• موچ اعتراض ها به بازداشت فعالین زن و برخورد خشونت آمیز با درخواست های جنبش زنان در ایران همچنان ادامه دارد. احزاب، سازمان ها و فعالین سیاسی دموکراتیک همزمان با هشت مارس، خواهان پایان دادن به خشونت ها علیه زنان در ایران شده اند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۷ اسفند ۱٣٨۵ -  ٨ مارس ۲۰۰۷

اطلاعیه گروهی از فعالین سیاسی
در آستانه‌ی روز جهانی زن، دستگیری فعالین جنبش زنان در ایران را محکوم می‌کنیم!
تهاجم نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی به گروهی از فعالین حقوق زن در ایران که در روز ١٣ اسفند ١٣٨٥ (٤ مارس ٢٠٠٧) در برابر دادگاه انقلاب اسلامی گرد هم آمده بودند تا به محاکمه‌ی ٥ تن از یاران‌شان اعتراض نمایند، به دستگیری ٣٣ تن از آنان انجامید. از این شمار، بیش از نیمی هنوز در زندانند.
این دستگیری‌ها، ادامه‌ی سیاست زن‌ستیز و جلوه‌ای از سرشتِ خودکامه‌ی جمهوری اسلامی است که از فردای انقلاب بهمن ١٣٥٧، به پایمال کردن ابتدائی‌ترین حقوق زن کمر بست؛ حقوقی که ره‌آورد بیش از صد سال پیکار دموکراتیک و پر فراز و نشیب زنان و مردان آزادیخواه ایرانیست. به پشتوانه‌ی همین پیکار است که زنان آگاه و پیشروی ایران، در برابر سیاست واپس‌نگر و قوانین عهد عتیق دین‌سالاران حاکم، سر فرود نیاورده‌ و به اشکال گوناگون تا به امروز ایستادگی کرده‌اند. آنها ٢٨ سال است که در کوچه و خیابان، مدرسه و دانشگاه، اداره و کارخانه، سرپیچی‌شان را از قواعد و هنجارهای تحمیلی حکومت به زنان، نشان داده و مخالفت خود را با قوانین مبتنی بر مردسالاری و تبعیض ابراز کرده‌اند.
فعالین جنبش زنان، در سال‌های اخیر، اعتراض خود به نقض حقوق زن در ایران را به اشکال به مراتب آشکارتری بیان می‌کنند. انتشار نشریات زنان دگراندیش، افزایش بی‌سابقه‌ی سایت‌های انترنتی، برپائی گردهم‌آئی‌های خیابانی برای بزرگداشت روز جهانی زن، مخالفت با قوانین زن‌ستیز جمهوری اسلامی که در تناقض آشکار با کنوانسیون‌های بین‌المللی‌ است و سرانجام، به راه اندازی کارزار جمع‌آوری یک میلیون امضاء برای تغییر قوانین تبعیض‌‌آمیز، از جمله‌ تلاش‌های آنها برای بیان این اعتراض بوده است.
تلاش‌های زنان که امروز می‌کوشند حرکت‌های اعتراضی خود نسبت به تبعیض‌های حقوقی و جنسی را به صورتی مستقل به پبش برند، مرحله‌ای تازه از مبارزه‌ی ٢٨ ساله‌ی زنان ایران در داخل کشور است. ارعاب و سرکوب، ضرب و شتم، بازداشت و زندان، هرچند صدمات روحی و جسمی زیادی بر فعالین جنبش زنان وارد نموده، اما اراده‌ی زنان ایرانی برای دستیابی به حقوق برابر را تضعیف نکرده است.
ما امضاء کنندگان زیر خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط زنان زندانی، منع هرگونه پیگرد قانونی علیه آنان و پایان گرفتن اذیت و آزار فعالین جنبش زنان در ایران هستیم. ما ضمن تأئید خواست زنان ایرانی برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز، خواستار آنیم که فعالین جنبش زنان برای بیان نظرات و خواسته‌های خود که در زمره‌ی ابتدائی‌ترین حقوق زن و حقوق بشر است، از امنیت و آزادی برخوردار باشند.

