• روز که می‌آید
از پله‌های تاریک منطق
                                  پایین می‌روم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۷ بهمن ۱٣٨۵ -  ۶ فوريه ۲۰۰۷

[email protected]
 
 
 
بگویید
من اگرهر جایی نیستم
پس کجایی‌ام؟
 
 
روز که می‌آید
از پله‌های تاریک منطق
                                  پایین می‌روم
شب
ماشین‌های خودکار
از روی دلم رد می‌شوند
و پستان‌های پلاستیکی‌ام  
                                   پیر نمی‌شوند.
 
بگویید
من اگر هرجایی نیستم
پس کجایی‌ام؟
 
عمویم
در رود گنگ به دنبال خدا می‌گردد
مادرم
هر روز در افغانستان  
                          با خون وضو می‌گیرد
برادرم
در آسمان خراش شیکاگو
لیوانش را به سلامتی "سقوط و سرنگونی"
                                                        بلند می‌کند
پدرم
در قبردورافتاده‌ای در "پرلاشز"
                                          به خواب رفته است
و در تهران
نجابت لکه دار مرا
هر روز
کر می‌دهند و به بند می‌آویزند
 
و تارهای ابریشمی الفبایم
در سرگردانی‌ی   همه شهرهای   جهان
                                                     بافته می‌شوند.
 
بگویید
اگر سایه زمان
بر تنم سنگینی نمی‌کند
و از نسل خون و خنجر و خیرگی نیستم
                                                   پس چیستم؟
 
بگویید
اگر در هزار توی اتفاقی سرنوشت
                                           گم نگشته ام
                                                            پس کجایم؟
 
بگویید
من اگر کولی نیستم
اگر داغ زمان را بر پیشانی ندارم
اگر "جهانخانه" نیستم
                             پس خانه ام کجاست؟
 
بگویید
من اگر هرجایی نیستم
پس کجایی ام؟                                 منظر حسینی/کپنهاک