اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣ خرداد ۱٣۹۷ -  ۲۴ می ۲۰۱٨

یونگه ولت
نویسنده کنوت ملنتین

هیئت حاکمه امریکا قصد دارد تا از طریق "شدیدترین تحریم های تاریخ" ایران را مجبور به تن دادن به خواسته های ۱۴ گانه بی حد و مرز خود کند. از آنجا که ترامپ برای این رویکرد تهاجمی متحدین زیادی در خارج ندارد و علاوه بر این باید ریسک تنش با روسیه، چین و حتی اتحادیه اروپا را به جان بخرد، شانس موفقیت وی اندک می باشد. حداقل اینکه رئیس جمهور امریکا نمی تواند این انتظار را داشته باشد که با اقدامات قهرآمیز مالی و اقتصادی بتواند ایران را در آینده ای قابل پیش بینی به زانو در آورد. بخصوص از آن جهت که طرف مقابل می داند که ترامپ اصولا به توافقات پایبند نمانده و در صورت کوتاه آمدن ایران خواسته های بیشتری را روی میز خواهد گذاشت.      

سوال اینجاست که ترامپ با اعلان جنگی که دوشنبه گذشته از طریق وزیر خارجه اش به نمایش درآمد، کدام هدف را دنبال می کند. بخشی از پاسخ در محل اجرای نمایش نهفته است: رئیس سابق سازمان سیا در قاموس یک ستاره در مراسم بنیاد هریتج سخنرانی کرد. این بنیاد از خشونت طلب ترین مراکز تبلیغاتی (پروپاگاندا) راست ها ست که خود را پشت نام "اتاق فکر" [اندیشکده] پنهان می کند. هرگاه بنیاد هریتج بر رئیس جمهوری اثرگذار باشد، همانطور که در دوران جرج دبلیو بوش چنین بود و هم اکنون در دوره ترامپ نیز چنین هست، «گزینه های» نظامی محتملند. در ژولای سال ۲۰۰۰، یک سال پیش از ۱۱ سپتامبر، این بنیاد پیشنهاد جامعی برای حمله به افغانستان منتشر نمود، که اوایل اکتبر ۲۰۰۱ بدان عمل شد. در تاریخ ۱٨ اکتبر ۲۰۰۱ هریتج با نقشه راهی تحت عنوان "فقط اسامه نه، صدام هم هست" (Not just Osama, but Saddam as well) هدف بعدی، یعنی عراق را نیز نشانه گرفت. جنگ در آنجا را امریکا در ۲۰ مارس ۲۰۰٣ آغاز کرد.

از این رابطه این نتیجه حاصل می شود که تهدید نظامی، جزئی از اعلان جنگ ترامپ به ایران است که از سوی طرف مقابل هم باید همانگونه درک شود. در کنار «بکار گیری فشارهای مالی بی سابقه علیه رژیم ایران» پومپئو همکاری تنگاتنگ وزارت خانه اش با پنتاگون «و متحدانمان در منطقه» «با هدف جلوگیری از تجاوز ایران» را بعنوان بخش دوم کارزار معرفی کرد. برای این منظورامریکا همکاری خود با اسرائیل را تقویت خواهد کرد. کشوری که به ادعای خود طی ۵ سال گذشته بیش از صد هدف در سوریه را مورد حمله قرار داده. احتمالا برای دولت ترامپ خوشایندتر می بود، که تهران پس از لغو توافقنامه وین از سوی امریکا به از سر گیری برنامه غیر نظامی خود در حد سابق (پیش از برجام) تحریک می شد. برای چنین حالتی ترامپ بارها ایران را تهدید کرده بود که ایران «با مشکلاتی بزرگتر از آنچه که تاکنون داشته روبرو خواهد شد». منظور وی یقینا تحریم های اقتصادی نیستند، که وی در هر صورتی وی قصد افزایش حداکثری آنها را دارد.