غزل
من آمدم که بگویم: سلام بر باران


رضا مقصدی


• تو از کدام طرف آمدی به خانه ی من
که بوی چای و چمن می دهد ترانه ی من

حضورِِ زمزمه ی عاشقانه را نازم
که عطرِ عاطفه ها دارد عاشقانه ی من ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۵ اسفند ۱٣٨۵ -  ۲۴ فوريه ۲۰۰۷


 
تو از کدام طرف آمدی به خانه ی من
که بوی چای و چمن می دهد ترانه ی من
 
                □ □ □
 
همیشه در همه  جا در جهان و جانِ منی
که با تو سبزترین ست، این جوانه ی من
 
                □ □ □
 
حضورِ زمزمه ی عاشقانه را نازم
که عطرِ عاطفه ها دارد عاشقانه ی من
 
                □ □ □
 
صدای توست که بر سینه ی ستاره نوشت:
من از اهالی ی نورم، همین نشانه ی من
 
                □ □ □
 
برای پنجره ی بازِ من، نسیمی نیست
بیا نسیمکِ دل ํ نازکِ زمانه ی من
 
                □ □ □
 
اگرچه خاطره هایم به خاک و خون پیوست
بخوان! به خاطرِ ناشادی ی شبانه ی من
 
                □ □ □
 
درونِ آینه ها طرح تابناکِ  تو بود
خوشا تمامی ی آئینه های خانه ی من
 
                □ □ □
 
بببین! به خاطرِ تو تا کجای دل، سبزست
بگو به ابر ببارد به روی شانه ی من
 
                □ □ □
 
من آمدم که بگویم: سلام بر باران
بیا به سمتِ صداهای شاعرانه ی من
 
                □ □ □
 
به واژه - واژه ی رنگینِ شعرِ این پائیز
غزل بخوان و بیاسای در کرانه ی من
 
بهمن ۱٣٨۵