نامه های عاشقانه ترامپ و کیم یونگ اون
وقتی هنرپیشه، با سناریو می ستیزد


طاهره بارئی


• ترامپ نامه را باز با تاسف نسبت به از دست رفتن این فرصت به پایان می برد. اما وقتی می گوید جهان و کره شمالی یک فرصت بزرگ را برای صلح پایدار و رفاه و ثروت از دست داده و این فرصتِ از دست رفته یک لحظه غم انگیز در تاریخ است، در واقع باید جهان و تاریخ را خود او فرض کرد که در این لحظه غم انگیز با از دست دادن فرصت دیدار شخصیتی که برایش مهم بوده، در تاّثر شناور است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۵ خرداد ۱٣۹۷ -  ۲۶ می ۲۰۱٨


سرانجام با اشگ و آه دیدار ترامپ را با "کیم یونگ اون" به لغوکشاندند. در مقاله ی "عبارتی پر معنا درمتن خروج از برجام" روی همین سایت گفته بودم که احتمال لغو این دیدار بعید نیست چرا که ترامپ با همه خشم و سرخ شدن و درشت گوئی و به نمایش گذاردن تهدید، طوطی پف آلودی بیش نیست پشت آینه و استادان لابی های مختلف سناریونویس ها و کارگردانان این تاتر هستند.

در روزهای گذشته مایک پنس ازینکه "کیم یونگ اون" بتواند در این دیدار ترامپ را تحت تاثیر قرار داده و در سناریو تغییراتی حاصل شود، نگرانی و احتیاط خود را نشان داده بود.
او گفته بود: «کیم یونگ اون، رهبر کره شمالی مرتکب اشتباه بزرگی خواهد شد اگر فکر کند که می تواند دونالد ترامپ را به بازی بگیرد. آیا این به این معنی نیست که گوینده میداند این کار عملی ست چون ترامپ را می شناسد و در همگونی مواضع و کارکردهای او با مال خودش مطمئن نیست؟
بعلاوه اگر ترامپ برای خود وعده جایزه نوبل صلح را با این ملاقات میداد، هدف استادان ازل نه ایجاد صلح و دوستی بین امریکا و کره شمالی بوده است و نه آنطور که ترامپ ساده لوحانه از نزد خود پیشکش میکرد ثروت مند کردن و اعتبار بخشیدن به رهبر پیونگ یانگ. هدف به ذلت کشیدن رهبر کره شمالی با خلع سلاح کامل او و حتی لیبی کردنش بوده است. این تهید چند بار یادآوری شد.
اما نامه‍ی غمبار ترامپ بعد از فرمانِ لغو گرفتن این دیدار، احساس فردی او را از به شکست کشاندن برنامه ای که بطور کودکانه ای لباس های نوش را برای آن آماده کرده بود کاملا نشان میدهد. او که دو بار از رهبر کره شمالی بخاطر وقت گذاشتن و تلاش کردن، آزاد کردن گروگان ها، قدردانی میکند، رابطه را خصوصی تر کرده و می گوید: "من احساس کردم گفتگوی فوق العاده ای داشت بین من و شما (تو) ساخته میشد و سرانجام فقط همین گفتگوست که ارزش دارد."
ترامپ در نامه اش می افزاید: من خیلی مشتاقم که روزی از روزها این دیدار سر بگیرد." بعد ازین ابراز اشتیاق برای دیدار دو نفره شان، (نه دو کشور یا دو دولت)، او با قدردانی گرم، باز به حیطه عاطفه بر می گردد و همچنان به آرزوی دیدار ازسوی معشوق چسبیده و می گوید: "باز اگر عقیده تان نسبت به هر چه به این مهمترین جلسه مربوط میشود، تغییر یافت، خواهش میکنم برای آنکه به من زنگ بزنی یا بنویسی درنگ مکنید."
ترامپ نامه را باز با تاسف نسبت به از دست رفتن این فرصت به پایان می برد. اما وقتی می گوید جهان و کره شمالی یک فرصت بزرگ را برای صلح پایدار و رفاه و ثروت از دست داده و این فرصتِ از دست رفته یک لحظه غم انگیز در تاریخ است، در واقع باید جهان و تاریخ را خود او فرض کرد که در این لحظه غم انگیز با از دست دادن فرصت دیدار شخصیتی که برایش مهم بوده، در تاّثر شناور است.

"کیم یونگ اون" نیز بخوبی تم عاشقانه فردی نامه و افسردگی نویسنده اش را ازینکه این فرصت را از دست او ربوده اند درک کرده، پاسخ خود را مطابق آن و همچون معشوق خوشحالی تنظیم کرده که از عشقِ تولیدی بخود می بالد، عاشق را آزار نمیدهد، بلکه روی اهمیت وجودی شخص او تاکید کرده و می فهماند که بیش ازین از او توقع دارد.
در پاسخ، بعد از ابراز تاسف شدید متقابل برای لغو ملاقات میگوید: کره شمالی "نمی‌تواند دلیل این تصمیم را حدس بزند، شاید علت آن این بوده است که او [ترامپ] اراده واقعی برای اجلاس سران یا احساس اعتماد کامل نداشت." بیانیه تاکید میکند که کره شمالی آمادگی کامل و علاقه فراوانی به برگزاری این اجلاس داشته و لغو این اجلاس را نشانه دیگری از دشواری روابط و حساسیت اوضاع می بیند و انتظار داشته آنچه فرمول ترامپ خوانده میشود بتواند باعث رفع نگرانی دو طرف شود.
بیانیه کره شمالی کاملا حساب ترامپ و"فرمول او" را از بقیه اطرافیانش که حداقل یکی از آنان را چند روز پیش کودن نامید، جدا کرده می فهماند که روی او حساب میکنند و اگر "اراده واقعی" نشان دهد، می تواند از سد اطرافیان خود بگذرد و راه باز کند.
کُدهای رابطه بین دو شخص، ترامپ و کیم یونگ به الفبای مورس میماند اما طرفین آنرا فهمیده اند. ترامپ می فهماند بیش از آن علاقمند این دیدار بوده که لغو کننده آن باشد و طرف کره شمالی به او راه نشان میدهد که روی اراده ات حساب میکنم، تسلیم نشو و فرمول سرسختی خود را بکار ببر.

این مکاتبات اگر به نتیجه برسد این امید را به دیگر کشورها نیز خواهد داد که می توانند در تغییر سیاست های کاخ سفید از ریزه کاریهای شخصیتی ترامپ استفاده کنند.

تاریخ نشان داده که هنرپیشه ها نیز اگر خواسته اند توانسته اند از سناریو حداقل در لحظاتی کوتاه سرپیچی کنند.