سلکتوکراسی یا دموکراسی
با ضمیمه ی متن اصلی به زبان انگلیسی - برگردان: پروین اشرفی


محمد قراگوزلو


• اکثریت رأی دهندگان با جمهوری اسلامی موافق نیستند. من درک می کنم که این رأی دهندگان نامزدهای شایسته ای ندارند و به انتخاب بد به جای بدتر مجبور شده اند. اما زمانی که آنها به بد رأی می دهند، در واقع به بقای سیستم رأی می دهند. به عبارت دیگر، آنها می گویند ما تحت انقیاد بودن را دوست داریم. متأسفانه آنها نمی توانند ببینند که اگر رأی دهی دنیای بهتری را می ساخت، غیر قانونی می گردید. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۷ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۱۷ می ۲۰۱۷



یادداشت مترجم: این متن به انگلیسی و مشخصا برای مخاطبان غیر ایرانی نوشته شده است. از آنجائی که عرصه ی اینگونه مباحثات به زبان های مختلف، عموما به اشغال نیروهای لیبرال و اصلاح طلب در آمده است، ضرورت انتشار مقالاتی از این دست از سوی فعالان چپ به زبان های گوناگون، از اهمیت بسیاری برخوردار می گردد.

مقدمه
دولت ایران میرود تا "انتخابات" دیگری را جهت انتخاب دوازدهمین رئیس جمهور به راه بیاندازد! مایلم توضیح بدهم که چرا اکثریت مردم در این "انتخابات" مشارکت مستقیم نمی کنند! بنا بر آمار رسمی، 52 درصد از شهروندان تهران (بزرگترین شهر در ایران) در آخرین انتخابات (مجلس شورای اسلامی) شرکت نکردند. چرا؟ تلاش میکنم این پدیده را شرح بدهم.

چگونه به دموکراسی دست می یابید؟

همانگونه که واقفید ایالات متحده دارای دو حزب اصلی سیاسی می باشد: جمهوریخواهان و دموکرات ها. احزاب دیگری هم موجود هستند، مانند حزب سبز و حزب آزادیخواهان. البته تعداد کمی به نامزدهای احزاب "دیگر" رأی میدهند. این هم بخاطر آن است که انتخابات ایالات متحده فقط آن سیستمی را که بعنوان سیستم “First Past the Post – FPP” معروف است، به رسمیت می شناسد. هر کسی که بیشترین رأی الکترال را بیاورد، پیروز میشود! در بسیاری از کشورها همچون ایالات متحده و بریتانیا، مردم به افراد رأی نمیدهند. آنها به احزاب رأی میدهند تا کرسی های پارلمانی را اشغال کنند. حزبی که در مجلس غالب باشد، میتواند نخست وزیر را برگزیند. اما حتی یک حزب غیر مسلط هم میتواند باندازه کافی رأی بیاورد. حزبی که 25 درصد آراء را کسب کند میتواند 25 درصد کرسی ها را هم از آن خود سازد.
بر عکس. مهم نیست که نامزد حزب سبز یا حزب آزادیخواهان برای ریاست جمهوری، 25 درصد آراء را از آن خود ساخته باشد. چنانچه 25 درصد، بالاترین درصد آراء نباشد، او نمیتواند رئیس جمهور شود. هیچیک از اعضاء آنها هم هیچ کرسی ای را در کنگره بطور اتوماتیک به دست نخواهد آورد! برخی از مردم معتقدند اگر چنانچه رأی دادید، دیگر نمیتوانید شکایتی بکنید. شما اربابی میخواستید، و یکی هم نصیبتان شده است!

برای هر فردی در دنیا، یکی از این اظهارات زیر میتواند صادق باشد:
1-من طرفدار استفاده از زور و یا تهدید به شدت عمل بر علیه مردم بیگناه هستم تا آنها را وادار به پیروی از نظرات و الویت های خود بنمایم.
2-من طرفدار جامعه ای هستم که در آن، مردم داوطلبانه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
3-برخی از افراد بر این باورند که مشارکت در سیستم، این نظریه را تقویت می کند که مردم نمیتوانند بدون کنترل خشونت آمیز در کنار یکدیگر زندگی نمایند.
4-رأی دادن، یک سیگنال نادرست به سیاستمداران منتخب میدهد و آن اینکه رأی دهندگان همه سیاست های آنها را تأیید می کنند. در نتیجه رأی دهندگان، آنها را تشویق می نمایند.

