"داعش در تهران" - شبگیر حسنی


اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱٨ خرداد ۱٣۹۶ -  ٨ ژوئن ۲۰۱۷


حملات تروریستی روز گذشته در تهران اگر چه بسیاری از مردم را غافلگیر کرد، اما موضوعی قابل پیش بینی بود که دیر یا زود اتفاق می افتاد؛ علاوه بر دشمنی ایدئولوژیک داعش با شیعیان، حمایت ایران از دولت عراق و نیز حضور نظامی در سوریه، ایران را در جایگاه هدف استراتژیک داعش و یکی از دشمنان اصلی آن قرار می داد که دیر یا زود سیبل حملات تروریستی داعش، در خاک خود قرار می گرفت و در کنار این موارد افزایش تنش در روابط ایران و عربستان و تهدیدهای مقامات سعودی مبنی بر کشاندن جنگ به داخل خاک ایران در تقابل با سیاست ایران مبنی بر جنگیدن در خارج مرزها به منظور پیش گیری از جنگیدن در داخل مرزها، از جمله فاکت هایی بود که آغاز حملات تروریستی در خاک ایران را قابل پیش بینی می کردند.

اما چند نکته در خصوص حملات تروریستی تهران:

۱- قطعا بخش های امنیتی - نظامی داخلی از حملات دیروز بهره برداری خواهند کرد و در مناسبات داخلی، توازن قوا به نفع این بخش، تغییر خواهد کرد: در چنین شرایطی، امنیتی کردن فضا و تشدید سرکوب نارضایتی ها در داخل، امری "طبیعی" تلقی می شود و زمین بازی در اختیار نیروهای امنیتی – نظامی قرار خواهد گرفت و افکار عمومی و جامعه نیز برای پذیرش چنین تحدیدهایی آماده خواهد شد و از سوی دیگر شاهد هجمه نیروهای سیاسی هوادار جناح های امنیتی – نظامی بر ضد جناح اصلاح طلب – اعتدالی خواهیم بود که از همان ساعات ابتدایی حمله تروریستی، شاهد آغاز آن در فضای مجازی بودیم.
۲- شکل گیری فضای امنیتی که در سایه ترس از تروریسم، با همدلی افکار عمومی جامعه و ابراز احساسات مثبت، برای نیروهای امنیتی – نظامی همراه خواهد بود، فضای مناسبی برای تطهیر عملکرد این نیروها در سالهای گذشته و خصوصا دهه شصت به دست خواهد داد و از طرف دیگر این حملات، تایید بخش های بیشتری از جامعه را درباره سیاست نظام مبنی بر جنگیدن در خارج مرزها و هزینه کردن در جنگ های نیابتی و مستقیم جلب خواهد کرد.

٣- عیرغم موارد پیش گفته، بهره برداری و انتفاع یک جناح لزوما به مفهوم نمایشی بودن این حملات تروریستی نیست .

۴- ارسال تصاویر حمله از سوی مهاجمان به شبکه خبری داعش، نشانگر وجود ارتباط میان مهاجمان با داعش است .

۵- انتخاب اهداف حمله (مجلس و مرقد)و نیز برخی جزییات مهم، اختلافات جدی با شیوه مالوف داعش دارد:
استفاده از سیانور توسط مهاجمان برای خود کشی - که بیشتر به شیوه مبارزان جنبش های چریکی گذشته شبیه است تا نیروهای انتحاری داعش - از جمله این تفاوت ها هستند.

۶- برخلاف ادعای ج ا (هر دو جناح) عدم موفقیت داعش در انجام عملیات در ایران (پیش از حمله اخیر) بیش از آن که مرتبط با توانمندی امنیتی ایران باشد، به دلیل عدم همکاری ایرانیان با داعش بوده است؛ زیرا در بیشتر حملات تروریستی داعش، مهاجمان از اتباع کشور هدف بودند یا تهاجم در کشورها و مکان هایی صورت گرفته بود که حضور افراد خارجی پدیده ای معمول بوده است (رستوران ها، مراکز کنسرت، معابر عمومی و... ) با توجه به فارسی بودن زبان کشور، قاعدتا داعش می باید از نیروهای ایرانی مسلط به زبان فارسی استفاده کرده باشد که دست کم ورودشان به مکانی چون مجلس حساسیت برانگیز نباشد و این عضوگیری منطقا باید از اهل تسنن صورت گرفته باشد؛ مناطقی نظیر کردستان، سیستان و بلوچستان، ترکمن صحرا و خوزستان .
به دلایل متعدد و از جمله مواضع جدی ضد داعش رهبران مورد وثوق اهل تسنن نظیر مولوی عبدالحمید، علیرغم حجم بالای نارضایتی اهل تسنن، تاکنون داعش موفق به عضو گیری گسترده از ایران نشده بود و حتی اگر به خاطر داشته باشید بخشی از داعش که نام خراسان بزرگ را یدک می کشید، عملا در داخل ایران هیچ عملیات جدی نداشت .

۷- در چند روز پیش یک تیم عملیاتی پنج نفره داعش در پاکستان دستگیر شدند که یکی از اعضای آنان ایرانی و اهل آذربایجان غربی بود و با لهجه کردی سخن می گفت که این مورد نشانه ای جدی بر آغاز عضوگیری داعش از داخل کشور بود.

٨- به مواضع برخی از سازمانهای قومی در باره درخواست نزدیکی و دریافت کمک از عربستان و اسراییل و... بنگرید؛ استدلال آن گروه خاص منطقا می تواند در پیشبرد اهداف استراتژیکش به همکاری با داعش نیز بیانجامد و آنگاه راز تفاوت شیوه و اهداف حمله آشکار می گردد! اگرچه برای قضاوت در این خصوص بسیار زود است .

۹- در صورتی که همه و یا دست کم برخی از مهاجمان ایرانی باشند آنگاه به مفهوم آن است که وارد فاز جدیدی از شیوه ابراز نارضایتی فزاینده در مناطق اهل سنت شده ایم.


به هر روی، نیروهای مترقی در داخل و خارج از کشور موظف هستند تا علاوه بر محکوم کردن عملیات تروریستی و عاملان و حامیان منطقه ای و جهانی آن (از جمله عربستان، اسراییل و آمریکا)، با نشان دادن عوامل و سیاست های نادرستی که از سوی جمهوری اسلامی در جهت سرکوب و اعمال تبعیض در خصوص اقلیت های قومی و مذهبی، اتخاذ شده است، به ریشه های داخلی مساله بپردازند و در صورتی که مشخص شود که بخش هایی از اپوزیسون در حال همکاری با جریانات تروریستی هستند بدون هیچ چشم پوشی نسبت به افشا و محکوم کردن آن اقدم نمایند، زیرا که در غیر این صورت شاهد اقبال روز افزون نیروها و جریانات قومی – مذهبی به بدیل های ارتجاعی نظیر داعش خواهیم بود.