اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ دی ۱٣۹۶ -  ۲ ژانويه ۲۰۱٨

کرد سنندجی: شورش خودجوش مردم که ناشی از چهار دهه حکومت کردن با سر نیزه است چنان سریع بیش رفته که کمتر کسی آن را بیش بینی می کرد. شورش بسیاری را به دنبال خود کشانده که از آن حمایت کنند. شورش ترفند های نظام را در طیف بندی اصلاح طلب و اصول گرا و اعتدال و اسلام ناب محمدی را نه فقط آشکار بلکه عریان کرده است و ماهیت همه طیف های نظام را در ضدیت آشکار و نهفته با مردم بدون هیچ پشتوانه ای بجز اراده خود بیرون ریخته است.
سمت و سوی طرفداری و حمایت از خواست مردم زجر کشیده و ستمدیده توسط افراد و گروههائی مثل هنرمندان اساتید و... شدت یافته اما ورزش و فوتبال آن هم چنان در خارج از این روی داد قرار دارد .شعار "مردم را ذله کردید، اسلام را پله کردید"، که ورد زبان مردم در ایران است را هنوز حضرات –پادلاری و سر یوروئی- نشنیده اند. رسانه های ورزشی که بنظر می رسد در این روزها سهمیه کاغذ و دادن ارز حمایتی شان بیشتر شده با انواع و اقسام مطالب و تیترهای بزک شده سعی در جلوه دادن امنیت و آسایش و رفاه در ایران را دارند. در حالی که تظاهرات ضدحکومتی به بیشتر استانهای ایران کشیده شده در اعتراض به گرانی، فساد، اختلاس، بیکاری و فقر اقتصادی در حال گسترش است، بیانیه کی روش را در صدر اخبار خود قرار می دهند که از مردم می خواهد تیم ملی را حمایت کنند و هر آن چه که حق پرداختن به نوجوانان و جوانان فقیر است برای اهتزاز پرچم جمهوری اسلامی خرج کنند. پرچمی که مجری نود از آن به عنوان –قشنگ- نام می برد!
چشم هایشان را چون همیشه بسته اند و گوشهای شان را کر و زبانشان را لال کرده اند و نشینیده اند مردم شعار می دهند استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی و نان، کار، آزادی.
هنوز خود را به نشنیدن زده اند که مردم می گویند توپ, تانک ,فشفشه آخوند باید گم بشه! فراموش کرده و هنوز هم می کنند که مردم بوده و هستند که این جماعت را به مال و منصب رسانده ولی جیب و سفره خود را خالی کرده اند. مردم به ستوه آمده و زیر خط فقر قرار گرفته فریاد می زنند «مرگ بر دیکتاتور». اما حضراتی هستند که بوسه تمنا بر بیشانی فلان شیخ و آیت اله می زنند و افرادی نیز در شوق دیدن رهبر با پرواز خصوصی عازم تهران می شوند!
تا انتقادی هم می شود فوری مثل طوطی تقلید می کنند –ما را با سیاست کاری نیست! اما هر وقت موضوع انتخابات وگرفتن رانت و مقام در فلان شورا و بهمان مجلس و انجمن و هئیت مذهبی باشد همه جان نثار و جان فدای نظام و سیاست آن می شوند. در روزهای تاسوعا و عاشورا نه از منظر اعتقاد که محترم است بلکه از منظر نمایش و چاپلوسی نزد نظام برای دیده شدن بیشتر و کسب رانت های بیشتر چنان می کنند که معتقدان واقعی نمی کنند!
مکتب شاهین و بزرگانی مثل پرویز قلیچ خانی نگاه ابزاری به فرهنگ، مرام و مکتب اخلاقی و معرفت نداشتند و هر آن چه را از مردم گرفته بودند متعلق به توده ها می دانستند و برای بهبود زندگی فقرا و ستمدیده ها از هیچ کوشش و مبارزه ای دریع نمی کردند و آن را اساس عقاید و پایه تفکرات انسانی خود قرار داده اند.