١٦ اسفند ١٣٨٥، ٧ مارس ٢٠٠٧

لیلا اصلانی، مهدی اصلانی، کوروش امجدی، ناهید امیری، بهمن امینی، اصغر ایزدی، شادی امین، مهرداد باباعلی، جواد باجغلی، رحیم باجغلی، منیره برادران، فرخ برزین، نورا بیانی، شهرنوش پارسی‌پور، ناصر پاکدامن، مهران پاینده، محمد پزشکی، سعید پورعبدالله، فریده پورعبدالله، ژاله پیرنظر، هایده ترابی، سیروس جاویدی، گلرخ جهانگیری، علی حجت، قدسی حجازی، حسن حسام، نسیم خاکسار، مهوش دالائی، هایده درآگاهی، مهدی ذوالفقاری، شهروز رشید، ترانه روستا، میهن روستا، فریده زبرجد، گیتی سلامی، بهمن سیاووشان، سعیده سعادت، اسد سیف، سرور علیمحمدی، شهرام قنبری، هوشنگ کشاورزصدر، میترا گوشه، بهزاد لادبن، مهناز متین، مریم متین دفتری، هدایت متین‌دفتری، ملیحه محمدی، رضا محمودی، باقر مرتضوی، ایرج مصداقی، بهروز معظمی، باقر مومنی، فائزه منزوی، ناصر مهاجر، شهین نوائی، حمید نوذری، رخساره هنر، سعید یوسف، مهدی یوسفی

جهت امضا و حمایت از این فراخوان لطفا با آدرس زیر تماس بگیرید:
Zanan1385@yahoo.com

اطلاعیه گروهی از فعالین سیاسی
زنان زندانی را آزاد کنید!
روز سیزدهم اسفندماه 1385حدود 40 نفر از فعالین جنبش زنان که در برابر "دادگاه انقلاب" تجمع اعتراضی داشتند دستگیر وبه زندان اوین منتقل شدند.
این فعا لین جنبش زنان در پی اعتراض به محاکمه 5تن از زنانی که متهم به شرکت در تظاهرات 22 خرداد 1385 که به منظور در خواست تحقق حقوقی برابر برای مردان و زنان در قانون اساسی ایران برگزار شده بودِ دستگیر و به بند 209 زندان اوین منتقل شدند. این فعالین برای اعتراض به دستگیری خود دست به اعتصاب غذا زده اند.
ما جمعی از ایرانیان مقیم لندن دستگیری فعالین جنبش زنان را درآستانه 8 مارس روز بین المللی زنان محکوم نموده و ضمن حمایت و همبستگی با خانواده های آنان خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط این فعالین جنبش زنان هستیم.

Free Women Prisoners!
Around 40 Iranian women activists were arrested and sent to Evin prison on 4 March after staging a demonstration outside a Revolutionary Courthouse in Tehran. These women had gathered to express solidarity with five women on trial for organising an anti-discrimination protest in June 2006. It is believed that the arrests took place with the intention to prevent any possible protests on the International Women's Day on 8 March. The women currently in jail, have started a hunger strike in protest against their own detention.
We, the undersigned (a group of Iranians resident in London and our friends), condemn the capture of these women activists. We express our solidarity with them and their families and demand their immediate unconditional release.

ناهید حسینی- فریده بهمنی- فرشته پناه - دکتر حسین باقرزاده – فتحیه زرکش یزدی – دکتر مهرداد خوانساری – منصور پویان – نوشین ناظمی - مارال ناظمی – دکتر هادی زمانی -فریده صیادی – گیتی ملک محمدی – مهتاب قهرمانی – عفت ماهباز – دکتر سعید فرزانه – دکتر علیرضا نوری زاده – اصغر جیلو – فرامرز رادفر – غلامرضا حسین بر – نسرین سلطانی – انور سلطانی – سرور فامیلی – بهجت بیگ زاده – شیلان بیگ زاده – آرام بیگ زاده – کژال احمدی – بینا احمدی – محمود دلخواسته – جمیله رستمی – مهدی رستمی – نسرین لواسانی – نشمیل صفایی – سعید صفایی – پروانه سپهر – آزاده سپهری – مهناز شهریاری – فرخ نگهدار – گلاویژحیدری – شنه چراغی
Zaibby Shah- Sibi Patel- Palmo Asotillo- Ola Williamson – Nafia Goden Olive Morton – Anna Brown

