اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۲ ارديبهشت ۱٣۹۷ -  ۲ می ۲۰۱٨

نقد؛ بند ۱۲ ـ اجرایی شدن ماده‌های ١٢٠ و ١٢١ قانون کار در بیانیه (٨٠ کانون و انجمن صنفی کارگران ساختمانی) از قانون کار جمهوری اسلامی سیاست نژاد پرستانه و بیگانه ستیزی "خانه کارگر" است!


بیانیه ٨٠ کانون و انجمن صنفی کارگران ساختمانی یکی از پر جمعیت ترین بخش های کارگری در سطح سراسری بمناسبت روز جهانی کارگر اقدام مثبت و روبجلو است. همین تعداد از کانون و انجمن های صنفی در فصل تعیین دستمزدها با موضعی رادیکال به دستمزدهای زیر ٤ میلیون تومان نه گفتند و در مقابل دولت و شورای عالی کار از موضعی رادیکال خواهان دستمزد بالاتر از ٤ میلیون تومان شدند. دو بیانیه ٨٠ کانون و انجمن صنفی کارگران ساختمانی قطعا در فضای اعتراضی کارگران و خواستهای آنها موثر خواهد بود.

بیانیه دوم ٨٠ کانون و انجمن صنفی کارگران ساختمانی، اگر با خواستهای حق طلبانه و رادیکال به استقبال روز کارگر میرود، اما غافل از توطئه های ضد کارگری، پلید و نژادپرستانه خانه کارگر است. وجود بند ١٢ بیانیه( ١٢_ اجرایی شدن ماده‌های ١٢٠ و ١٢١ قانون کار) کژ راه خانه کارگر در بیانیه است.

خانه کارگر ارگان زرد ضد کارگری در حکومت اسلامی است. خانه کارگر ید طولانی در ایجاد دشمنی و تفرقه در درون کارگران به بهانه کارگر بومی و کارگر غیر بومی و خارجی دارد.

امسال در شرایطی مراسم های روز کارگر بر گزار میشود که حکومت اسلامی از هر دوره ای بیشتر مورد تعرض کارگران و جنبش اعتراضی مردم است. جنبش اعتراضی طبقه کارگر در موضعی روبجلو و تعرضی تر قرار گرفته است. دو بیانیه مشترک ٨٠ کانون و انجمن های صنفی کارگران ساختمانی حاصل و یکی از دستاوردهای این شرایط جدید است. به هر درجه بیانیه های مشترک و توافقات عملی و اعتراضی کارگران در شرایط کنونی گسترش پیدا میکند، حکومتی ها و نهادهای ضد کارگری دست روی دست نمیگذارند و تلاش های مزورانه و ارتجاعی را در اشکال مختلف به اعتراضات تزریق ناسالم میکنند. در ارتباط با بیانیه اول و دستمزدهای بالاتر از ٤ میلیون دست کثیف و گمراه کننده خانه کارگری ها کوتاه بود، اما اینبار خانه کارگری ها در بیانیه دوم بمناسبت روز جهانی کارگر با بند ١٢ حضور بهم میرسانند و ذهر کثیف وسم نژاد پرستی و بیگانه ستیزی را در بیانیه وارد کرده اند.

رفقای کارگر!
بندهای ١٢٠ و ١٢١ قانون کار اسلامی در بیانیه ای وارد شده که هدفش و آرمانش، همبستگی جهانی طبقه کارگر فارغ از رنگ و پوست و کارگر بومی وغیر بومی تعریف شده. بندهای ١٢٠ و ١٢١ در بیانیه شما نکته سیاهی است از قوانین حکومتی و دولتی که ستم و نابرابری، شکاف طبقاتی فساد و اختلاس، بیکاری و فقر را در وجود کارگر غیر بومی فورموله میکند.

رفقای کارگر! طبقه کارگر تظاهرات فرمایشی و دولتی خانه گارگری ها در تهران در سال ١٣٩٤ را تجربه کرده. خانه کارگری ها با شعارهائی ضد کارگری مانند «کارفرما حیا کن افغانی را رها کن»، «کارگر خارجی اخراج باید گردد»، «کارفرما حیا کن اتباع را رها کن» سم و کینه نژادپرستی و بیگانه ستیزی را به جامعه تزریق کرد. هر جا راه ورود برای خانه کارگری فراهم شده کینه نژادپرستی به جامعه و به محیط های کارگری سرازیر شده است. وجود بند ١٢٠ و ١٢١ به این معنی است که مشکلات کارگران، بیکاری و فقر را به اشتغال اتباع خارجی منتسب کند. ما صحبتهای نژادپرستانه علیرضا محجوب، دبیر کل خانه کارگر و نماینده‍ی مجلس اسلامی رژیم را فراموش نکرده ایم که می گوید: «اشتغال اتباع خارجی در کارهای ساختمانی مهم‌ترین عامل تهدید معیشت کارگران ساختمانی است و این قشر ضعیف جامعه را به نان شب محتاج کرده است.» با این نوع ترندهای نژادپرستانه و خارجی ستیزانه محجوب و خانه کارگر و دولت روحانی توانسته اند بخشی از افکار جامعه را مسموم و علیه کارگران خارجی و بویژه شهروندان افغانی بسیج کند. هر چند علیه این افکار و قوانین ضد خارجی جامعه ایران با درایت و توانایی بالایی به دفاع از شهروندان افعان بمیدان آمد.

