمی شناسم؛ این سخن جای خود را دارد؛ اما بدین معنا نیست که هر چه شما گفتید من قبول می‌کنم و یا انتظار داشته باشم هر چه من گفتم شما قبول کنید! اولا اگر ما کاملا افکارمان واحد بود که یک حزب می‌شدیم، ثانیا اگر توقع این بود که همه یک جور فکر کنند، پس تعدد احزاب چه معنا می‌دهد؟بنده به دنبال شناخت وظیفه ای هستم که بتوانم در مقابل خدا جوابگو باشم؛ هر گاه تشخیص دهم کسی اصلح است، از او حمایت می‌کنم، و اگر کار به جایی رسید که قرار است کسی رأی بیاورد که ضررش بیشتر است و رأی به رقیب او سبب دفع ضرر بیشتر می‌شود، دفع افسد به فاسد می‌کنم؛ اما قرار نیست از اول فاسد را ترویج کنم. در صورتی می‌توانم به کسی رأی دهم که بینی و بین الله تشخیص دهم از میان افراد موجود، او اصلح است؛ اما قول دیگران برای من حجت نیست؛ البته رفت و آمد، و بحث و گفتگو با دوستان گرامی را با کمال میل انجام می‌دهم، اما نمی توانم به کسی قولی دهم که از فلانی حمایت می‌کنم، چون حجتی پیش خدا ندارم؛ اما با تمام وجود سعی می‌کنیم اگر کسی را معرفی کردید که در شاخص‌های گفته شده، برتر و اصلح باشد و برای ما هم ثابت شد، از وی حمایت کنیم؛ البته منتی بر شما نداریم، بلکه وظیفه ای است که در مقابل خدا باید انجام دهیم.»

از موتلفه که بگذریم برخی از نامزدهای دیگر اصولگرا هم عملکردی جالب دارند. در مورد نیکزاد شنیده شده که او از جمله افرادی بوده که نامش در میان ده نفر اول انتخاب شده نبوده است. برخی خبرها حاکی از آن است که بعد از برگزاری نشست جمنا اعتراضش را به این تشکل مطرح کرده و حتی عنوان کرده که برای حضور در انتخابات آماده است. خبرهای دیگری که از وضعیت نامزدهای اصولگرا شنیده می شود حاکی از آن است که رستم قاسمی برای حضور در انتخابات بسیار جدی است . او گویا گفته عزمی راسخ برای حضور در رقابت اردیبهشت ماه دارد.

محسن رضایی هم اعلام کرده بنای نامزدی در انتخابات را ندارد اما برخی شنیده ها حکایت از این دارد که احتمالا او از حاضرین انتخابات ۹۶ خواهد بود. بر اساس اخباری که خبرنگار «انتخاب» به آن دست یافته است همچنین به نظر می رسد که باید در انتظار اعلام نامزدی الیاس نادران هم باشیم. این را البته میتوان از اظهار نظرها و تحرکات اخیر او هم حدس زد. زریبافان هم البته در این بین حکایت جالبی دارد. او نیز در زمره کسانی قرار دارد که برای کاندیداتوری جدی شده است. همه این افراد که به آن ها اشاره کردیم، غیر از چند نامزد اصلی است که اتفاقا نبردی نامحسوس و حتی گاها محسوس هم در آن سطح شکل گرفته است .سعید جلیلی در آستانه انتخابات به فکر قشر مستضعف افتاده و روستاگردی هایش را البته همراه با نهضت انداختن عکس و سلفی ادامه می دهد. محمدباقر قالیباف هم با رسانه خودش مصاحبه کرده و وعده سه برابر کردن یارانه را داده است. این وسط سید ابراهیم رییسی هم در حال تست فضا برای انجام بزرگترین ریسک زندگی سیاسی خود است.
این نکته نیز البته قابل توجه است که جبهه پایداری که از همان ابتدا ساز جدایی کوک کرده حالا دیگر با سخنان مرتضی آقا تهرانی جای هیچ شک و شبهه ای باقی نگذاشته که این تشکل سیاسی راهی جدا از جمنا را می رود و البته نامزد اختصاصی خود را هم خواهد داشت.