سلکتوکراسی (Selectocracy) در ایران. بد به جای بدتر!

بسیار خوب. من در مورد انتخابات در ایالات متحده آمریکا و انگلستان نوشتم. و اما در مورد انتخابات ایران؟ همانگونه که میدانید 38 سال پیش، جنبش ملی اسلامی از طریق سازش، توافق و قرار با امپریالیسم به انقلات ایران حمله کرد، آنرا شکست داد و به قدرت رسید! من اولین عملکردهای جمهوری اسلامی را بخاطر می آورم و آن تبعیض بر علیه زنان و استثمار کارگران بود. زنان قصد داشتند آزاد باشند و هر چه را که دوست دارند بپوشند، اما هواداران جمهوری اسلامی با اسید به آنان حمله ور شدند. کارگران قصد داشتند سندیکا و اتحادیه تشکیل بدهند، اما جمهوری اسلامی اجازه نداد.
از سال 1979 تاکنون، جمهوری اسلامی بیش از 38 انتخابات را به اجرا گذاشته است. من ترجیح میدهم کلمه انتخاب را در میان علامت نقل قول قرار بدهم! زیرا با انتخابات دموکراتیک، همچون انتخابات لیبرال در جهان سرمایه داری، مطابقت ندارد.
من بیش از بیست مقاله در مورد این انتخابات ها نوشته ام. همچنین کتابی نوشته ام تا دموکراسی در ایران را توضیح بدهم. پس از مطالعه ، تحقیق، آموزش و نوشته های بسیاری، واژه جدیدی را برای توصیف انتخابات ایران خلق کردم و آن سلکتوکراسی نامیده میشود. چرا و چگونه به جای رأی دهی یا دموکراسی مستقیم، میگویم سلکتوکراسی ؟
در "انتخابات ریاست جمهوری" ایران، شش روحانی شورای نگهبان که بیش از 75 سال دارند تصمیم می گیرند که چه کسانی میتوانند نامزد شوند. برای انتخاباتی که در ماه مه 2017 پیش رو داریم، بیش از 1600 تن بعنوان نامزد ثبت نام کردند! اما از میان این جمع تنها صلاحیت شش نفر تأیید شد!
ما در ایران هیچ حزب و گروه های مخالف نداریم. جمهوری اسلامی اکثر فعالین چپ را اعدام کرده است. برخی از آنان ناگزیر و برای حفظ جان خود به خارج از کشور مهاجرت کرده اند. خوب، این یک شوخی مضحک است که آیت الله رئیسی (یکی از شش نفر نامزد ریاست جمهوری و رقیب روحانی) قاضی آن سلاخی ای بود که در دهه 60 – سال های 1980 الی 1990 - صورت گرفت. او فعالین را، به دنبال یک دادگاه کوتاه مدت 2 دقیقه ای، به اعدام محکوم کرد. بر اساس قوانین اسلامی، سوسیالیست ها، لیبرال ها و دیگر فعالینی از این دست، نمیتوانند نامزد گردند. در انتخابات جدید، شش مرد توسط شش روحانی که اعضاء شورای نگهبان هستند، دست چین شده اند. همه آنها سیاستمداران پیشین و یا کنونی هستند! مردم مجبور هستند یکی از آنها را انتخاب کنند. به همین دلیل است که من واژه سلکتوکراسی را برای توصیف انتخابات در ایران خلق کرده ام.