مادام درجه بالایی از اتحاد و همبستگی در درون کانون و انجمنهای صنفی وجود دارد، مادام شما هم صدا و در یک سنگر علیه فقر و بیکاری در کنار هم ایستاده اید، علیه بند ١٢ بیانیه ( ١٢_ اجرایی شدن ماده‌های ١٢٠ و ١٢١ قانون کار) اقدامی مشترک انجام دهید.

کارگران، تشکلهای مستقل کارگری و احزاب کمونیستی در ایران همواره بر اتحاد و همبستگی همه‍ی کارگران صرف نظر از جنسیت، ملیت، نژاد و مذهب و اعتقادشان تکیه کرده اند و می کنند. آنها همواره از برابری حقوق اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی تمام کارگران مزدی در ایران دفاع کرده اند و می کنند. آنها از حق تشکل کارگران خارجی دفاع کرده اند و می کنند.
تلاش های رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی و مزدوران او در درون کارگران برای ایجاد تفرقه در کارگران به بهانه های گوناگون، توطئه ای خطرناک به ضد طبقه‍ی کارگر است. هوشیاری شما و نقد بند ١٢ در شرایط کنونی امری خطیر و مهم است.
پ.ن
بیانیه ٨٠ کانون و انجمن صنفی کارگران ساختمانی بمناسبت روز جهانی کارگر، و بندهای ١٢٠ و ١٢١ قانون کار اسلامی ضمیمه این نوشته است.


نسان نودینیان
١١ اردیبهشت ١٣٩٧
١ می ٢٠١٨

متن بیانیه تشکل های ساختمانی:
www.akhbar-rooz.com



ماده ١٢٠ قانون کار : اتباع بیگانه نمی توانند در ایران مشغول بکار شوند مگر آنکه اولا دارای روادید ورود با حق کار مشخص بوده و ثانیا مطابق قوانین و آئین نامه های مربوطه ، پروانه کار دریافت دارند .
تبصره : اتباع بیگانه ذیل مشمول مقررات ماده ١٢٠ نمی باشند .
الف ) اتباع بیگانه ای که منحصرا در خدمت ماموریت های دیپلماتیک و کنسولی هستند با تایید وزارت امور خارجه .
ب ) کارکنان و کارشناسان سازمان ملل متحد و سازمانهای وابسته به آنها با تایید وزارت امور خارجه .
ج ) خبرنگاران خبرگزاریها و مطبوعات خارجی بشرط معامله متقابل و تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی .
ماده ١٢١ قانون کار : وزارت کار و امور اجتماعی با رعایت شرایط ذیل در مورد صدور روادید با حق کار مشخص برای اتباع بیگانه موافقت و پروانه کار صادر خواهد کرد :
الف ) مطابق اطلاعات موجود در وزارت کار و امور اجتماعی در میان اتباع ایرانی آماده بکار افراد داوطلب واجد تحصیلات و تخصص مشابه وجود نداشته باشد .
ب ) تبعه بیگانه دارای اطلاعات و تخصص کافی برای اشتغال بکار مورد نظر نداشته باشد .
ج ) از تخصص تبعه بیگانه برای آموزش و جایگزینی بعدی افراد ایرانی استفاده شود .
تبصره : احراز شرایط مندرج در این ماده با هیئت فنی اشتغال است .
صدور روادید با حق کار مشخص(ویزاF ) : حق اشتغال بکار اتباع خارجی وارد شده به کشور با سقف حداکثر ١ ماه که توسط کارفرمای تبعه خارجی دارای اقامت معتبر درخواست شده است و پس از تایید استان (کلیه ارگانهای زیربط) توسط وزارت امور خارجه صادر و توسط اداره گذرنامه و مهاجرت اتباع خارجی نیروی انتظامی استان ممهور میگردد.کارفرما مکلف است در صورت نیاز به خدمات تبعه خارجی به بیش از زمان داده شده درخواست خود را مبنی بر صدور پروانه کار به واحد اشتغال اتباع خارجی تسلیم نماید.