عصبانیتِ قالیباف از نتایج رای گیری «جمنا»
جلیلی بیشتر از آقای شهردار رای آورد
این سایت در گزارش دیگری نوشته است: اختلافات در درون اصولگرایان آنقدر شدید شده که به نظر می رسد در نهایت ائتلاف اصولگرایان (یا «جمنا») نه تنها نمی‌تواند بر روی یک کاندیدای واحد به اجماع برسد، بلکه ناچار است تلاش کند تعداد نامزدها از انگشتان دو دست فراتر نرود. در این میان قالیباف به عنوان فردی که هم سابقه اجرایی دارد و هم توان و امکانات می تواند فراهم کند، برای اصولگرایان اهمیت دارد، اما گلایه‌های او از سطح خصوصی فراتر رفته و حالا در رسانه‌های عمومی بیان می شود.

ینابر این گزارش، روزنامه صبح نو که از جمله رسانه های قالیباف به شمار می آید، در سرمقاله خود تیغ نقد بر روی «جمنا» کشید و نشان داد اختلاف ها بیش از آن است که حتی تصور می‌شد. سرمقاله صبح نو که بدون نام منتشر شده، مهمترین نقدش را اینگونه بیان می‌کند: «ایراد جدی به آنهایی است که طبق مرامنامه متعهد به تقوا محوری و اخلاق مداری‌اند اما در عمل آن را به فراموشی می‌سپارند.»
اما مخاطبان این رسانه ی نزدیک به آقای شهردار چه کسانی هستند و چرا قالیباف با «جمنا» به بن بست رسیده است؟

این سرمقاله با عنوان «اول قرار نبود»‌ نگاشته شده است، عنوانی که گلایه‌آمیز است. در این مقاله با اشاره به سازوکار جدید «جمنا» برای انتخاب کاندیدا آمده: « تجربیات انباشته اصولگرایی در انتخابات مختلف و آثار منفی برخی سهم‌خواهی ها پشتوانه این سازوکار بوده و در نتیجه عقل جمعی را جایگزین تعصبات و فشارهای حزبی کرده است.» نویسنده در ادامه با بیان اینکه برخی اصولگرایان عادت دیرینه ای به لابی گری دارند، می‌نویسد:«در درون جبهه مردمی نیروهای انقلاب نیز نمی‌توان از برخی نگرانی‌های گذشته و حال آسوده خاطر بود. لابی گری ها همچنان خودنمایی می‌کند و برخی چهره‌ها و احزاب بنا ندارند به این زودی از عادت دیرین دست بردارند.»
به نظر می رسد این بخش از نوشتار نزدیکان قالیباف انتقادی است به باهنر باشد که از او با عنوان «لابی‌گر» یاد می شود، کسی که ردپای او در جمنا هم دیده می شود. البته موتلفه نیز از جمله مخاطبان این بخش از گلایه های تیم قالیباف هستند که اخیرا طی لابی های فشرده موفق شدند، نام کاندیدای خود را در لیست ۱۴ کاندیدای نهایی «جمنا» بگنجانند. در واقع، جمنا قرار بود ۱۰ نفر را به عنوان اسامی بیرون آمده از سازوکار رای‌گیری خود اعلام کند. حال صبح نو می‌نویسد: «اینکه جبهه متحد پس از گذشت چند هفته با عدول از قرار نخستین ناگهان ۱۴ نفر را به‌جای ۱۰ نامزد معرفی می‌کند، جلوه‌ای از سهم خواهی های پشت صحنه و تداوم خصلت‌های قبیله گرایانه گذشته است. حال آنکه در مرامنامه این جبهه بر"مشارکت پذیری؛ جمع‌گرایی و پایبندی به عقل جمعی در تصمیم‌گیری و اقدام " و "عبور از دسته‌بندی‌های تفرقه آمیز قبیله‌ای " تاکید شده و همه اعضا به آن رأی داده‌اند.»