چرا مردم رأی میدهند؟

در آخرین انتخابات نمایندگان مجلس (2016) بیش از 52 درصد از رأی دهندگان، در رأی گیری شرکت نکردند. این یک پدیده مهم است، زیرا آنها در تهران زندگی می کنند.
1 – برخی از رأی دهندگان علیرغم اینکه نمیتوانند نامزد مناسبی بیابند، تصمیم به شرکت در انتخابات گرفتند. آنها همیشه دوست دارند رأی بدهند و بر این باورند که رأی دادن بهتر از ماندن در خانه است.
2 – برخی از مردم گفتند ما مجبور شده ایم بین بد و بدتر انتخاب کنیم. عالب این افراد ناگزیر به کاندیدای جریان اصلاح طلب که آن را گزینه "بد" یا "شر کمتر" میدانند رأی میدهند. شاید بدانید که خاکمان ایران همیشه شیطانی ساخته و به صحنه فرستاده اند و به مردم گفته اند که اگر شما شرکت نکنید، یک شیطان (که بدترین نامزد است) ممکن است سر برآورد! حاکمان قصد دارند تعداد آراء را افزایش داده و مشروعیت خود را به جهان نشان بدهند.
این بسیار بدیهی است که در غیاب یک آلترناتیو مترقی و پیشرو، مردم مثل همیشه فکر می کنند که "بد از بدتر بهتر است". مثلا در انتخابات چهارسال قبل، این بخش از مردم با این گمان زنی وارد مشارکت در انتخابات شندند که : "روحانی نامزد ما نبود ولی ما به او رأی دادیم زیرا جلیلی بدتر بود و اگر او برنده میشد، فاجعه رخ میداد." این بخش از رأی دهندگان که آمارشان مشخص نیست، غالبا مدعی میشدند: "جلیلی میخواست انرژی هسته ای را برای جنگیدن بر علیه ایالات متحده و اروپا گسترش بدهد." در آن زمان جلیلی رئیس شورای عالی امنیت ملی و مذاکره کننده ارشد هسته ای با اروپا و آمریکا بود و به هسته سخت قدرت وابسته بود.
چنین روندی در ایالات متحده هم قابل تبیین است. وقتیکه برخی از مردم گفتند "هر کسی بغیر از بوش".
3 – در انتخابات گذشته ریاست جمهوری در نهایت 10 درصد مردم، به یک نامزد محافظه کاران (سعید جلیلی) رأی دادند. این بخش از رأی دهندگان را افراد و گروه های سازمان دهی شده ای تشکیل میدهند و غالب آنان از افراد نظامی امنیتی سپاه و بسیج تشکیل شده اند.
میزان رأی آنها در انتخابات ریاست جمهوری از خرداد 1376 تاکنون نشان میدهد که آنها کاملا در اقلیت هستند، اما در نهادهایی همچون ارتش، امور مالی، قضایی، زندان ها، رادیو و تلویزیون و غیره واقعا دارای قدرت می باشند. باید بدانید که سیاستمداران در ایران میتوانند از طریق قدرت، پول به دست بیاورند. برعکس کشورهای لیبرال دموکراتیک ، سیاستمداران میتوانند از طریق پول و رفاه قدرت کسب کنند. به همین دلیل است که شما واقعا میتوانید اقلیتی از مردم را ببینید که این قدر ثروتمند اند و در ارتش (سپاه پاسداران) به کار مشغول اند. در واقع آنها تجار هستند و دارای همه چیز می باشند، از جمله اتوموبیلهای گرانقیمت، خانه های گران قیمت و در بانک های معروف هم سرمایه گذاری می کنند.
آقای قالیباف (شهردار تهران که یک مرد ارتشی است و یکی از نامزدهای انتخابات جدید) میگوید 4 درصد مردم (کسانی که حاکم اند) ثروتمندترین مردم بوده و دارای همه چیز می باشند، اما 96 درصد مردم هیچ چیز ندارند!! آنها در زیر خط فقر زندگی می کنند. این یک شوخی مضحک است اگر بدانید که خود او هم جزو همان 4 درصد است!! آقای قالیباف البته به عنوان یکی از افراد اصلی در هسته سخت قدرت، به طور مستقیم با این درصدبندی از شکست حکومت اسلامی در تأمین حدافل معیشت مردم فقیر نیز صحبت میکند!!

دوگانگی در انتخاب!

