اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۹ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۹ می ۲۰۱۷

 اگر سردر گمی و تشتت آرا و صفوف در هم ریخته و نا مسنجم چپ نبود؛ اگر افتضاح 990000 دلاری فرانسوا فیُن افشا نشده بود و مردم فرانسه از هرقوم و قبیله یی در جریان این چپاول سرمایه ی عمومی به نفع افراد ِ خانواده ی وی قرار نگرفته بود؛ اگر مَنوئل وَلس به نامزدی ِ حزب سوسیالیست برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری برگزیده شده بود؛ اگر دوران ریاست جمهوری اُلاند به یکی از کساد ترین دوران ریاست جمهوری یک عضو حزب ِ سوسیالیست فرانسه تبدیل نشده بود تا آنجا که وی را از کاندیدا شدن برای یکدوره ِ دیگر باز دارد؛ واگر حضور صدو چند روزه ی یک شارلاتان ِ پیاده و کم خرد در کاخ سفید باعث نشده بود که مردم دنیا عموما و مردم فرانسه به ویژه دریابند که چه دورنمای زشتی در افق آینده ِ نزدیک جهان قابل دیدن است، به جرات می توان گفت که امروز امانوئل مَکرُن مشغولیتی دیگر غیر از ریاست جمهوری فرانسه را بر عهده داشت.
از تاسیس حرکتی به نام " جنبش -انجمن- برای باز سازی سیاسی" یکسال و ده روز میگذرد. این همان جنبشی است که توسط مَکرُن روز ششم آوریل 2016 در شهر محل ِ زادگاه وی AMIENS در شمال ِ غربی فرانسه بنیاد گذاشته شد. همان جنبشی که سپس تر به EN MARCHE شهرت یافت. تا همین چند ماه قبل نیز شاید حتیّ در فرانسه این نام وعنوان اسمی بود مسّمی ولی اینک آن بینانگذار با استفاده از تشتت حاکم بر قشر روشنفکر وآرمانخواه فرانسوی که هیچ برنامه ی قابل اجرا و قبولی در میان مردم نداشت و ندارد بر مسند ریاست جمهوری دومین قدرت اقتصادی اروپا صعود نماید. آنگونه که این جوان سی ونه ساله بدون اینکه هیچگونه سابقه ی تصدی ِ مسئولیت سمتی انتخابی را داشته باشد به اوج فرا رفت بیشتر یاد آور قصه های شوالیه های میز گرد و شمشیر سحر آمیز است تا واقعیت موجود ، و به عبارتی " عجیب است، ولی باور کنید!" . واین تازه آغاز کاری است که نوک قلّه های یخی در آبهای آرام اقیانوس آن از هم اینک وبا فرا آمدن ماه ژوئن رخ مینماید.
نیروهای راست وراست افراطی شکست خورده و زخمی تمام همّ خود را صرف برنده شدن در انتخابات محلی و منطقه یی قوّه ی قانوگذاری فرانسه خواهند کرد تا هرچه بیشتر کرسی های پارلمان را تصاحب و تصرّف نمایند و حتیّ تا آنجا پیش بروند که بتوانند در پارلمان با بدست آوردن بیش پانزده کرسی نیروی گروه مخالف را به شیوه ی یک فراکسیون موجود و موَثر در سنگ اندازی در راه طرحها و برنامه های دولت مَکرُن و توقّف این ماشین فعّالانه بکار پردازند.