قالیباف پایین‌تر از جلیلی
یکی از مهمترین دلایلی که تیم قالیباف اصولگرایان جمنا را متهم به «قبیله‌گرایی» می‌کند درگیری‌های درونی این گروه‌ها خصوصا اصولگرایان سنتی است. همانها که توانستند عدد ۱۰ نفره لیست را به ۱۴ نفر بالا ببرند. چرا که میرسلیم و محسن رضایی نتوانسته بودند در میان ده نفر جای بگیرند.
فشار و لابی‌گری‌ها باعث شده تا اعلام اسامی که شمارش آن تنها یک روز زمان نیاز داشت، یک ماه طول بکشد. این موضوع قالیباف را دلخور کرده است. خصوصا اینکه برخلاف رویه معمول اسامی به صورت ترتیب حروف الفبا منتشر شد. درحالی که اساسا رای‌گیری برای این صورت می‌گیرد که مشخص شود کدام افراد بیشترین رای را آورده‌اند. معنای انتخابات جز این نیست که رای‌ها اثر داشته و مشخص شود کدام کاندیداها چقدر رای در بدنه جمنا و اصولگرایی دارند. براساس شنیده‌های «انتخاب»، حجت السلام والمسلمین رئیسی حائز اکثریت آرا شد. اما نکته قابل توجهی که قالیباف و تیم او را خشمگین کرده، بالاتر قرار گرفتن نام جلیلی از آقای شهردار است. به عبارت دیگر قالیباف معتقد است که اصولا جلیلی با عدم پذیرفتن شروط «جمنا» نباید در این لیست برای رای‌گیری حضور پیدا می‌کرد. اما فشارهای گروه‌ها و افراد به خاطر از دست ندادن پایگاه رای جلیلی موجب شد که «اصولگرایان از «اصل اولیه» خود کوتاه آمده و جلیلی را هم به کاندیداها اضافه کنند.
حالا بالاتر قرار گرفتن نام جلیلی، برای قالیباف قابل تحمل نیست. از همین روست که نشریه نزدیک به شهردار تهران می‌نویسد: «طبیعی است که بخشی از این حرکات را باید پای چانه زنی‌های مألوف سیاسی گذاشت اما ایراد جدی به آنهایی است که طبق مرامنامه متعهد به تقوا محوری و اخلاق مداری‌اند اما در عمل آن را به فراموشی می‌سپارند.»
به نظر می‌ آید، این بخش از نوشتار کنایه‌ای به حدادعادل نیز باشد که بعد از انتخابات از او در همایشی با عنوان «مرد تقوا و تدبیر» قدردانی شده بود. در انتخابات سال ۹۲ حدادعادل، ولایتی و قالیباف ائتلاف سه‌گانه‌ای را تشکیل دادند که با شکست روبه‌رو شد. یکی از پایه‌های شکست آنجا بود که حدادعادل برخلاف قول و قرارشان در نامه کناره گیری، نامی از قالیباف نبرد. به عکس او نشان داد نظرش با جلیلی است. خاطره این اتفاق هنوز برای قالیباف و تیمش زنده است و به اعتقادشان اساسا حضور جلیلی و تقویت موقعیتش بعد از کناره‌گیری حداد عادل به نفع او باعث شکست اصولگرایان در انتخابات ۹۲ شده است.

حالا قالیباف هم قصد دارد راه جلیلی را برود. در حالی که جلیلی با بی‌توجهی به «جمنا» و فعالیت‌های انفرادی توانسته خودش را به اصولگرایان تحمیل کند، چرا قالیباف این کار را نکند؟ دستور راه‌اندازی ستاد‌های قالیباف با همین نگاه صادر شده است. این موضوع خطر بزرگی برای جمناست چراکه در بدنه تصمیم‌گیرنده آنها هواداران قالیباف و هواداران کلیت «جمنا» وزنی تقریبا مساوی دارند و این اتفاق می‌تواند به فروپاشی جمنا منتهی شود.