دولت ایران آموخته است که مردم را برای مشارکت در انتخاب به نحو مطلوب خود سازماندهی کند. آنها همیشه یک شیطان ساخته اند – مانند ناطق نوری در سال 1376 ، احمدی نژاد در سال 1388، جلیلی در سال 1392 – و به مردم گفته اند "چنانچه رأی ندهید، این شیاطین میتوانند به مقام ریاست جمهوری برسند و ایران را به کشوری مانند سوریه تبدیل کنند. از این پدیده میتوان تحت عنوان "دو قطبی" سازی نام برد. شما باید بین بد و بدتر انتخاب کنید. حکومت از طریق رد صلاحیت تمام نامزدان مستقل و محدود کردن کاندیداها به یک جمع بسته خودی از مردمی که میخواهند اندک بهبودی و گشایشی در زندگی شخصی خود و فضای سیاسی فرهنگی کشور به وجود بیاید میخواهند در انتخابات مشارکت کنند. بدون شک در چنین شرایطی هر کسی ترجیح میدهد به جای بدتر، به بد رأی بدهد. تصور کنید که در یک زندان وحشتناکی حبس هستید و دو زندانبان دارید . یکی از آنها پنجره را می گشاید و میگذارد شما نفس بکشید، در حالیکه آن دیگری پنجره را می بندد و به شما اجازه نفس کشیدن نمیدهد. این یک منطق معمولی و قانون طبیعی است که شما در چنین موقعیتی به اولین زندانبان (بد) رأی بدهید. اما هر کسی دوست دارد در آزادی زندگی کند. عقل سلیم حکم میکند که هیچکس در یک حالت انتخاب آزاد به زندانبانان رأی نمیدهد. غالبا شنیده ایم که "وحشتناک است که در انتخاباتی بین موسولینی و هیتلر ، به موسولینی رأی بدهید. اما شما ترجیح میدهید او را به جای هیتلر انتخاب کنید و به او رأی میدهید. در این صورت شما جزو دسته ای هستید که دنیا را نسبت به آن چیزی که میتوانست باشد، کمتر ناعادلانه میسازد. سخت است که ببینیم چرا این امر واقعا سزاوار سرزنش است." اما من میگویم چنانچه شما در ایتالیای سال 1940 زندگی میکردید و اگر تحت کنترل دولت موسولینی بودید، به دولت دیگری رأی میدادید و اگر این "دولت و فرد دیگر" در کار نبود اصلا ترجیح میدادید در انتخابات شرکت نکنید. فهم این امر دشوار نیست که یک شیطان، شیطان است، حتی اگر لبخند بزند و چهره اش نورانی باشد. در واقع حمایت از شیطان کمتر شرور از میان دو شیطان، باز هم هنوز پشتیبانی از شیطان است!

چرا من رأی نمیدهم!

من بهیج وجه در مورد محافظه کاران نو و گروه های اصلاح طلب صحبت نمی کنم. همیشه از کسانی که در ایدئولوژی سیستم سیاسی کنونی (سرمایه داری اعم از دولتی یا بازار آزاد) سهیم نیستند، حمایت کرده ام. همیشه ترجیح نخست من این بوده است که از یک سوسیال دموکراسی چپ دفاع کنم. من بر این باور نیستم که دولت کنونی ما (جمهوری اسلامی) در کنار مردم، برای مردم و متشکل از مردم است. جمهوری اسلامی دولتی است در کنار الیگارشی، برای اقلیت و متشکل از افراد فاسد! بنابراین من رأی ندادن را واقعا توصیه میکنم. چنانچه همه از رأی دهی سر باز بزنند، پیامی که به سیاستمداران و قدرتمندان داده میشود، پیامی روشن خواهد بود:
"ما شما را نمیخواهیم! قدرت را ترک کنید"
این کار، یعنی مبارزه مدنی ممکن است بهترین راه برای یک تغییر باشد! اما نه در ایران! در اروپای شمالی! حاکمان ایران ثابت کرده اند که به معترضین گوش فرا نمیدهند! جنبش سبز بهترین گواه این امر است! طرفداران آن جنبش غالبا همان کسانی بودند که به گزینه "بد" در مقابل "بدتر" رأی داده بودند. بیش از 3 میلیون نفر بعد از تقلب در انتخابات، بطور مسالمت آمیزی به خیابان های تهران ریختند و فریاد زدند:
"رأی مرا پس بدهید"، "رأی من کو"، "آنها آراء ما را دزدیدند، میخواهند با آراء ما پز بدهند" (رأی مارو دزدیدن – میخوان با آن پز بدن! مترجم)
آنها فقط یک خواست ساده داشتند: تجدید انتخابات! اما همه میدانند که حاکمان به بسیاری از آنها شلیک کردند، آنها را کشتند و به زندان افکندند.
ما در ایران یک سیستم انحصاری داریم. شما با رأی دهی، خودتان را به انقیاد برخی از سیاستمدارانی در می آورید که از سوی مراکز و مجامع بین المللی تحت تعقیب هستند.
بی تردید مردم ایران مانند هر مردم متمدن دیگری میخواهند در یک کشور آزاد زندگی کنند. از صف بندی های مشارکت کنندگان و تحریمی ها پیداست که اکثریت مطلق مردم با اوضاع حاکم کنونی موافق نیستند. من درک می کنم که این رأی دهندگان نامزدهای شایسته ای ندارند و به انتخاب بد به جای بدتر مجبور شده اند. اما زمانی که آنها به بد رأی میدهند، در واقع به بقای سیستم رأی میدهند. به عبارت دیگر، آنها میگویند ما تحت انقیاد بودن را دوست داریم. بنا به یک مثل مشهور "مردم نمیتوانند ببینند که اگر رأی دادن دنیای بهتری میساخت، غیر قانونی میگردید." این جمله میتواند درست باشد، اما انتخابات ایران نکته دیگری را هم به ثبوت رسانده است. ما در سال 1388، پس از برآمد جنبش سبز، با پدیده جدیدی روبرو شدیم: "رأی دهندگان هیچ تصمیمی نمیگریند، دولتی که آراء را میشمارد همه چیز را تصمیم میگیرد." در واقع و بنا به قانون اساسی کشور، سیاست های کلی حکومت نه در انتخابات و توسط دولت مستقر بلکه در جای دیگری تعیین میشود. برای مثل گفتگو بر سر پرونده هسته ای و توافق با غرب مدت ها پیش از دولت روحانی آغاز شده بود و این دولت تنها مجری و امضاء کننده نهایی آن توافق بود.

