عنوان : فعلا بعنوان پیش درآمد
در مورد « آیا«فروغ»، اگر می بود، برای زلزله شعری نمی سرود؟ »
اسماعیل خوئی عزیز، شاعر بزرگوار و استاد من، از سر لطف به سروده ای از من پرداخته است، و همین صرفِ «پرداختن» لطفی بزرگ است. در میانه ی گرفتاریها، منتظر فرصتی هستم که پاسخی بنویسم، که امیدوارم زیاد دیر نشود، ولی فعلا این دو رباعی را بعنوان پیش درآمدی فرستادم.

الحق که رفیق من چه غوغا کرده ست
کس نیست چنو به کارِ منطق تردست
انداخته ام بنده به چاهی سنگی
اسماعیل خوئی درش آورده ست

هم استقراش و هم قیاس است نکو
از خوبیِ صغرایش و کبراش مگو
از صغرایش هنوز فارغ نشده
کبرا آید به ناز و گوید: “Me too!” *

* امیدوارم این یک شوخی با کمپینی به همین نام یا تلاش برای تقلیل اهمیت آن تلقی نشود، که من هم پشتیبان آن هستم.
٨٣٣٣٨ - تاریخ انتشار : ۱۶ بهمن ۱٣۹۶