• محاکمه منصور اسالو، رییس هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، به شکلی غیرعلنی، روز پنجم اسفند ماه، در شعبه ۱۴ دادگاه انقلاب شروع شد. از ورود اعضای خانواده و تمامی همراهانش به جلسه جلوگیری به عمل آمد. اتهام اسالو، اقدام علیه امنیت ملی عنوان شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۵ اسفند ۱٣٨۵ -  ۲۴ فوريه ۲۰۰۷

بهروز کارونی - رادیو فردا: محاکمه منصور اسانلو، رییس هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، به شکلی غیر علنی، روز شنبه، پنجم اسفند ماه، در شعبه ۱۴ دادگاه انقلاب درخیابان معلم شروع شد.
جعفر عظیم زاده، مسوول روابط عمومی اتحادیه «کارگران اخراجی و بیکار» به رادیو فردا گفت که در جلسه محاکمه آقای اسانلو، از ورود اعضای خانواده و تمامی همراهانش به جلسه جلوگیری به عمل آمده است. اتهام آقای اسانلو، اقدام علیه امنیت ملی عنوان شده است.
منصور اسانو، رییس هیات مدیره سندیکای رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز پیش از آغاز محاکمه خود در مصاحبه با رادیو فردا گفت: «دکتر یوسف مولایی، و پرویز خورشید، وکلای مدافع من، هفته گذشته، مجموعا به مدت هشت ساعت، پرونده هزار و ۲۰۰ صفحه ای مرا مطالعه کرده اند.»
به گفته آقای اسانلو، وکلای مدافعش گفته اند که هیچ موردی در پرونده به عنوان سند و یا مدرک علیه او وجود ندارد.

«این پرونده، سیاسی نیست»
آقای اسانلو ابراز امیدواری کرد که دادگاه، مطابق موازین و قانون اساسی به پرونده اش رسیدگی کند و اضافه کرد: «وکلای مدافع من گفته اند اگر حب و بغضی درکار نباشد، و اگر نگاه سیاسی و امنیتی وارد پرونده نشود، دادگاه رای به بی گناهی ام خواهد داد».
رئیس هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه همچنین گفت: «بحث دیگر این است، که پرونده مطرح شده در دادگاه، یک پرونده کارگری صنفی و تشکل یابی برپایه قوانین داخلی و نیز قوانین معتبر جهانی است، و بنابراین، نمی توان چیزی را به عنوان جرم در آن یافت».
وی با از اینکه درایران، به گفته او «برای سال های طولانی»، بحث سندیکا مطرح نشده بود، ابراز تاسف کرد و افزود: «به دلیل اینکه این موضوع، منافع بخشی از مدیریت شرکت واحد را به خطر انداخته بود و به دلیل روابطی که بین این دسته از مدیران و دوستانشان، که اغلب نظامی و سپاهی هستند، و الآن در سمت های گوناگون، مانند شورای تامین استان، شهرداری و شرکت واحد و برخی نهادهای امنیتی سمت هایی دارند، وجود دارد، مخالفان سندیکا، با ایجاد یک پل های اینچنینی ارتباطی، پرونده صنفی و ساده کارگری ما را به یک مرحله امنیتی کشاندند، درحالی که اصلا چنین چیزی مطرح نبود.»

ماجرای حمله به دفتر سندیکا
منصور اسانلو گفت که معتقد است، ریشه محاکمه روز شنبه، پنجم اسفند، به «تلاش برای جلوگیری از رسیدگی به پرونده ای باز می گردد، که در ارتباط با حمله بخشی از اعضای خانه کارگر به محل سندیکای رانندگان شرکت واحد تهران و حومه در روز ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۴ خورشیدی تشکیل شد.»
به گفته وی، در این حمله، دفتر سندیکا به شدت آسیب دید و اعضای حاضر در آن محل، از جمله خود او، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
آقای اسانلو با اشاره به دستگیری اعضای هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، که اعتراض رانندگان شرکت واحد را به دنبال داشت، اضافه کرد: «اگر اعضای هیات مدیره در روز اول دی ماه دستگیر نمی شدند، اصلا اتفاقی روی نمی داد و ما می توانستیم با ادامه گفت و گوهای یک سال گذشته با مدیر عامل و هیات مدیره شرکت واحد، به تدریج، حقانیت حرف هایمان را جا بیندازیم».
منصور اسانلو در همین ارتباط افزود: «با وساطت آقای طلایی، هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه توانسته بود سه نشست مشترک را با هیات مدیره شرکت واحد برگزار کند، و آقای نوریان، مدیر عامل وقت شرکت واحد، به تدریج داشت به ما اعتماد پیدا می کرد. متوجه می شد که بحث ما، امنیتی و براندازانه و ضد نظام نیست، بلکه یک حق طلبی مشخص کارگری در چارچوب قوانین و درجهت یک تشکل لازم برای کارگران، مانند تمام کشورهای دنیا، است».
او اظهار داشت: «پرونده سندیکا در شرایطی تبدیل به یک پرونده امنیتی – اطلاعاتی شد، که بسیاری از بازجویانی که همکارنم را در یک سال گذشته بازجویی کردند، متوجه شدند که اقدام هیات مدیره سندیکا نه سیاسی، بلکه در جهت دفاع از خواسته های صنفی رانندگان شرکت واحد بوده است.»

مشکلات رانندگان شرکت واحد
آقای اسانلو در تشریح مشکلاتی که رانندگان شرکت واحد دارند، گفت: «به رانندگان شرکت واحد، هرماه، ۲۱۰ تومان به عنوان حق خواربار، ۱۲۰۰ تومان برای ناهار که حتی نمی توان با آن یک نان سنگک در ۳۰ روز ماه خرید و ۱۰ هزار تومان حق مسکن پرداخت می شود. این در شرایطی است، که با توجه به تورم و گرانی امروزه در جامعه، حتی افزایش ۱۰۰ هزار تومانی دستمزد رانندگان، که با تلاش شان و نیز سندیکا تحقق یافت، کفاف زندگی آنها را نمی دهد».
رییس هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه گفت: «رانندگان شرکت واحد به اجبار در نواحی اطراف تهران، حتی در ۵۰ کیلومتری تهران، صبح زود و حدود ساعت سه صبح، به سرکار می روند و خود همین موضوع که گاه باعث مرگ های پیاپی همکاران مان می شود، در جایی انعکاس پیدا نمی کند. برای مثال، چندی پیش، یکی از همکاران زیر اتوبوس رفت و یا همکار دیگری که بر اثر در رفتن جک در زیر اتوبوس و افتادن اتوبوس بر روی شکمش کشته شد. تازه اینها در کنار مرگ و میرهایی است که بر اثر آلودگی هوا و بیماری های ناشی از کار روی می دهند.»
منصور اسانلو گفت: «اینها واقعیاتی بوده اند، که سندیکا آنها را مطرح کرد، و آمار مربوطه را هم به مسئولان شرکت واحد ارائه داد. این موضوع نشان می دهد که وجود سندیکا، کمک است، نه دشمنی و تقابل، اما متاسفانه برخی این موضوع را درک نکرده اند و یک پرونده بیهوده امنیتی را تشکیل داده اند.»