• تا واژه ها به کارِ من آیند،
در گفتگو از این همه پیشآیند،
در این جهان،
                   که دم به دم از خویش تازه تر می گردد،
یا، دستِ کم، دگر می گردد،
باید، نخست،
از معنی ی گذشته ی خود پاک شان کنم، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۵ مهر ۱٣۹۷ -  ۲۷ سپتامبر ۲۰۱٨

 
به خسرو جانِ باقرپور


تا واژه ها به کارِ من آیند،
در گفتگو از این همه پیشآیند،
در این جهان،
                   که دم به دم از خویش تازه تر می گردد،
یا، دستِ کم، دگر می گردد،
باید، نخست،
از معنی ی گذشته ی خود پاک شان کنم،
و، در روند های شنیدیدار،
با چشم و گوشِ تازه تر ادراکشان کنم:
ورنه، تکانه های نوشدنِ هر چه ای،
در بافتارِ کُهنه ی گفتار، هدر می گردد:
و هرچه ای که می گویم را،
                                    انگار،
زین پیش نیز گفته بوده ام،
و "می سرایم"
یعنی "سروده ام"!
زیرا
خوکردگی به "هنجار"
پیشِ جهان برای شنیدیدار
                                  سپر می گردد؟
و چشم و گوش،
                   در برابرِ هر تازه،
                                       کور و کر می گردد:
یعنی
که، در گذارش از سپرِ عادت،
هر نو به شکلِ کُهنه ی خود بر می گردد.

در یادِ من بماناد:
تا نو کنم جهان ام و جان ام را،
یعنی،
تا نو کنم جهانکِ جان ام را،
بایاست
تا نو کنم
          نخست
                   زبان ام را.


دهم خرداد ۹۷،
بیدرکُجای لندن