کمیسیون زنان اتحاد فدائیان خلق ایران
۸ مارس، روز همبستگی زنان جهان گرامی باد!
امسال ۸ مارس، روز جهانی همبستگی زنان، در حالی فرا می رسد که زنان در جهان در بسیاری عرصه ها، در نتیجه مبارزات دیرینه خود، افق های جدیدی را به روی خود گشوده اند و می روند تا در عرصه های مختلف اجتماعی، نقش بیشتری ایفا کنند.
این درحالی است که در آغاز هزاره سوم، زنان ما در ایران درست چند روز قبل از فرا رسیدن ۸ مارس و برای جلوگیری از برگزاری جشن همبستگی زنان، به بهانه حمایت از همرزمان خویش، دستگیر شده و به زندان ها فرستاده شده اند و در آستانه ۸ مارس، عده ای از آن ها همچنان در زندان به سر می برند و در اعتراض به دستگیری شان دست به اعتصاب غذا زده اند.
در کشوری که رئیس جمهوری آن از "حق مسلم" برای غنی سازی اورانیوم دفاع می کند و در این راه کشور را به آستانه جنگ کشانده است، ماموران امنیتی همچون همیشه، حق ساده برگزاری اجتماع را از زنان دریغ کرده و با ضرب و شتم و دستگیری، می خواهند آنان را از رسیدن به حقوق ساده خویش بازدارند. زنان این اولین قربانیان جنگ و سرسخت ترین مخالفان جنگ، امروز فریاد اعتراض خود را علیه سیاست هائی سرداده اند که کشور را با تحریم های جهانی مواجه کرده و در معرض تهدیدهای نظامی قرار داده است. زنان معلم، پرستار، کارگر، دانشجو، روزنامه نگار، وکیل، فعال اجتماعی و ... که همپای مردان برای خواست های صنفی خود مبارزه کرده اند، امسال نیز کارنامه درخشانی از خود برجای گذاشته اند. فعالین زن کارزارهای مختلفی را جهت رسیدن به خواست های خود جهت رفع تبعیض جنسیتی و رسیدن به حقوق برابر، سازماندهی کرده اند و در طول سال گذشته ما شاهد حرکت های اعتراضی مختلف بوده ایم که در آنها زنان چه به شکل جمعی و چه فردی صدای اعتراض و حق طلبی خود را به گوش مردم رسانده اند و امروز به همین دلیل دادگاهی و دستگیر می شوند.
در کشور ما سال هاست که زنان تحت ستم مضاعف قرار داشته، با آنها به عنوان انسان درجه دو برخورد شده و همواره از اولیه ترین حقوق فردی خویش محروم بوده اند. اما در سال گذشته بر ابعاد این فشارها هرچه بیشتر افزوده شد و زنان بیش از پیش مورد اذیت و آزار، دستگیری و تهدید و فشارهای مختلف قرار گرفتند.
اما هیچ کدام از این فشارها نتوانسته است عزم جزم آنها را در رسیدن به حقوق حقه خویش سست کرده و آنان را در مبارزه و تلاش هایشان در جهت دستیابی به اهدافشان به عقب بنشاند، برعکس صفوف آنها را متحدتر ساخته و موج عظیمی از پشتیبانی را نه فقط در داخل ایران، بلکه در عرصه بین المللی، در بین ایرانیان و جهانیان برانگیخته است و امروز شاهد اعتراض جنبش های جهانی زنان، نهادهای حقوق بشر و مجامع بین المللی به این سرکوب ها از سوئی و اعلام همبستگی آنان با مبارزات زنان میهنمان از سوی دیگر هستیم.
ما ضمن شادباش ۸ مارس به زنان ایران و جهان، تلاش های همرزمانمان در راه رسیدن به حقوق برابر و رفع تبعیض جنسیتی را ارج می نهیم و دوشادوش آنان برای عدالت اجتماعی، برای ایرانی آزاد، مستقل و پیشرفته، ایرانی برای زنان و مردان، مبارزه کرده و از همه انسان های آزاده می خواهیم که با پشتیبانی فعال از تلاش ها و مبارزات زنان، آنان را در دستیابی به اهداف خود یاری رسانند.
کمیسیون زنان اتحاد فدائیان خلق ایران
۱۷ اسفند ۱۳۸۵ ، ۸ مارس ۲۰۰۷

