اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۷ فروردين ۱٣۹۶ -  ۱۶ آوريل ۲۰۱۷

تیم فوتبال پرسپولیس در حالی قهرمان زودهنگام لیگ برتر شد که بسیاری از رکوردهای مربوط به این قهرمانی را نیز در این فصل جابجا کرد؛ رکوردهایی که بخصوص در بخش گل نخوردن خیره کننده است.
در حالی که هنوز سه هفته به پایان شانزدهمین دوره لیگ برتر زمان داریم، شاگردان برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس جشن قهرمانی خود را بعد از پیروزی برابر ماشین سازی در همان تبریز گرفتند تا عملا سه بازی آخر این تیم در لیگ حالت تشریفاتی به خود بگیرد.

به گزارش مهر، سرخ پوشان در کنار کسب یک قهرمانی مقتدرانه در این مسابقات، بسیاری از رکوردهای قهرمانان گذشته را هم جابجا کردند تا فصل رویایی‌شان را رویایی تر به پایان برسانند. از جمله این که در پایان هفته بیست و هفتم تعداد پیروزی‌های خود را به عدد ۱۹ رساندند تا با بیشترین تعداد پیروزی، قهرمان شده باشند و یا رکورد تعداد کلین شیت‌های (بسته ماندن دروازه) این تیم در این فصل و تعداد گل‌های خورده سرخ پوشان که واقعا آماری رویایی است.
هفته بیست و هفتم لیگ برتر به اتمام رسید و پرسپولیس، قهرمان این دوره از مسابقات تا پایان این هفته تنها ۱۰ گل خورده است. برانکو و تیمش در حالی با ۲۰ کلین شیت و ۱۰ گل خورده به اواخر فصل رسیده‌اند که این تیم در این فصل کمترین تعداد بازیکن تخصصی در خط دفاعی را داشت و هفته‌های زیادی آنها ناچار شدند به دلیل کمبود بازیکن در این منطقه، با وصله و پینه تیمشان را راهی زمین کنند.
برانکو برای این فصل حسین ماهینی و رامین رضاییان را در دفاع راست داشت که البته رضاییان هفته‌های ابتدایی و انتهایی فصل را به دلیل مغضوب واقع شدن از طرف برانکو از دست داده بود. برانکو عملا تنها یک مدافع میانی تخصصی به اسم سید جلال حسینی را در اختیار داشت و یک مدافع چپ تخصصی به اسم محمد امین آرام طبع که این آخری هرگز در لیگ فرصت بازی پیدا دو مدافع دیگری که برانکو در اختیار داشت محمد انصاری و محسن ربیع خواه بودند که این دو هم عملا به دلیل کمبود بازیکن در پست های غیرتخصصی برای سرخپوشان بازی کردند. بحران مدافع در پرسپولیس آنقدر بالا بود که در بسیاری از بازی ها، سرمربی این تیم به ناچار فرشاد احمد زاده که ذاتا یک مهاجم است را به خط دفاعی منتقل می‌کرد.
اما با همه این کمبود مهره در خط دفاعی، سرخپوشان بهترین خط دفاعی لیگ را به خود اختصاص دادند و قطعا این استحکام در خط دفاعی یکی از اصلی ترین دلایل قهرمانی مقتدرانه و زودهنگام این تیم بود.
سرمربی کروات پرسپولیس در واقع بدون آن که مدافعان زیادی در تیمش داشته باشد، با ایجاد نظم در ساختار دفاعی تیمش و البته تکیه بر دروازه‌بان آماده‌ای مثل بیرانوند موفق شد رکوردی بی نظیر در گل خوردن از خود و تیمش به جای بگذارد. نگاه ویژه برانکو به ساختار دفاعی که از جلوی زمین و با پرس کردن مهاجمان این تیم بر مدافعان حریف آغاز می شد، با دوندگی هافبک های درگیر شونده این تیم ادامه می‌یافت و سرانجام در خط دفاعی تکمیل می‌شد، منجر به بر جای ماندن رکورد عجیب پرسپولیس در تعداد گل های خورده شد. بی تردید باید گفت بیشترین نقش را در کم گل خوردن پرسپولیس در این فصل، خود برانکو داشت.
سرخپوشان تهران در هفته بیست و هفتم لیگ برتر نیز موفق شدند میزبان خود ماشین سازی را دو بر صفر شکست داده تا هم قهرمانی شان در لیگ برتر را قطعی کنند و هم سقوط تیم ماشین سازی به لیگ دسته اول را.
برانکو و تیمش در انتهای فصلی سخت، لیگ را فتح کرده‌اند اما در آسیا کار سختی برای صعود در پیش خواهند داشت. بردن الهلال ماموریت دشواری است که سرخپوشان جهت رسیدن به دور بعد لیگ قهرمانان باید آن را به انجام برسانند. سه بازی تشریفاتی در لیگ و دو یا چهار بازی دشوار در لیگ قهرمانان تا انتهای فصل باقی مانده و تازه پس از آن کار سخت‌تر برانکو آغاز می‌شود: حفظ قهرمانی.
اگر پرسپولیس موفق به صعود از گروه خود و یا رسیدن به مرحله‌ی یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان شود کار برانکو و تیمش در ابتدای فصل آینده سخت‌تر نیز می‌شود‌. از آنچه از اوضاع نقل و انتقالات پرسپولیس تا کنون برآمده، ظاهرا برانکو قصد اعمال تغییرات زیادی در تیمش را ندارد و سه تا چهار بازیکن از جمله دو مدافع به جمع سرخپوشان اضافه خواهند شد. اینجاست که برانکو با ماموریت دشواری روبروست که همان حفظ و ارتقای انگیزه بازیکنانش برای تکرار قهرمانی و موفقیت در لیگ قهرمانان است. اگر پرسپولیس نتواند به مراحل بالاتر لیگ قهرمانان صعود کند، لیگ قهرمانان سال آینده حیاتی‌تر و حساس‌تر نیز خواهد شد و دیگر هیچ اشتباه و عذری از سوی برانکو برای ناکامی احتمالی پذیرفته نخواهد شد.
از طرفی دست پرسپولیس و تاکتیک تیمی‌اش برای تیم‌های لیگ آشکارتر شده و آنها راحت‌تر و با برنامه‌تر روبروی قهرمان لیگ صف‌آرایی خواهند کرد. به همین دلیل لزوم اعمال تغییراتی در استراتژی و تاکتیک بازی سرخپوشان برای فصل بعد ضروری به نظر می‌رسد و آنها باید مجهز به برنامه‌های تاکتیکی متنوع برای بازی‌های مختلف شوند.
باید دید برانکو در سومین فصل حضورش در پرسپولیس (اگر حضور کوتاه‌مدت او روی نیمکت پرسپولیس در هفته‌های پایانی لیگ چهاردهم فاکتور گرفته شود) چگونه تیمش را برای فتح قله‌های جدید آماده می‌کند و آیا او قادر است تیمش را مجددا قهرمان لیگ کند. به نظر برای رسیدن به این هدف، پرسپولیس نیاز به هوایی تازه دارد و چه بهتر که برانکو جلوی انتقال بازیکنانش به لیگ‌های دیگر را نگیرد. شبیه همان کاری که مارچلو لیپی در یوونتوس کرد و پس از قهرمانی، اجازه داد تا چند ستاره تیمش از جمله روبرتو باجو، ویالی، راوانلی و ... به تیم های دیگر بروند تا با بازیکنان جوان‌تری همچون دل‌پیرو و زین الدین زیدان به قهرمانی‌های مجدد برسد.

