اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۵ اسفند ۱٣٨۵ -  ۲۴ فوريه ۲۰۰۷

دوباره خبر های بد از لعنت آباد اوین به گوش می رسد. احمد باطبی مظهر زخم عمیق و التیام نیافته فاجعه کوی دانشگاه تهران با دور جدیدی از فشار های روانی دست و پنجه نرم می کند.
در حالی که تشنجات پیاپی وضعیت جسمانی باطبی را به مخاطره افکنده است ،افرادی به ظاهر ناشناس، ناجوانمردانه همسرش را بازداشت کرده اند!
نفرین بر همه این پلشتی ها و بیدادگری ها. آخر باطبی چه قدر باید تاوان پس دهد .قریب به هشت سال حبس ،شکنجه های سخت در دوران بازجویی و محرومیت های گوناگون کافی نیست؟
او که تمامی درب ها را به روی خود بسته می بیند ،دست به اعتصاب غذای خشک زده است تا شاید بدینرتیب بتواند حداقل همسرش را نجات دهد.
در کشوری که مسئولانش هر روز اقتدار بالا و امنیت آهنین نظام را به رخ همگان می کشند ،چه طور می شود در روز روشن و در مقابل چشم ناظران ، فردی را بازداشت کنند و مقامات امنیتی و انتظامی اعلام کنند که در جریان کار نیستند!
تجارب قبلی نشان می دهد که حتما بازداشت کنندگان را با دستگاه قدرت قرابتی هست.
ارتکاب این اعمال ظالمانه و غیر انسانی ، فقط و فقط ضعف و هراس کسانی را نشان می دهد که طراوت و زنده بودن دانشجویان را خار چشم خود می دانند و حتی شهامت آن را ندارند که به صورت علنی مسئولیت کارشان را بپذیرند.
اسف بار تر آنکه این طبل های توخالی در حالی برای دنیا خط و نشان می کشند که از آزادی باطبی و فعالیت های منتقدانه او وحشت دارند.
فاجعه ای در کمین است .تا دیر نشده باید آستین همت را بالا زد و به فراخوان پدر رنج کشیده اش پاسخ داد و کارزاری را برای حفظ جان و سلامت باطبی و آزادی همسرش سازمان داد و نگذاشت تا حکم اعدام اولیه او در مرگی تحمیلی اجرا شود.
دیگر جای سکوت نیست. باید دست همه از هر طیفی و با هر تفکر و گرایشی را گرفت و صفوفی فشرده را تشکیل داد که دفاع از حقوق انسانی و شهروندی هیچ مرز عقیدتی ، نژادی ، سیاسی و ایدئولوژیک نمی شناسد . اینجا جایی نیست که با انگیزه کاوی دیگران را متهم کرد و دفاع از حقوق بشر را نیز روانه کوچه تنگ خاص گرایی کرد.
به جای متهم کردن دیگران به فکر همگرایی بین همه معترضین به این اعمال ضدانسانی بود.
همبستگی و استقامت کلید پیروزی است. باطبی باید زنده بماند و وجودش همه رهروان راه آزادی را گرما بخشد.