سازمان گزارشگران بدون مرز
افزایش نگران کننده ی خشونت علیه روزنامه نگاران زن
در آستانه روز جهانی زن گزارشگران بدون مرز نگران افزایش خشونت ها علیه روزنامه نگاران زن در سراسر جهان است.
گزارشگران بدون مرز در این باره اعلا می کند : که زنان روزنامه نگار هر روز بیشتر قربانی قتل، دستگیری و تهدید می شوند. افزایش خشونت علیه زنان از آن رو است که بیشتر از پیش شمار زنان در حرفه روزنامه نگاری افزایش یافته است، به پست های حساس در رسانه ها دست یافته اند و بیشتر در باره ی موضوعات خطرناک به کارو تحقیق می پردازند.
قتل آنا پولیتکفسکاپا روزنامه نگار هفته نامه نوویا گازتا در مسکو نمونه ای دهشتناک از خشونت علیه زنان است. این روزنامه نگار و مادر دو فرزند جان اش را برای مبارزه با سیاست مقامات حکومتی روسیه در چچن نهاد. یادش را گرامی می داریم یاد او و یاد دیگرانی که ورای انجام وظیفه حرفه ای شان برای دفاع از آزادی بیان خود و شهروندان کشورشان تلاش کردند.

بیشترکشته شدن روزنامه نگاران زن
در سال ٢٠٠٦در میان ٨٢ روزنامه نگار کشته شده، ۹ روزنامه نگار زن وجود دارد که ١١ درصد این آمار را تشکیل می دهد. در سال ٢٠٠٥ این آمار ١٣ درصد بوده است. هیچگاه به اندازه ی سالهای اخیر آمار کشته شدن روزنامه نگاران زن اینگونه سیر صعودی نداشته است. در سال ٢٠٠٤ درصد روزنامه نگاران زن کشته شده به هنگام انجام وظیفه خود ٧.٥ بوده و سال ٢٠٠٣ این درصد ٢.٥ بوده است. در سال ٢٠٠٧ خوشبختانه تا امروز روزنامه نگاران زن کشته شده ثبت نشده است.
در سال گذشته زنان روزنامه نگار به ویژه در جمهوری های سابق شوروی دروضعیت دشواری بسر بردند. در ترکمنستان اوغلوسپار مرادوف خبرنگار رادیو اروپای آزاد، سه ماه پس از دستگیری، احتمالا در اثر ضربات وارده بر سرش، در سپتامبر ٢٠٠٦ در زندان درگذشت .وی در ژوئن در پی تهیه و پخش چندین گزارش انتقادی از حکومت و همکاری با یک روزنامه نگار فرانسوی برای تهیه فیلمی مستند دستگیر شده بود. در کشور همسایه ازبکستان روزنامه نگار دیگری به نام امیده نیازوف از ٢٢ ژانویه دستگیر شده است، این روزنامه نگار را خطر محکومیت به ٥ تا ١٠ سال زندان تهدید می کند. وی اظهارات شاهدان و قربانیان سرکوب اعتراضات اندیجان در سال ٢٠٠٥ را منتشر کرده است.
در عراق زنان گزارشگر نیز قربانی خشونت گروه های مسلح هستند. اطوار بهجت خبرنگار شبکه ی العربیه در فوریه ٢٠٠٦ در شهر سامره به هنگامی که از تخریب مقبره امامان شیعه گزارش تهیه می کرد، با همراه هانش ربوده و سپس به قتل رسید. عامل قتل وی چندی بعد دستگیر و به اشد مجازات محکوم شده است.
بیش از یکسال است که ریم زید خبرنگار شبکه ی ال سامریه عراق به هنگام خروج از کنفراس مطبوعاتی حزب اسلامی عراق در بغداد، به همراه همکارش مروان خزائل توسط جهار مرد مسلح ربوده و به مکان نامعلومی برده شده اند. تا امروز هیچ خبری از وی و همکارش بدست نیامده است.
از آغاز جنگ در عراق در سال ٢٠٠٣در کل ٨ روزنامه نگار زن که شش تن از آنها گزارشگران شبکه های خارجی بوده اند، ربوده شده اند. از این تعداد فقط یک نفر ریدا وزان شهروند عراقی بدست ربایندگان اعدام شده است.
در لبنان مایا شیدیاک مجری شبکه ال بی سی در سپتامبر ٢٠٠٥ قربانی ترور نافرجامی شد. وی که شدیدا مجروح شده بود بعد از ده ماه توانست به سر کار خود باز گردد.