از طرفی ضعف عمده‌ی پرسپولیس در این فصل که همان نیمکت فقیر این تیم بود نیز باید به نحوی برطرف شود. نیمکت پرسپولیس بیشتر به کار حفظ نتیجه می‌آید تا تغییر نتیجه و برای همین برانکو در روزهایی شبیه بازی با الریان، از انجام تغییرات تاکتیکی عاجز می شد. البته اگر برانکو به فکر این است که نیمکتش را با بازیکنان ستاره لیگ و با جذب بازیکنان شاخص تیم‌های دیگر پر کند، سخت در اشتباه است. نیمکت‌نشینی بازیکنان مدعی خود عامل بروز حواشی خانمان برافکن خواهد شد یکدلی و همدلی را از اردوی قرمزها خواهد برد. برانکو بیشتر باید به فکر جانشین‌سازی باشد، ان هم با بازیکنان جوان و آینده دار تیمش. نظیر همان کاری که منصوریان در استقلال انجام داد. برانکو نیز باید با فرصت دادن بیشتر به جوانان تیمش آن‌ها را به تدریج آماده ی حضور در میادین و بازی‌های مهمتر کند. این بازیکنان مستعدی که روی نیمکت قرمزها حضور دارند با نظر مثبت برانکو به پیراهن پرسپولیس رسیده‌اند و بنابراین او باید به فکر ساختن جانشینانی شایسته برای بازیکنان اصلی‌اش از بین همین جوانان باشد. جوانانی که با نیمکت‌نشینی نیز کنار می‌آیند.
پس از قهرمانی پرسپولیس، مدیران این تیم از انعقاد قراردادی بلندمدت با برانکو می‌گویند و قرار است به او نقشی فراتر از سرمربی تیم بزرگسالان خود بدهند. این تصمیم مهم در صورت اجرایی شدن می‌تواند پرسپولیس را از نظر مدیریت فنی شبیه باشگاه‌های انگلیسی کند. اگر برانکو بتواند نقشی همانند فرگوسن در منچستر یا ونگر در آرسنال، پیدا کند، چه بسا باشگاه‌های دیگر نیز به صرافت آزمودن این شیوه افتاده تا ثبات به نیمکت‌های مربیگری بازگردد. در این صورت مدیرفنی در فوتبال ایران دیگر «کشک» نیست و همه‌کاره‌ی امور فنی باشگاه خواهد شد.
کار دشوار برانکو برای حفظ قهرمانی از امروز آغاز شده و او باید خود را برای فصلی سخت با مدعیان جدیدی چون استقلال و سپاهان متحول‌شده آماده کند. اگرچه رویای قرارداد پنج‌ساله با برانکو در این روزها که پرسپولیس قهرمان شده شیرین است اما عملی شدن حضور بلندمدت برانکو در پرسپولیس نیازمند همراهی هواداران این تیم و ثبات در مدیریت باشگاه نیز است. تکرار قهرمانی از قهرمان شدن سخت‌تر است و برانکو این را به خوبی می‌داند.

حجت شفیعی