• هفته گذشته فرانسه شاهد گفتگوهای صلح میان دو گروه اصلی مسلح رقیب در لیبی بود. فائز سراج رهبر گروهی که طرابلس را کنترل می کند و به عنوان دولت لیبی از سوی سازمان ملل برسمیت شناخته می شود و از پشتیبانی اتحادیه اروپا برخوردار است با ژنرال خلیفه حفتر که با گروهش در شرق لیبی مستقر است با میانجی گری امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه با هم به گفتگو پرداختند و برسر آتش بس توافق کردند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۲ مرداد ۱٣۹۶ -  ٣ اوت ۲۰۱۷

هفته گذشته فرانسه شاهد گفتگوهای صلح میان دو گروه اصلی مسلح رقیب در لیبی بود. فائز سراج رهبر گروهی که طرابلس را کنترل می کند و به عنوان دولت لیبی از سوی سازمان ملل برسمیت شناخته می شود و از پشتیبانی اتحادیه اروپا برخوردار است با ژنرال خلیفه حفتر که با گروهش در شرق لیبی مستقر است با میانجی گری امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه با هم به گفتگو پرداختند و برسر آتش بس توافق کردند. با توجه به گفتگوهای مکرون و ترامپ در باره ی بقول او شیوه های همکاری علیه دشمنان انسانیت و از بین بردن سازمان های تروریستی و بیان امیدواری مکرون به همکاری های امنیتی بیشتر فرانسه و آمریکا شاید گفتگوهای آتش بس در لیبی یکی از نتیجه های سفر دونالد ترامپ به فرانسه باشد. نزدیکی گروه سراج در طرابلس به فرانسه و اروپا و ژنرال حفتر به آمریکا امر پوشیده ای نیست.
ژنرال حفتر در کودتای سال ۶۹ برای سرنگونی ملک ادریس در کنار قذافی بود وتا سال ۱۹٨۷ ریاست ستاد ارتش لیبی را به عهده داشت از آن پس طرد و زندانی شد و پس از رهایی از زندان در میانه دهه ی نود به آمریکا رفت وبرای مبارزه با قذافی با نهادهای آمریکایی همکاری کرد، او در پیوند با آمریکا وضعیتی شبیه احمد چلبی درعراق و حامد کرزی درافغانستان داشت. حفتر در روند رویدادهای ضد قذافی در سال۲۰۱۱ به لیبی بازگشت و رهبری یک گروه شورشی در شرق لیبی را به عهده گرفت و از آن زمان تاکنون یکی از چهره های اصلی در گیری ها و رویدادهای لیبی است. جنگ میان این دو گروه از جمله بر سر کنترل منابع نفتی لیبی تاکنون ادامه داشته است. چندی پیش گروه حفتر به پایانه های نفتی راس الانوف و سدر که در اختیار گروه سراج بود ونیمی از نفت لیبی از آنجا صادر میشود یورش برد. افزون بر جنگ میان این دو گروه نبرد با دیگر گروه های مسلح و بویژه تروریستهای القاعده و داعش که همچنان بخش هایی از لیبی را در تصرف خود دارند در جریان است. ژنرال حفتر چندی پیش اعلام کرد که در جنگ علیه گروه تروریستی داعشی انصار الشریعه که بیش از ٣ سال به درازا کشیده است شهر بن غازی را آزاد کرده اند. البته گویا هنوز بخش هایی از این شهر همچنان در کنترل داعش است.
گروه سراج که خود را دولت وفاق ملی می نامد از سال ۲۰۱۶ تاکنون بارها کوشیده است تا با گروه ژنرال حفتر که ارتش ملی لیبی خوانده می شود به توافق دست یابد. در گفتگوهای پاریس ظاهرا این بار توافق آتش بس را پذیرفته اند و بر برقراری حکومت قانون و برگزاری انتخابات در سال آینده توافق کرده اند.
امانوئل مکرون در پایان نشست پاریس از صلح در لیبی سخن گفت و گفت که مدیترانه به این صلح نیازمند است.
برای فرانسه و اتحادیه اروپا وضعیت بحرانی لیبی بویژه از این جهت مهم است که سواحل لیبی به محل عزیمت مهاجران آفریقایی به اروپا تبدیل شده است. با آنکه مرگبارترین مسیر مهاجرتی در سراسر جهان مسیر لیبی به اروپا از راه مدیترانه است و تاکنون هزاران نفر در این مسیر در دریا غرق شده اند اما تا ماه ژوئیه سال ۲۰۱۷ حدود ۹۰۰۰۰ نفر از این راه به اروپا آمده اند. رهبران اتحادیه اروپا در آغاز سال جاری در نشستی در جزیره مالت بر سر طرحی برای جلوگیری از مهاجرت از لیبی توافق کردند. از جمله ۲۰۰ میلیون یورو کمک مالی به گروه سراج برای تقویت گارد ساحلی لیبی در نظر گرفته شد. افزون براین برسر مبارزه با گروه های قاچاق انسان در سواحل لیبی و ایجاد اردوگاه های پذیرش مهاجران هم توافق شد. محدود کردن فروش قایق های بادی به لیبی و موتورهای کاربردی برای حرکت آنها هم در دستور کار قرار گرفت. با این همه از شمار مهاجران چندان کاسته نشد. بی تردید فرانسه و هم پیمانانش هنگام جنگ با قذافی و سرنگونی حکومت او و بعدها رها کردن این کشور در دامان جنگ داخلی و آشوب و بی سر وسامانی، پیش بینی وضعیت کنونی و مشکل سیل مهاجرت لیبیایی ها و شهروندان دیگر کشورهای آفریقایی را نمی کردند. مشکلی که به نظر می رسد همچون اوضاع سیاسی در لیبی به آسانی قابل حل نباشد.