اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۹ اسفند ۱٣۹۶ -  ۲۰ مارس ۲۰۱٨

اخبار روز - کرد سنندجی: سال ۹۶ را می توان سالی برای ورزش ایران توصیف کرد که تسلط ایده ئولوژی بر ساختار ورزش از یک طرف بیش از بیش عریان شد و از طرفی ورزش همگانی، جائی که به میزان سرانه ی ورزش توده های مردم مربوط می شود، نه فقط بهبودی حاصل نیامد، بلکه ازدیاد تصاعدی جمعیت کشور بر تنگناهای بیشمار موجود افزود.

آن چه که در سال ۹۶ بر ورزش بانوان گذشت ادامه سیاست و حفظ خطوط قرمزی است که نظام جمهوری اسلامی بر گرفته از ایده ئولوژی مذهبی هم چنان اعمال می کند. اگر چه به جز صعود تیم ملی فوتبال به جام جهانی ۲۰۱٨ روسیه و بازیهای المپیک زمستانی در ماه بهمن در کره جنوبی که ایران چند شرکت کننده داشت مسابقات مهم جهانی و بین المللی دیگری برگزار نشد، اما کسب ۲۹ مدال طلا، ۲۲ نقره و ۲۴ برنز در مسابقات آسیائی و بین المللی نتیجه ای قابل توجه است که توسط زنان ایران به دست آمد.

افزایش قیمت ارزهای خارجی در ایران آن هم به طرز شگفت انگیز و خارج ار معادلات و محاسبات بازارهای ارزی چنان عرصه سیاسی و اقتصادی را بر ورزش ایران تنگ کرد که آثار تخریبی آن هم در ورزش همگانی و جائی که قلمرو تامین وسایل اولیه ورزش توده های میلیونی قرار دارد و هم در ورزش قهرمانی و جائی که امتیازات متناسب قهرمانان باید پرداخت و تامین شود و از همه مهمتر در بخش آموزش و سپس پرورش نیروی انسانی و تجهیزات فنی که به اعتبارات سنگین نیاز است تاثیر تخریبی بسزائی داشت. بی کفایتی اکثر مدیران مسئول ورزشی نیز در سیاست گذاری و برنامه ریزی مدون و مدیریت آن، مزید بر این علت بود.

سال ۹۶ را می توان آغازی برای طرح مسایل حقوق بشر در قلمرو ورزش نام برد. چه در فوتبالی که فاسد است و از مجلس شورای اسلامی گرفته تا دفتر وزیر ورزش و برنامه نود صدا و سیمای میلی بر چنین فسادی صحه می گذارند تا کشتی که ورزش باستانی ایرانیان است و بر خلاف هیاهوهای فوتبال معتبرترین رشته ورزشی کشورمان در میادین قاره ای و جهانی است، به شیوه های مختلف، الزامات مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر مورد توجه تعدادی از ورزشکاران بنام و مردمی قرار گرفت.

بسیاری از چهره هایی که اتهاماتی نظیر واپسگرا، سنتی، عقب مانده و ارتجاعی را با خود داشتند، بیشترین همراهی و هم صدائی را با طرفداران حقوق بشر در ورزش نشان داده و حتی فراتر از آن چه که تصور می شد بر خطوط قرمز نظام تاختند و در تمام عرصه های اعتراضی و اجتماعی همگام با مردم و همراه با صدای حق طلبانه آنان بودند. در حالی که برخی از آنانی که خود را مدرن و پیشرو می دانند نه فقط با مطالبات و خواست های حقوق بشری در قلمرو ورزش همراهی نکردند بلکه با توسل به شیوه های تبلیغات روانی علیه مطالبات حق طلبانه مردم یا تماشاگر شدند و یا علیه آن موضع منفی گرفتند و بی تفاوت از تضییع حقوق اجتماعی و صنفی مردم در سایر عرصه ها بودند...


یک روز بعد از آن که تیم ایران به جام جهانی روسیه صعود کرد، حسن روحانی که برای سرگرم کردن مردم بعضی اوقات در لباس طرفدار آزادی و حقوق شهروندان ظاهر می شود، چنان با عجله و شتاب از اعضای تیم ملی و کادر فنی آن در کاخ ریاست جمهوری پذیرائی کرد که گوئی این تیم فاتح جام جهانی شده بود. اقدام حسن روحانی در راه «آرمان، راهبرد و استراتژی» نظام ارزیابی شد که ایده ئولوژی را با لباس به ظاهر اصلاح طلب آراسته بود.

