زنده باد انتخابات آزاد!


ف. تابان


• ما بی کاندیداها، ما بی صداها شکست خوردیم. در مسابقه ای که از آن ما نبود و به رسمیتش نشناختیم. مبارزه برای «انتخابات آزاد» و تبدیل آن به یک گفتمان مورد پذیرش در جامعه - راه خود را از میان همین موج ها و طوفان های سحت باز خواهد کرد. حتی اگر ۹۹ درصد مردم هم بگویند با همین انتخابات ضددموکراتیک بسازیم، من می گویم زنده باد آن یک درصدی که می گوید: زنده باد «انتخابات آزاد»! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣۰ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۲۰ می ۲۰۱۷


۱.
از همان نخستین ساعات روز رای گیری پرده ی آخر «انتخابات» به اجرا در می آید، حوالی شب به اوج می رسد و روز بعد به یک نمایش تمام عیار تبدیل می شود. خرد کردن مخالفین! جنگ تمام عیار صدا و سیما و رسانه های محافظه کار و اصلاح طلب علیه کسانی که معترض هستند، انتشار پی در پی عکس های صفوف طولانی رای دهندگان، هنرمندان و نویسندگانی که انگشت هایشان را جوهری کرده اند، زنان و دختران زیبایی که روسری هایشان بر روی شانه ها لغزیده و انگشت های بنفششان را به نشانه ی پیروزی بلند کرده اند... در خارج از کشور عکس های پناهندگان و تبعدیان در برابر سفارت خانه های جمهوری اسلامی که انگشت های جوهری خود را نمایش می دهند، مکمل این نمایش پرشکوه می شود. همه ی این نمایش ها یک پیام به مخالفین می فرستد: هیچ نیستید، جمهوری اسلامی در اوج قدرت و حماسه است. بعضی ها مهربانانه پیام می فرستند: «به مردم بپیوندید!»
رفتار ارتش پیروز با ملت مغلوب، ایلغار! به شکل امروزی و با خصوصیات دموکراسی ایرانی. نمونه ای که در هیچ جای دنیا نظیرش را شاید نتوان یافت. له کردن آن که از نظر عددی کمتر است.
در صفوف «ملت مغلوب» هم کسانی هستند که چنگ و دندان نشان می دهند، لگد می پراکنند و فحش می دهند - ناشایست و بسیار ناشایست - تجاوز به حق آزادانه انتخاب از هر دو سو!

۲.
لحظه ای هم تردید نداشته ام که مخالفان این انتخابات و «تحریمیون» قطعا شکست خواهند خورد. به آرایی بالای پنجاه درصد و حتی چهل درصد دست نخواهند یافت. این چنین وعده هایی برای کسانی که با وضعیت فعلی جامعه ی ایران آشنا باشند، سراب است. برای چپ ها مبارزه ی سیاسی هیچ وقت پیرو تز «هزینه - فایده» نبوده است. این اختراح اصلاح طلبان است. اگر قرار بود آن ها بر پایه ی «فایده» مبارزه کنند، این همه جان های پرشور را تقدیم نمی کردند. از هیچ شروع نمی کردند، در اقلیت نمی ماندند، در برابر طوفان نمی ایستادند.

ما بی کاندیداها، ما بی صداها شکست خوردیم. در مسابقه ای که از آن ما نبود و به رسمیتش نشناختیم. مبارزه برای «انتخابات آزاد» و تبدیل آن به یک گفتمان مورد پذیرش در جامعه - راه خود را از میان همین امواج و طوفان ها باز خواهد کرد. حتی اگر ۹۹ درصد مردم هم بگویند با همین انتخابات ضددموکراتیک بسازیم، من می گویم زنده باد آن یک درصدی که می گوید: زنده باد «انتخابات آزاد»!