• مردم او را به این خاطر می خواهند، زیرا او متفاوت است. به طور ساده، او از دیگر سیاست مداران متمایز است. ظاهر و استیل او با دیگر دولت مداران فرق دارد. نیاز به دگرگونی و دگر بودن، اکنون در دنیای غرب همه گیر شده است. اکنون باید چیزی تغییر کند! مردم می دانند که زنان به این دنیای کهنه کار مردانه تعلق ندارند و با وجود تفاوت های بسیاری که در میان خود دارند، کمتر فاسد، تجمل گرا، مادی نگر و دگم هستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۰ اسفند ۱٣٨۵ -  ۱۱ مارس ۲۰۰۷

کشور فرانسه، در ماه مه ۲۰۰۷، انتخابات ریاست جمهوری خود را برگزار می کند. اگر سگولن رویال در این انتخابات پیروز شود، مردم فرانسه برای اولین بار یک زن را به ریاست جمهوری کشور خود بر می گزینند.
اخیرا نیکلاس سارکوزی، رقیب انتخاباتی رویال که از جانب حزب محافظه کار کاندید شده است و خود از یک خانواده یهودی مهاجر مجارستانی - یونانی برخاسته است، در یکی از سخن رانی های خود از "احساس" صحبت کرد. او گفت: من همیشه اعتقاد داشتم، کسی قوی است که احساساتش را پنهان کند. اما اکنون می دانم، کسی قوی است که تمام واقعیت وجودش را عیان کند و از بیان آن ها نهراسد!
سارکوزی که اخیرا همسر و هم کار تبلیغاتی اش، او را ترک کرده است، می داند که در رقابت با خانم رویال می بایست سیاق خود را عوض کند و دیگر نمی تواند در چهارچوب گذشته، به رقابت تبلیغاتی بپردازد. او می داند که پیروزی او در انتخابات ماه مه در مقابل یک رقیب زن، به آسانی میسر نیست. بنابراین کارت برنده خود را بیرون می کشد، "احساسات"!

سگولن رویال، ۵٣ ساله که یک فمینیست فعال است، با ورود خود به صحنه انتخابات، جانی دوباره به حزب سوسیالیست بخشید. او زنی است زیبا و خودرأی. الگوی او ژاندارک و سیمون دوبوار هستند. در آخرین همه پرسی، ۵۵ درصد فرانسوی ها می خواهند که آراء خود را به رویال بدهند. چرا؟ نه به خاطر برنامه انتخاباتی او، که سوسیالیستِ سردرگمی است با گرایش به راست و برنامه ای کاپیتالیستی. او می خواهد قانون ٣۵ ساعت کار در هفته را از میان بردارد و در برخی از حوزه ها، از قبیل سیاست خارجی، هنوز به طور روشن موضع گیری نکرده است.
نه! مردم او را به این خاطر می خواهند، زیرا او متفاوت است. به طور ساده، او از دیگر سیاست مداران متمایز است. ظاهر و استیل او با دیگر دولت مداران فرق دارد. نیاز به دگرگونی و دگر بودن، اکنون در دنیای غرب همه گیر شده است. اکنون باید چیزی تغییر کند! مردم می دانند که زنان به این دنیای کهنه کار مردانه تعلق ندارند و با وجود تفاوت های بسیاری که در میان خود دارند، کمتر فاسد، تجمل گرا، مادی نگر و دگم هستند.

سگولن رویال مادر چهار فرزند است و همسر او که پدر فرزندانش نمی باشد، فرانسوا اولاند، رهبر حزب سوسیالیست فرانسه است. او مدت ها به طور بالقوه کاندیدای ریاست جمهوری به شمار می رفت. اکنون باید دید که آیا اولاند، رقیب رویال به شمار می رود، یا با یک چشم گریان و چشم دیگر خندان، از کاندیداتوری همسر خود حمایت می کند؟ هر چه هست، سیاست حزب رقیب آن است که میان این زوج، جدایی افکند. امری که تاکنون به تحقق نیانجامیده است.