زلزله سیاسی در ورزش در سال ۹۶ ابتدا توسط علی کریمی مرد پاک و با مرام و اخلاق فوتبال ایران پدید آمد و در مدت اندکی جمع بسیاری از گروههای خاموش و ساکت دیروز را به افراد معترض و منتقد فوتبال و سپس کل ورزش تبدیل کرد و در جایگاه مسئولیت اجتماعی و خواستگاه طبقاتی شان قرار داد. با این زلزله سانسور و ترسی که در جامعه ورزش مثل سایر عرصه ها وجود دارد با توجه به ابزار موجود در دنیای مجازی به طور غیر منتظره ای فرو ریخت.

موضعی که مسعود شجاعی به تاسی از ورزشکاران صاحب نامی مثل علی کریمی و مهدی مهدوی کیا در حمایت از مطالبات حق طلبانه توده های فقیر و ستمدیده و حقوق بانوان گرفت چنان بازتاب داخلی و جهانی داشت که سرانجام آن به تابو شکنی و گذشتن از خط قرمز نظام در عدم رویاروئی با ورزشکاران اسرائیلی انجامید و برای نخستین بار حاج صفی و مسعود شجاعی، همراه با تیم باشگاهی شان در آتن برابر تیم مکابی اسرائیل بازی کردند که به محرومیت شجاعی از تیم ملی انجامید و حاج صفی هم بعد از نوشتن توبه و اظهار ندامت بار دیگر به تیم ملی دعوت شد. هر چند مسعود در روزهای منتهی به پایان سال ۹۶ بار دیگر به تیم ملی دعوت شد.

شاید بتوان موضع گیری رسول خادم برای پایان دادن به سیاست عدم رویاروئی با ورزشکاران اسرائیل را بزرگترین چالشی دانست که در ماههای پایانی سال ۹۶ به وقوع پیوست. این موضع گیری بعد از شکست مصلحتی علیرضا کریمی در مسابقات جهانی مقابل حریف روس اعلام شد. در حالی که حریف روسی شکست سنگینی را تحمل می کرد و در کشتی همزمان کشتی گیر اسرائیلی بر حریف آمریکائی پیروز شد، مربیان کنار تشک, کریمی را مجبور کردند که برای مسابقه ندادن با حریف اسرائیلی ,کشتی را به حریف روس واگذار کند. بازتاب این تصمیم سیاسی- عقیدتی چنان بود که از جانب رهبران اسرائیل نیز پیام های صادر شد.

بعد از این حادثه دردناک ایده ئولوزیکی بود که اتحادیه جهانی کشتی فدراسیون کشتی ایران را تهدید به تعلیق کرد و سرانجام رسول خادم که همیشه در مظان اتهام اصول گرائی بود چنان بر خط قرمز و «آرمان، راهبرد و استراتژی» نظام تاخت که بی سابقه و غیر منتظره بود و سرانجام نیز در اعتراض به این وضعیت استعفا کرد که حمایت جامعه کشتی را برای بازگشت در پی داشت.

با این که جوانانی هم چنان سعی کرده اند مرام و اصول مکتب شاهین را زنده نگهدارند اما وداع تعدادی از بیشکسوتان این مکتب در سال ۹۶ ضایعه ای بزرگ برای ورزش کشورمان بود. ورزش ایران همچنان نیازمند اصول اخلاقی و مرام انسانی آنان است. درگذشت استاد عطا اله بهمنش از جمله فقدان مردان بزرگ مکتب شاهین بود.
در سال ۹۶ ورزشکاران کشورمان در مواردی با تبعیضی روبرو شدند. مثل داستان گوشی های سامسونگ در المپیک زمستانی، یا محرومیت از میزبانی نمایندگان فوتبال در باشگاههای آسیا. یک علت این تبعیض ها، ضعف دیپلماسی و ناتوانی افراد مسئول حکومت در دفاع از ورزش ملی ایران در مجامع آسیائی و جهانی بود.

و سرانجام کسب نخستین عنوان قهرمانی جهان در وزنه برداری در شهر آناهایم در ایالت کالیفرنیا از مهمترین دستآورد جهانی توسط جوانان مستعد و توانای کشورمان بود.

با صمیمانه ترین شاد باش نوروزی:
به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا
بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد!