جهان به کدام سومی رود؟ - تقی روزبه

نظرات دیگران
  
    از : سامانی

عنوان : مسئولیت پذیری جمعی
هیچ شکی در نقش آمریکا و امپریالیسم در نابسامانی جهانی و نیز افغانستان نمی باشد ولی تمام مصائب را به موجود خارجی نسبت دادن و ندیدن ضعف ها و کاستی ها و پارامترهای دیگر در سقوط همه جانبه ی یک کشور راه چاره ی منطقی برای آزادی و استقلال و آبادانی آن کشور نمی باشد. تا زمانی که خود افغان ها به یک خرد جمعی، همبستگی و اتحاد ملی نرسند و دست از اختلافها و کینه های قومی و مذهبی و فرقه ای برندارند با رفتن آمریکا از افغانستان هم معلوم نیست وضعیت مناسب تری پیش آید. متاسفانه منافع شخصی و فقط به فکر جیب و کلاه خود بودن در بین مردم افغانستان حرف اول را می زند و منافع ملی و جمعی هیچ به حساب نمی آید. چندین و چند سال است که افغان ها فقط راه مهاجرت و ترک وطن را پیش گرفته اند و بجای حرگت جمعی برای مقاومت و مبارزه برای آزادی و استقلال و برپایی حکومتی ملی فقط در فکر خلاصی خود از شرایط موجود و مسئولیت پذیری بوده اند. نقش سازمانهای سیاسی و اجتماعی در این چندین دهه برای آموزش و سازماندهی مردمی و از بین بردن اختلافات و کینه های قومی و مذهبی چه بوده؟ مهاجران افغان چه راه حل و کمکی برای هموطنان داخل افغانستان داشته اند؟ این همه جوان یعنی آینده سازان کشور و مبارزان آینده کشور چرا کشورشان را ترگ می کنند و چرا تحت آموزش سیاسی و سازماندهی برای مقاومت و مبارزه قرار نمی گیرند؟ متاسفانه افغانها در بین ملیت های دیگر کمترین سعی و کوشش را در مبارزه برای ساختن میهن خویش داشته اند و فقط به مهاجرت به عنوان ساده ترین راه و شخصی ترین راه چاره روی آورده اند. مردم و جوانان در ویتنام، آمریکای لاتین ، ایران و عراق و سوریه و دیگر جاها قبل از اینکه به فکر فرار و پناهندگی بوده باشند مبارزه کرده اند و هزاران اعدامی و قربانی و زندانی برای بهبود زندگی ملی خود داده اند و وقتی فقط پای مرگ و زندگی در میان بوده از کشور خارج شده اند و در مهاجرت هم در فکر پیشبرد و بهبود وضعیت گشور خود بوده اند. همین نمونه ی اخیر در کوبانی سوریه که زن و مرد و جوانان با کمترین سلاح اما با اراده و همبستگی و مسئولیت جمعی با داعش جنگیدند و پیروز شدند. این مسئولیت جمعی متاسفانه در بین افغانها کم وجود دارد و آنها تنها منتظرند کسان دیگری برای آنان کاری بکنند و یا در کشورهای دیگر جا بگیرند. با این خروج گسترده ی جوانان از افغانستان که مورد نظر داعش و طالبان و امپریالیسم است باید منتظر وضعیت وخیم تر افغانستان با توجه به کمبود نیروی آینده کار و مقاومت و مبارزه بود..........
٨۰۷٨۱ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣۹۶       

    از : آرمان شیرازی

عنوان : "استراتژی جهانی ترامپ"؟
درود بر هم میهن گرامی، آقای تقی روزبه برای پیمایش در راه بهروزی مردم کشورمان و نیز این نوشتار ارزشمند و آموزنده. پس از خواندن نوشتار، لازم دیدم که این کوتاهه را بنویسم:

راست اینست که رئیس جمهور آمریکا، هر که باشد، نماینده و خدمتگزار گروهی از شرکت های چند ملیتی ست که دست بالا را در هدایت آمریکا و جهان (در رقابت با گروه دیگر از شرکت ها) در یک دوره "انتخاباتی" بدست آورده اند. بگفته ی دیگر، حکومت در آمریکا همان دمکراسی شرکت هاست و از آنچه در قانون اساسی آن کشور بنام "از مردم، بدست مردم و برای مردم" آمده است جدا و بسیار دور است. چنین گفته ای مباداگر (منکر) ویژگی های شخصی یک رئیس جمهور نیست، چون میتوان دید که در زندگی شخصی، کارتر بمراتب انسان تر از جورج بوش نمایان میگردد و در زمان رئیس جمهوری، اوباما بسیار منطقی تر، متین تر و داناتر از ترامپ بچشم می آید.
با پذیرش نکته بالا، دیگر گفتگو از "استراتژی جهانی ترامپ" نشانه ی لغزش قلم و یا کم توجهی به فرآورد (جریان یا پروسه) تصمیم گیری از سوی شرکت های حاکم است که بیگمان از آقای روزبه بدور است.
در جای دیگر، آنگاه که بگوییم "وقتی ژنرال ها به مشاوران اصلی یک رئیس جمهور تبدیل شوند جز این هم نتیجه ای نخواهد داشت"، باز هم افراد (و اینبار ژنرال ها) را مستقل و مقدم بر شرکت های سرمایه داری در گرداندن امور انگاشته ایم. با گواهی این گفته نیز میتوان پذیرفت که گفتگو نه از افراد که بیشتر از صحنه گردانی سرمایه داری جهانی باید باشد که دستش بیشتر از آمریکا و گاه از کشورهای سرمایه داری دیگر جهان به هستی مردمان دراز میشود.
خوشبختانه، آقای روزبه بخوبی نشان میدهد که بدرستی بیشتر به فرآورد نگر دارد تا به فرآورده (محصول) چرا که میگوید: "اگر بخواهیم در ریشه یابی از سطح رویدادها فراتر برویم، نکته بعدی خود بحران آمریکا و شرایطی خواهد بود که منجر به عروج ترامپ شد."
٨۰۷۴۹ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣۹۶