چرا من از راه سوم حمایت می کنم؟

من در تمام مقالات خود هنگامیکه در مورد راه سوم نوشته ام، فرق آنرا با نظری که توسط آنتونی گیدنز جمع آوری شده است، تبیین کرده ام. همانطور که میدانید گیدنز برای "احیای سوسیال دموکراسی" تلاش کرده است. اما من در تلاش هستم که بگویم که در ایران راه سوم ، راهی متفاوت است، راهی است بر علیه نو محافظه کاری و اصولگرایی و اصلاح طلبی. بطور مثال شما میتوانید دو کمپ را که در سوریه می جنگند، مد نظر قرار دهید. یک کمپ از سوی روسیه، ایران و حزب الله باضافه بشار اسد حمایت میشود. کمپ دیگر، کمپ ایالات متحده آمریکا، ترکیه، عربستان سعودی و قطر است. خوب، اگر شما مجبور شوید یکی از آنها را برگزینید، چه تصمیمی میگیرید؟ اگر از من بپرسید، میگویم ترجیح میدهم راه سوم را انتخاب کنم. اینجا یک راه سوم چیست؟ به نظر من راهی بدون اسد، بدون داعش! راه مردم سوریه! راه سوم در ایران باید هم به اصلاح طلبان نه بگوید و هم به محافظه کاران. این راه ممکن است لیبرالیسم، سوسیالیسم یا سوسیال دمکراسی باشد! بی شک حدود و اندازه های چنین راهی را مبارزه طبقاتی تعیین می کند. راهی کاملا خارج از حکومت.
در ایالات متحده آمریکا مردمی که به طرف سوم رأی میدهند خواهند گفت که اینگونه فکر میکنند: "شما دارید سیستم دو حزبی را تقویت می کنید و من فکر نمیکنم بخاطر این که بهرحال یک حزب اکثریتی است، این امر درست باشد. " مردم اظهار می کنند " اگر تعداد ما باندازه کافی کاهش یابد و به طرف حرب دیگری برویم، تهدید موفقیت آمیزی برای آنها خواهیم بود. اگر ما در سمت تمایل به چپ باشیم، آنها مجبورند کمی به سوی چپ حرکت کنند تا ما را حفظ نمایند..... ما جلوی میانه روی و راست روی آنها را، که مشکل ماست، می گیریم." در ایالات متحده آمریکا، قصد مردم برای انتخاب طرف سوم، بی ربط و ناموثر می باشد. زیرا شما لازم نیست اکثریت آراء را کسب کنید. بلکه فقط باید آراء الکترال بیشتری را به دست بیاورید.
با این حال نمیتوان انتخابات ایران و ایالات متحده آمریکا و فرانسه را با هم مقایسه کنید. هنگامیکه در ایالات متحده آمریکا شما به برنی سندرز رأی میدهید، در واقع به سیاستی رأی میدهید که بر علیه سیاست ترامپ است و برنامه کارل پولانی را دنبال می کند. اما در انتخابات ایران چی؟ چه فرقی است بین روحانی و سایر نامزدها؟ برخی می پرسند "آیا میان روحانی و رئیسی فرقی نیست؟" بی تردید هست. همان طور که میان هر دو نفر فرق هست. همانطور که میان من و شما فرق هست! بی گمان آنها جزئیات متفاوت هستند، اما در استراتژی سیاسی و اقتصادی، آنها هیچ تفاوتی با هم ندارند. آنها در سیاست های خارجی باید همه تصمیماتی را اجرا کنند که در جای دیگری گرفته شده است. رئیس جمهور ایران حداقل چهار وزیر را هم نمیتواند انتخاب کند. شاید بدانید که در انتخابات دوره قبل، رفسنجانی مورد تأیید قرار نگرفته بود. چند سالی ست که تصویر خاتمی نمیتواند در رسانه های اصلی منتشر شود، در انتخابات جدید، احمدی نژاد از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت شد. علاوه بر این نکات، آخرین نخست وزیر (میر حسین موسوی) پس از آنکه به تقلب در انتخابات اعتراض کرد، زندانی گردید. جرم او رهبری جنبش سبز بود. پدیده دیگری که جنبش سبز آشکار ساخت این بود که آراء شما بطور دقیق شمارش نمیشود!!
من مانند هر انسان آزادی خواه و برابری طلب از یک سیستم دو جناحی متکی به نظام حاکم کنونی حمایت نمیکنم. این یک رژیم ناکارآمد و استثمارگر می باشد. مردمی که در مورد انتخاب دولت جدی هستند، باید به راه سوم بروند. اگر چنانچه شما میخواهید یک دولت پراز فساد، بی عدالتی، نابرابری، تبعیض و استثمار را حفط کنید، بروید به آن رأی بدهید. اگر میخواهید یک برده مدرن باشید، بروید رأی بدهید....
به هر حال من از راه سوم حمایت میکنم، زیرا انتخابات (در واقع سلکتوکراسی) نمیتواند کشورم را تغییر بدهد. در متن یک دوره طولانی چهال ساله، نیروهای ترقی خواه برای ایجاد یک جامعه دیگر در ایران مبارزه می کنند. این جامعه دیگر نه فقط ممکن، بلکه ضروری است. همه وقایعی که از سال 1978 تاکنون رخ داد، ثابت کرده است که ما فقط از طریق راه سوم میتوانیم کشور دیگری را بسازیم. این راه از مسیر صندوق های رأی نمیگذرد!
تهران – ایران
دهم ماه مه 2017