یکی دیگر از رقبای خطرناک رویال، ژان ماری لوپن، کاندیدای حزب راست افراطی است. او در انتخابات ۲۰۰۲، توانست ۱۶ درصد آراء مردم را به خود اختصاص دهد و به این ترتیب، به طور غیرمستقیم، به شکست ژاسپن و به پیروزی شیراک خدمت بزرگی کرد.




صاحب نظران، شانس لوپن را که چهره شناخته شده ای در میان مردم دارد و نقش پدر فرانسه را بازی می کند، تا ۲۰ درصد تخمین می زنند. اکنون تنها عاملی که می تواند رشد افراطی های راست را محدود و کنترل کند، نه سارکوزی، بلکه رویال است که با مهربانی و ملاطفت توجه توده ها را به خود جلب کرده است.

رویال در مبارزه با راست های افراطی کمبودی ندارد. لوپن، نه تنها کسی بود که پدر رویال را به عنوان کلنل به سنگال روانه کرد، بلکه کسی است که تمام خصائل و ویژگی های مردسالارانه ارتجاعی را که پدر رویال در تمام عمرش نمایندگی می کرد، دارا است. خصائلی که مورد نفرت رویال بود و هست. سگولن رویال دارای ۷ خواهر و برادر است. اما پدر او تنها پسرانش را فرزندان خود می دانست و همواره اعلام می کرد که دارای ۵ فرزند و سه دختر است. او در سنین ۴۰ سالگی خود را بازنشسته کرد و به همین علت تمام وقت خود را در خانه می گذراند. او چنان آتمسفری در خانه به وجود آورده بود که همسر و فرزندانش، تنها دوری او را آرزو می کردند. او همسر و دخترانش را تحقیر می کرد و پسرانش را همانند سربازان به خط کرده و تحت فشار قرار می داد. او خانه را تبدیل به یک سربازخانه کرده بود و همه را کتک می زد. رویال می گوید: پدرم کاری می کرد که ما، مادر و خواهرانم، همواره احساس کنیم که انسان درجه دو هستیم.
بعد از مدتی خانواده رویال از هم می پاشد و سگولن که از مادرش حمایت قاطع به عمل می آورد، علیه پدرش به دادگاه شکایت کرده و او را که از دادن خرجی به همسر و فرزندانش سرباز می زد، متهم و مجبور به ارسال خرجی ماهانه می کند. در آن زمان، آن ها در شرایطی بودند که می بایست از سازمان های تأمین اجتماعی ، تقاضای کمک برای ادامه زندگی می کردند.
آری سگولن نیازی ندارد که برایش از زندگی در اعماق و تحت ستم نظام مردسالارانه، تعریف کنند. او خود، همه را تجربه کرده است.

سرانجام، سگولن به طور اتفاقی و به یاری نمرات خوبی که در تحصیل کسب کرده بود، راهی دانشگاه نخبگان ENA شد. پذیرفته شدن رویال در این دانشگاه با وجود وضع مالی خراب او، شانس بزرگی برایش به شمار می رفت. البته، تلاش های او در تحصیل و کسب نمرات عالی کمک بزرگی به ورود وی به دانشگاه ENA کرد. رویال در همین دانشگاه با همسر خود، فرانسوا اولاند آشنا شد و از همان طریق در سال ۱۹۷٨ وارد حزب سوسیالیست فرانسه گشت.

رویال در سال ۱۹٨۲ به همراه همسرش به سمت مشاوران جوان میتران برگزیده شدند. چندی بعد به عنوان نماینده مجلس از منطقه ای در غرب فرانسه بر رقبای خود پیروز می شود و در سال ۱۹٨٨ به یکی از پلاکادهای تبلیغاتی که دختری را با شورت به معرض نمایش می گذارد، انتقاد جانانه ای می کند. او می گوید: چنین تبلیغاتی برای زنان تحقیرآمیز است. فردای آن روز عکس رویال سرتیتر بسیاری از روزنامه ها قرار می گیرد. در سال ۱۹۹۲ رویال به عنوان وزیر محیط زیست مشغول به کار می شود و در این راه نه تنها توان فوق العاده ای از خود نشان می دهد، بلکه تلاش می کند تا طرحی برای فمینیزه کردن زبان فرانسه تهیه کند و برای اولین بار در تاریخ فرانسه، خود را Madame la Ministre نام گذاری می کند.
رویال موفق شد در سال ۱۹۹۷ قرص "بعد از آن" را که برای جلوگیری از بارداری بعد از انجام رابطه جنسی بسیار مهم است، برای دختران زیر ۱٨ سال نیز آزاد اعلام کند. رویال جنگی را علیه خشونت و سیاست حاکم مردسالارانه آغاز کرد و درحوزه های مختلف، از مشکل سقط جنین گرفته تا مسئله تن فروشی پیش رفت. او جهت آزادی سقط جنین برای زنان مبارزه کرد و علیه عوامل به وجود آورنده تن فروشی جنگید.



