چند رباعی


جهانگیر صداقت فر


• هرچند که ریشه در سراب است مرا،               
اندیشه‌ی تلخ بی‌ حساب است مرا،

پرورد مرا زمانه بر تاکِ وجود :                  
در جامِ سخن شهدِ شراب است مرا! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۴ ارديبهشت ۱٣۹۷ -  ۲۴ آوريل ۲۰۱٨


 
“ در جامِ سخن ... "

هرچند که ریشه در سراب است مرا،
اندیشه‌ی تلخ بی‌ حساب است مرا،

پرورد مرا زمانه بر تاکِ وجود :
در جامِ سخن شهدِ شراب است مرا !





   “ گرانباریِ احساس "

منعم مکن‌ای دوست که دائم کسلم،               همواره تُرُش رویم و افسرده دلم :

ثقلِ غمِ خویش و بارِ ادبارِ کسان                از گرده‌ی احساس چگونه بهلم ؟



   

“                                           تشویشِ معاش "

دست از سرم ار نیازِ نان بردارد،                تشویشِ معاش گر مرا بگذارد،

از باکره گانِ لحظه‌ها گیرم کام                   تا بازپسین دمی که تن جان دارد !



   “                                       یکبارِ دگر ... "

اعجازِ خدا، یا جهشی باداباد،                   یک بار به من موهبتِ بودن داد؛

هیهات، که این مادرِ مادر به خطا             یک بارِ دگر مرا نمی خواهد زاد !



“                                             عزلت "

این جا خبری از این و آنم نبود،               پروایِ کسان و ناکسانم نبود ؛

گلگشتِ خوشی‌ دارم بر بالِ خیال :            هیچ آدمکی وبالِ جانم نبود !



“                                     موسیقیِ صبحدم "

در حنجره‌ی سحر نتِ شادی نیست،          بر یالِ نسیم پیکِ آزادی نیست :

آلاله اگر چه خونِ شیرین دارد،             در سینه‌ی کوه شوقِ فرهادی نیست !