هفت روزنامه نگار زن در زندان
هفت روزنامه نگار زن در شش کشور جهان زندانی هستند. مونسامی پارا مش واری ( سرلانکا)، سعیده احمد ( اریتره ) سرکلام فاسیل( اتیوپی)، رعیبه عبدل وهاب (عراق)، امیده نیازوف (ازبکستان)، انیس اویمانا نکوسی و تاتینا موکاکی بی بی ( روندا)
سرکلام فاسیل مدیر مسئول سه هفته نامه به همراه همسرش که وی نیز روزنامه نگار است، در نوامبر ٢٠٠٦ دستگیر شد. این روزنامه نگار که به هنگام دستگیری آبستن بود در ماه ژوئن و در زندان پسرش را بدنیا آورد. به مدت شش ماه اجازه یافت که نوزادش را در سلول خود نگاهداری کند و سپس وی را به یکی از اعضای خانواده اش سپرد از آن پس به ندرت امکان ملاقات با فرزندش را یافته است.
تاتینا موکاکی بی بی خبرنگار رادیو روندا قدیمی ترین روزنامه نگار زن زندانی در جهان است. وی از اکتبر ١٩٩٦ در زندان بسر می برد. علت زندانی بودن وی پرونده سازی برخی از مسئولان حکومتی ست. وی در رابطه با گزارشات روشنگرانه اش در باره ی کشتار تلافی جویانه توتسی ها در بعد از قتل عام روندا دستگیر شده است. وی با تاکید بر بی گناهی خواهان عدالت و همچنان در انتظار محاکمه خود است.
تلاشگران آزادی بیان
گزارشگران بدون مرز به همه آنها که برای دفاع از آزادی بیان در سراسر جهان تلاش می کنند دورود می فرستد. سیهم بن صدرین در تونس، تاج گل بگمادوف در ترکمنستان، روزلنا توکینا در قزاقستان، زانا لیتوینا در روسیه سفید و سعیده کیلانی در اردن، نام زنانی ست که مسئولیت انجمن غیر دولتی را بر عهده دارند که امر دفاع از آزادی بیان را به پیش می برند.
آنها این مبارزه را در شرایطی بس دشوار و در برابر سرکوب دولتی و تهدید گروه های لباس شخصی که به شکل منظم به روزنامه نگاران و مدافعان آنها تعرض می کنند، به پیش می برند.
این گزارش از جهان بدون نام بردن از وبلاگ نویسان و روزنامه نگاران آنلاین زن کامل نمی شود. تلاشگرانی که برای دفاع از آزادی بیان و مبارزه با سانسور از اینترنت استفاده می کنند. در ایران این عده بسیارند، بیش از بیست تن از آنها در روزهای اخیر در تهران برای دفاع از حقوق خود بازداشت شدند. دولت احمدی نژاد شدیدا جنبش دفاع از حقوق زنان را سرکوب می کند .
در عربستان سعودی وبلاگ دختر جوانی به نام سعودی هوا که با نام مستعار در باره ی زندگی عاشقانه، آزادی و مذهب می نویسد مسدود کرده اند.
افغانستان را نباید فراموش کرد که جناح محافظه کار معتقد است که "تعداد زنان که در تلویزیون کار می کنند زیاد شده است" و در پی تدوین قانونی هستند که از جمله مواد آن "رعایت حجاب اسلامی " است.