متن اصلی به زبان انگلیسی در فیس بوک نویسنده:
www.facebook.com

                                                                   ***
Selectocracy or Democracy?
(An article about Iran’s selection)
Written by: Mohammad Gharagozloo. Ph.D in international relations.
Qhq.mm22@gmail.com

Introduction!
Iran’s government is going to hold another “election” for selecting 12th president! I would like to explain why majority of people do not vote! According to official statistics over 52 percent of Tehran’s citizens (the biggest city in Iran) did not participate in the latest election.Why? I try to describe this phenomenon.
How do you reach democracy?
As you know the United States has two main political parties:
Republicans and Democrats.Other political parties exist,such as the Green party and the Libertarians. Few people,however vote to candidates of those”other”parties.This is because the US elections only reward what is known as”first past the post.” The one who gets the most votes wins!In many other countries such as the United Kingdom,people do not vote to individuals.They vote for parties to sit in a parliament.The party that dominates the parliament gets to pick the prime minister.But even a non –dominant party can get enough votes. A party that gets 25 percent of the votes can get 25 percent of the seats.
In contrast,it does not matter if the presidential candidates for the Green party or the Libertarian party got 25 percent of the US votes.If the 25 percent is not the highest percentage of votes,their candidate can not become president.
No one else from their party would automatically get a seat in Congress either!
Some people believe if you vote,you can not complain.you wanted a master and you got one!
For every person in the world one of this statements can be true:
I advocate the use of the force or threat of force,against innocent people,in order to make them comply with my opinions and preferences.
I advocate the society where people are free to voluntarily interact with another.
Some people believe that,participation in the system reinforces the idea that people can not live together without violent control. Another benefit in participation implies that the majority knows what is the best the individuals and everyone,or by voting,an individual literally advocates the use of force against peaceful people. Voting sends a false signal to the elected politicians that the voters approve all their policies.Voters therefore encourage them.
Selectocracy in Iran. Bad Instead of Worse!
So,I wrote about election in the USA and England. What about Iran? As you know 38 years ago,Islamic National movement through compromise, agreement and arrangement with Imperialism, attacked to Iran’s revolution, defeated it and took power! I remember the first things that Islamic Republic did, were discrimination against women and exploitation of workers. Women intended to be free and wore what they wanted, but Islamic Republic’s fans attacked them by acid. Workers wanted to form syndicates and unions but Islamic Republic did not allow.
Since 1979 Islamic Republic has performed over 38 elections.I would rather use election in quotation mark! Because it does not agree with democratic election like liberal election in the capitalistic world.
I have written more than twenty articles about these elections. I have also written a book to explain democracy in Iran.After many studies,research,teaching and writing,I have created new term for describing Iran’s election.It is called Selectocracy.Why and how I say selectocracy instead of Electocracy or Democracy?
Six theologists,who were selected Ayatollah Ali Khamenee and are called “Shouraye Negahban”( Guardian council constitution)
over 75 year olds decide who can be candidate for “presidential election”.For the coming election(May 2017) more than 600 persons had registered their name for participating in election as a candidate!
In Iran we have no parties and no opposing groups.Islamic republic has executed majority of left activists.Some of them has run away abroad. So this is a black joke that Ayattollah Raeesi ( one of the six candidates and Rouhani’s rival ) had been judge in that slaughters (happened in the 60 decade =1980-90) .He sentenced activists to execution after a short trial! 2 minutes!! According to Islamic’s rules,socialists,liberals and another activists like these can not become candidate. In new election six guys had been selected by six theologists-who are members of Shouray Negahban.These candidates are close to Iran’s leader.All of them are recent or former politicians! People are forced to select one of them.That is why I have created Selectocracy term to describe Iran’s election!

Why people vote !
In the latest election ( 2016) for selecting parliament representatives over 52 percent of voters did not participate. This is an important phenomenon, because they live in Tehran.
1.Some of the voters decided to participate in election although they could not find an appropriate candidates.They always like to vote and believe that voting is better than staying at home.
2.Some people said we were forced to choose between bad and worse.Maybe you know Iran’s governors have always made a devil and have sent him to scenes and have said to people if you do not participate, a devil (who is a worse candidate) can rise!Governors intend to increase votes and show their legitimacy to the world.
As usual people think “bad is better than worse.” For example “Rouhani was not our candidate but we voted to him because Jalili(who had been supported by Khamenee) was a worse and if he won it could be a disaster.” They claimed:
“He (Jalili) wanted to spread nuclear energy for fighting against the United States and Europe.”
We can recognise a trend like this in the United states when some people said “Anybody but Bush”.
3.Some people at most 10 percent voted to a conservatism candidate who had been supported by Iran’s leader.
Absolutely they are minority but they really have powers such as army,money,judiciary,prisons,radio and televisions,etc.You should know in Iran politicians can make money through power.Despite in liberal democratic countries politicians can take power through money and welfare.That is why you can simply see minority of people who are so rich and they work in army (Sepah Pasdaran). In fact they are businessmen and have every thing,such as expensive cars,homes and invest money in famous banks.
Mr Ghalibaf (Tehran’s mayor ,who is an army man and is one of the candidate in new election) says 4 percent of people(who are governors)are the richest and have everything,but 96 percent of people have nothing!!They live under poverty threshold.
This is a black joke if you know he himself is a member of 4 percent!!

Dualism in the selection!
Iran’s government has learned to organise people for selecting. They have always made a devil—like Nategh Nouri (1376/1997) Ahmadi nejad(1388/2009)Jalili(1392/2013) Ghalibaf-Raeesi (1396/2017)—and have said to people “if you do not vote these devils can increase and Iran goes to be a country like syria.” This phenomenon is called dualism”:you must make a choice between bad and the worse.Undoubtedly everybody would rather vote to bad instead the worse.Imagine you are prisoned in an awful jail and you have two prisoners. One of them opens the window and lets you breathe however another shuts the window and does not allow you to breathe.It is an ordinary logic and natural rule that you vote to the first prisoner (bad) in this situtation. But everybody likes to live in freedom.Nobody votes to prisoners.I have always heard that:”we would say if you hold an election between Mussolini and Hitler and decide Mussolini is awful but you would much rather have him than Hitler and vote to him. You are the part of the group that is making the world less unjust than is other wise would be.It is hard to see why that is really blameworthy.” But I would say if you had lived in Italy(1940) and if you had been in under control of Mussolini’s government,you would have voted to another governor.It is not a hard point to understand that a devil is a devil even he smiles and his face is luminous. Let me say supporting the lesser of two devils is still supporting devil!

Why I do not vote!
Absolutely I do not speak about Neo-conservatists or reformists groups.I have always supported those who do not share the ideology of the current political system.I have always liked to write for people who believe a left social democracy.I do not believe our current government (Islamic Republic) is by the people,for the people and of the people.Islamic republic is a government by the oligarchy, for the minority and of the corrupt persons! So I simply recommend not voting.If everyone refuses to vote, the message sent out to the politicians- who hold power- would be a clear:
we do not want you! Leave the power! It might be the best way for a change! But no in Iran! In north Europe! Iran’s governors have proved that they do not listen to protesters! Green movement is the best evidence! More than 3 millions people ,after fraud in election came to streets on peaceful way and shouted:
“Give back my vote”,”Where is my vote”,”They stole our votes,they want to show off with our votes”.
They just wanted a simple point : reelection! But everybody knows that governors shot, killed and prisoned some of them!
In Iran we have an exclusive system.By voting you are subjugating yourself of the wisdom of some politicians who are international criminals .
I am pretty sure that Iranian have a desire to live in a free country. I know majority of voters do not agree with Islamic Republic. I understand these voters have no appropriate candidate and they are forced to choose bad instead of worse.But when they vote to bad in fact they vote to survival of system.In other words they say we would like to have a desire to be subjugated. Unfortunately they can not recognise that if voting made a better world,it would be illegal. This sentence could be right but Iran’s selection has proved another point too.In 1388 after the Green movement had risen we got new phenomenon:
”voters decide nothing,government who count the votes decide everything.”

Why I support of third way!
In all of my articles when I have written about the third way I meant difference from the theory that has been collected by Anthony Giddens. He has tried to “renewal social democracy”.But I am trying to say that the third way is a different way,a way against neo-conservatism and reformism. Let me explain.For example you can find two capms that are fighting in Syria.One camp is belong to Russia,Iran and Hezbollah plus Beshar Assad.Another camp is the USA,Turkey,Saudi Arabia and Qatar.So if you were forced to choose one of them what a decision would you make?If you ask me I say I prefer to choose the third way.What is a third way? I would like to tell you No Assad,No ISIS!
In Iran third way must be say No to neither reformist,nor conservatism. It might be Liberalism, Socialism or social democracy! Absolutely out of Islamic Republic.In the USA people who do vote to a third party will say that they are thinking like this way:”you are reinforcing the two-party system and I just do not think that is the case because a major party is anyway.People will claim “if enough number of us decrease and go to the other party we will give them a viable threat.If we are on the left leaning side,they will have to move a little leftward to keep us...We are preventing them for being moderate that is our problem”.In the USA people who intend to choose third party,it becomes irrelevant ineffective. Because you do not have to get the majority of votes.You just have to get the more votes.
You can not compare Iran’s selection and the USA or France.In the USA when you vote to Bobby Sanders in fact you vote to a policy which is against Trump’s policy and follows karl Polanyi’s program.But what about Iran’s selection? What is a difference between Rouhani and other candidates? Undoubtedly in details they are different but in the political and economic strategy they have no differences. In foreign politics they have to do everything that Ayatollah Khamenee decide to happen.Iran’s president can not choose at list four ministers.I would like to draw your attention to an important point.Why former presidents are banned to participate in election.You may know,Rafsanjani was not approved,Khatami’s picture can not be published in main stream,in new election Ahmadi Nejad has been confiscated by Shouray Negahban. In addition to these points the latest prime minister(Mir Hossein Mousavi) is prisoned after he protested to cheat in election. His crime was leadership of Green movement. Another phenomenon that the Green movement has revealed is that your votes are not counted exactly!!
I do not support of a dictatorship system, based on Islamic Republic. It is an inefficient and exploitative regime! People who are serious about government should go for the third way.If you want to keep a government full of corruptions ,injustice ,inequality ,discriminations, exploitations etc go to vote it! If you want to be a modern slave labour, go for it....
Anyway I support the third way because election (in fact selection) can not change my country.This is long time maybe 40 years that we struggle to build another society in Iran. Another society is possible and necessary. Since 1978 All events that have happened, have proved that we can just build another country through third way.
Tehran.Iran. 10.5.2017
Dr Mohammad Gharagozloo. ( A professor who has been fired of university)