از : ناصر زراعتی
عنوان : یک توضیح کوتاه ضروری
آقای بیژن شیروانی
یاد کردن از دوستی که از دنیا میرود و نشر برخی نوشته های او «مرده پرستی» نیست. نیز تسلیت گفتن به بازماندگان درگذشته و اظهار همدردی با آنان از طرف هرکس که باشد تصور نمیکنم کاری است نادرست. در اینکه بیژن هیرمن پور «مبارزی معتقد» بود تردیدی نیست و دوست و دشمن بر این واقعیت متفق القولند.
اگر منظورتان از «اراجیف» مطالب آن کتاب دوجلدی کار وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی است باید بگویم که بسیاری در مورد آن گفته و نوشته اند.
رفتار و کردار بیژن هیرمن پور در تمام زندگی هفتاد و پنج ساله اش طوری بود که نیازی به دفاع هیچکس نداشت.
در جلد اول آن کتاب متن پاسخ بیژن هیرمن پور به سوال بازجوی ساواک چاپ شده است. [در اینجا هم میتوان آن را دید:
https://melimazhabi.com/maghalat/D۸BAD۸A۸D۸A۷D۸B۱D۸B۲D۸AFD۸A۷DB۸CDB۸C-D۸A۷D۸B۲-D۸A۲DB۸CD۹۸۶D۹۸۷E۲۸۰۸CD۹۸۷D۸A۷-D۸A۸DB۸CDA۹۸D۹۸۶-D۹۸۷DB۸CD۸B۱D۹۸۵D۹۸۶E۲۸۰۸CD۹BED۹۸۸D۸B۱/]
یادم است پس از انتشار آن کتاب بعضی نشریات و فعالان سیاسی چپ آمدند سراغ بیژن هیرمن پور تا با او مصاحبه کنند یا از او بخواهند چیزی بنویسد. به همه میگفت من حرفی بیش از آنچه همان زمان نوشته ام ندارم. این همان متنی است که من نوشته ام فقط یک کلمه آن از من نیست و آن کلمه «بدیختی» است که من هیچ وقت از آن استفاده نمیکنم.
بعد میگفت وقتی شما تاریخچه سازمانتان را نمینویسید طبیعی است که دشمن اینطور مینویسد.
دوست عزیز قدیمی درگذشته من انسان نیک و شریف و بزرگ و هوشیاری بود. هیچگاه در پی خودنمایی و پرگویی و بزرگنمایی نبود.
امیدوارم این توضیح کوتاه کافی بوده باشد.
موفق باشید.
٨۶۶۱٨ - تاریخ انتشار : ۴ مهر ۱٣۹۷
|