از : امیر ایرانی
عنوان : کانتون سازی و اقلیم سازی
از کانتون سازی رهائی بخش جهانی و منطقه ای رسیدن به اقلیم سازی آنهم با پیاده نظام شدن برای ویرانگران منطقه ای، یک حکایت طنز گونه و حتی شرم آوری را می آفریند.
آنچنانکه نمود داشته و خواهد داشت:
سرگردانان در عالم سیاست و بازی های منطقه ای و جهانی، حرکاتشان برپایه همان سرگردانیشان خواهد بود که در نهایت رفتار طنزگونه ای را از خود نشان می دهند.
اینکه یک ایرانی چگونه برخوردی با سر نوشت کشورش داشته باشد یک پرسش مهمی است!
قطعاً!
هر ایرانی در روند تحولخواهی سرزمینش،
بدون تفکر توسعه طلبی سرزمینی- در چارچوب فعلی و جغرافیای فعلی- در پی رواج یک روحیه ملی ایرانی است؛ که این روحیه در پی آزادی و دمکراسی و تحقق عدالت اجتماعی پایدار است و نگرشش این است :
که این سرزمین متعلق به همه ایرانیان و ملک مشاع همه است و همه ساکنین این سرزمین، شهروند ایرانی با حقوق برابر خواهند بود.
و بازی کودکانه قوم خواهی و مذهب خواهی در تفکر مبارزات ایرانی که در پی آزادی و دمکراسی است جایی نخواهد داشت.
اما یک تفکر مشکوک که نوعی توسعه فریبکارانه ای را نیز تبلیغ می کند که باید گفت این تفکر، ریشه های طنز گونه ای را در خود دارد در پی اینست که بگوید:
آذری ها ، و کردها، و...متحد شوید تا فلان کنیم و حتی ایران را توسعه سرزمینی دهیم که باید گفت
متاسفانه در این تفکر، روحیه آزادی خواهی و دمکراسی خواهی بر اساس شهروندی مطرح نیست بلکه بر پی ریزی نوعی کینه پراکنی استوار است که پرداختن به آن طولانی است بماند
این آقای صوفی زاد هر وقت می آید با دست پر از خالی و پوچ وهیچ می آید.
٨۰۱۱٨ - تاریخ انتشار : ۱۴ تير ۱٣۹۶
|