اینجاست که آقای ریسس جمهور با سوابقی همچون سرمایه گذار بانکی با تمایلات معتدل سوسیال دمکراتی اش باید تمام هنر خویش را در آشتی دادن آنچه را که وی چپ ، چپ افراطی و یا راست و راست افراطی میداند بکار گیرد تا شاید کشوری را که ظرف بخصوص چند سال گذشته دستخوش بد ترین شرایط سیاسی اجتماعی تاریخ اخیر خود بوده به یک تفاهم قابل قبول در جهت پیشبرد اهداف مردمی ، سیاسی ، فرهنگی ، واقتصادی هدایت نماید. خود وی موقعی در دوران همین مبارزات ِ انتخاباتی گفت " چیزی به عنوان فرهنگ فرانسوی وجود ندارد، آنچه هست این است که در فرانسه فرهنگ هست، ومتنوع و متکثر است" اگر این سخن فقط لقه لقه ی زبان نبوده و برای تحریک احساسات عوام محضِ گرفتن ِ رای ایشان نبوده باشد اینک دقیقا وقت آنست که با توّسل به همین باور واز همین امروز سنگ بنای این دوره ی پنج ساله را گونه یی پایه بگذارد که جماعت ِ سی و چهار در صدی امروزین لُپِن ابدا به فکر این نباشند که در 2022 لُپِن ِ 52 ساله را با تجربه یی بیشتر و آرا یی فزون تر به دور دوم و احتمالا ریاست جمهوری برسانند. اگر نیروهای مسئول و نیک اندیش فرانسوی در این راه اقدام درست و خردمندانه ننمایند، باید گفت که چنان خواهد شد.
پدر این بانو در سال 2002 توانست 18درصد آرا مردم فرانسه را برگیرد، و او امروز به سی وچهار درصد رشد کرده یعنی حدود دوبرابر واین زنگ خطری است که باید عمیقا کر بود تا نشنید.
اینک وقت آن است تا از اقشار مورد تهمت و اهانت قرارگرفته ی فرانسوی ودر راس آنان مهاجرین زحمتکش و شریفی که میان آنان انواع و اقسام باورهای دینی و مذهبی وجود دارد دلجویی شود، باید در راه برابری عملی دستمزد های مردان و زنان برای کار ی مشابه قدم عملی برداشته شده و قوانین نا عادلانه در این زمینه را ملغی و مقررات مبتنی بر برابری را وضع کرد. مَکرن در طول مبارزات انتخاباتی همواره بر جامعه ی مبتنی بر تنوع و تکثر و یا (پلورالیسم) در فرانسه تاکید کرد و به نوعی خویش را سخن گوی چنین باوری نشان داد، وحالا گوی ومیدان هردو را دارد و هیچ فرصتی بهتر از این برای اجرای آن نظریات در دسترس وی نبوده است. درهمین راستا است که باید زمینه های رشد باور های لُپِن گرایانه را که عمدتا شهرهای صنعتی ورشکسته و در حال از هم پاشیدگی فرانسه است دریافت و در تجدید حیات آنها کوشید چرا که بیشترین رای لُپِن را در این شهرها باید جستجو کرد، عینا همانگونه که در آمریکا مردم چنین جوامعی به ترامپ رای دادند. مَکرُن دارای سوابق سیاسی ِ قلبل ملاحظه یی نیست و غیر از مدتی بس کوتاه وزارت دارایی را عهده دار بودن ، رد ِ قابل اعتنا تری در کار سیاست ندارد امّا مشاورین و راهنمایان وی در این مدّت اورا به خوبی مجهّز و مسلّح به منطق و بینش سیاسی نموده اند و با توّجه به جوانی و تیز هوشی و نیروی فراگیری وسرعت انتقال قابل ملاحظه و لازم در این چنین اموری دریافت ، فرانسه یعنی اتکا به مردم و فرهنگ تنوع و همگان پذیر واینکه ناسیونالیسم را باید واگذارد به کشور های اروپای مرکزی و شرقی مثل مجارستان و لهستان که تازه آنهم بزودی در گذرگاه گلوبالیسم تغییر خواهد کرد. اینک باید امیدوار بود که وی با توّسل به خرد و درایت به شعار " ENSEMBLE ,LA FRANCE" جامه ی عمل خواهد پوشانید. LA FRANCE برای خودش ولی آنچه مد نظر و عمل باید باشد ENSEMBLE است که می بایدجامع ِهمه ی آنانی باشد که خواهان تعالی بشریت هستند و مانع آنانکه علیه این باورند.
****************************
نهم می 2017 مریلند.