• نوروز برتو خوش باد!
برخیز!
آبی به رو بزن! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ٣۰ اسفند ۱٣۹۵ -  ۲۰ مارس ۲۰۱۷

با دست های چابک و نقش آفرین شان،
                                    که بادهای شمیم افشان است،
مشّاطگانِ سرخوشِ فروردین
برخاستند؛
و، در سرور و شورِ جشن های گلستانی،
پیراهنِ نشاطِ عروسانِ شوخ و شنگِ بهاری را
با دُگمه های سبزِ جوانه*
و پولکانِ رنگ رنگِ شکوفه
آراستند؛
و کوچه باغ های همه ساله را
از مُردگانِ رنگ
و افسُردگانِ بو
وز هر چه پیر و پاری و پیراری
پیراستند.

هی،
          من!
             تو کز تراکمِ خاکسترینِ آن همه بهمن
در مُردگانِ رنگ،
و افسُردگانِ آن همه بو
                      در نهادِ آن همه دی
                                 نیمه جان شده بودی!
نوروز برتو خوش باد!
برخیز!
آبی به رو بزن!
بیدار شو!
هُشیار شو!
بشنو:
قُمری ست این :
قُمری ست باز که بر بامِ خانه می خواند
آوازِ آشنایش را،
که، مثلِ شعرِ عشق،
در هر زمان،
وز هر زبان که می شنوی، نا مکرّر است.**
آری.
و باز بنگر
که هر چه های دیگر نیز،
هر یک، همانچه ای ست که بوده ست ،
                                              امّا،
                                                در دیدار،
هر بار،
انگار
یک چیز دیگر است.

دیر آمدی،
                منا!
دیر آمدی به خطّه ی باور
در این همیشه هیچه ی پهناور
که"دیدن" است نام اش و
                            فهمیدن است وپذیرفتن
و آرامشِ زلال سرانجام اش.

پیر آمدی،
                منا!
امّا هنوز نیز همانی که بوده ای:
و جانِ بی قرارت را
از پُرسش و لجاج نپالوده ای.

با این همه،
این بار،
             یک همین بار،
باور بدار
             که مُرغک خوب می داند
کز بهرِ چیست که او یک ترانه ی تکراری را
هر ساله باز می خواند.

گوش ات اگر برای شنیدن آماده ست،
بشنو:
پیغامِ قُمری اک، چو دل اش، ساده ست.
او از تو می پُرسد:
-"آیا من آن منِ پارینه ام
یا،
          نه،
            تو از گلوی دیگری است، امسال،
که بشنوی ترانه ی دیرینه ام؟!"

پاسخ، هر آنچه باشد،
                         باری،
                              این نیز هست
که هر چه مردنی ست می میرد؛
و هر چه ماندنی ست می ماند؛
و جای هیچ غمی نیست.

هی،
          من!
             چو جانِ خُرّمِ نوروز،
بادت دلی لبالب شادی:
چندان که هیچ جایی،
در آن، برای هیچ غمی نیست.

دوم فرودین ۹٣،
بیدرکجای لندن


*اخوان جان یاد باد.

**"یک قصّه بیش نیست غمِ عشق و این عجب
کز هر زبان که می شنوم نا مکرّر است!"
                                           (حافظ)