یاد آر


خسرو باقرپور


• چینِ پیشانی ی خونین اش به گاهِ مرگ؛
نه به فلسفه ی مُصلِحان ماننده بود،
نه به سرکوفتنِ موج ها به صخره می مانست. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣ شهريور ۱٣۹۶ -  ۲۵ اوت ۲۰۱۷



 
جُز آهِ باستانی ی آن تابستان،
و نامِ بُلندِ خویش؛
از لبانش هیچ آوایی بر نیامد.

چینِ پیشانی ی خونین اش به گاهِ مرگ؛
نه به فلسفه ی مُصلِحان ماننده بود،
نه به سرکوفتنِ موج ها به صخره می مانست.

پیشانی ی بلندِ جهان بود؛
تلخ و خاک آلود،
بشارتِ روشنِ فردا،
امّا؛
به کودکانِ فردا.