رویال یکی از کسانی بود که در دوره بازی های جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۰۶ در آلمان، نامه سرگشاده ای به صدر اعظم آلمان، خانم آنگلا مرکل نوشت و در آن خاطرنشان کرد که دولت آلمان می بایست علیه تن فروشی و تجارت انسان قاطعیت بیشتری نشان دهد. او نوشت: "این امر قابل تحمل نیست که به علت بازی های جهانی، یک بازار برده فروشی سازمان داده شود. چنین امری، توهین بزرگی به زنان شمرده می شود. چنین عملی خلاف مصوبات سازمان ملل است که آلمان نیز عضو آن محسوب می گردد".

البته آنگلا مرکل توجهی به این نامه نشان نداد. هرچند که در صورت پیروزی رویال در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، مرکل، دیگر نمی تواند به چنین گوش زدهایی بی توجه باقی بماند.

پیروزی احتمالی خانم رویال، برای برخی رفقای هم حزبی اش نیز زیاد مسرت بخش نیست. حداقل برای "بالایی"های حزب که به "فیل ها" معروفند. در واقع آن ها تمام تلاش خود را کردند تا مانع کاندیداتوری رویال شوند و او را با لقب هایی مانند سفید برفی مسخره می کنند. اما آن ها هنوز نفهمیده اند که هفت کوتوله حامی سفید برفی در راه هستند!

بسیاری از زنان سئوال می کنند که رویال در صورت پیروزی، با چهار فرزند خود چه می کند. امکاناتی که در فرانسه برای مادران شاغل وجود دارد، پاسخ این سئوال را می دهد. اکثر مدارس و مهد کودک ها در کشور فرانسه تمام وقت هستند. حتی اکنون قرار است مهد کودک های زیر ٣ سال نیز تمام وقت شوند. به علاوه ی چنین امتیازی، خانم رویال از وجود یک "ننه"ی سنگالی که از ۲۰ سال پیش نقش حامی سگولن را بازی کرده و در خانه او زندگی می کند نیز بهره مند است.

رویال در یکی از مصاحبه های خود که از وی پرسیده بودند، چرا در سال گرد مرگ میتران شرکت نکرده است، گفت که او عازم شیلی بوده تا از کاندیداتوری میشل باشلت حمایت به عمل آورد. از او می پرسند، آیا شرکت در سال گرد مرگ میتران اهمیت کمتری داشته است، رویال جواب می دهد: "آینده به من نزدیک تر است تا گذشته"!

اگر رویال در ۶ ماه مه ۲۰۰۷ به پیروزی رسد، اولین قانونی را که وضع می کند، قانونی علیه خشونت و حمایت قاطع از زنان در مقابل خشونت می باشد.
وقتی او در ۱۷ نوامبر۲۰۰۶ با ۶۱ درصد آرای حزب خود به کاندیداتوری انتخاب می شود، در حالی که چشمانش پر از اشک بودند، گفت: "ما، هم راه با هم، برگ جدیدی از تاریخ را می نویسیم...... اکنون انجام انقلابی متهورانه بر دوش سوسیالیست ها قرار گرفته است که زنی را در رأس یک دولت بنشانند تا برابری و پیش رفت را متحقق سازد..."

حداقل کشور فرانسه می تواند چنین تجربه ای را انجام دهد. هرچند که نباید آن را مدیون رفقای شریک در قدرت بداند، بلکه باید از رأی توده ها در اعماق تشکر کند.         

منبع: نشریه "اما"، شماره ۲، مارس- آوریل ۲۰۰۷