اعلامیه سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) در حمایت از اعتصاب سراسری کامیون رانان


اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱٣ مهر ۱٣۹۷ -  ۵ اکتبر ۲۰۱٨


تشکل سراسری همه کارگران حمل و نقل،
راهی برای دستیابی به خواست های صنفی

کامیون رانان و کامیون داران سراسر ایران، برای چندمین بار، و این بار از اول مهرماه ۱۳۹۷ دست از کار کشیده اند و در ۲۷۰ شهر دست به اعتصاب زده اند. آنها برای رسیدن به خواست های بر حق هفده گانه خود از جمله ؛ «افزایش حقوق بازنشستگی و سختی کار»، «کاهش قیمت لاستیک و لوازم یدکی»، «افزایش نرخ کرایه»، «کسر حق پرداختی بیمه رانندگان»، «حذف دلالان و واسطه‌ها از پایانه‌ها و باربری‌ها»، و «نظارت بر برخوردهای غلط و سلیقه‌ای مأموران راهنمایی و رانندگی و مجازات ماموران و افسران رشوه‌گیر»، حرکت کامیون ها را متوقف ساخته اند تا نشان دهند از چه قدرت کوبنده ای برای مطرح کردن درخواست های خود برخوردارند. واقعیت این است که کارگران کامیون ران،کار و زندگی واقعاً سخت و طاقت فرسایی دارند. همچنین ، حقیقت این است که بخش قابل توجهی از کامیون داران نیز انسان های زحمتکشی هستند که مجبورند کار کنند اما پاسخ مقامات حکومتی به خواست های برحق آنها که تاکنون بارها اعلام شده و با وعده های مقامات حکومتی به تعویق انداخته شده، این بار نشان دادن مشت آهنین سرکوب بوده است. حاکمیت که از حرکت سراسری کامیون رانان به وحشت افتاده، راه تهدید و بازداشت را در پیش گرفته است. صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی در روز دوشنبه نهم مهرماه، رانندگان معترض را به «اشد مجازات» تهدید کرد؛ دادستان کل جمهوری اسلامی اتهام رانندگان را «قطاع طریق» یا راهزنی دانسته و دادستان شیراز تهدید کرده که ممکن است برای بازداشت شدگان حکم محاربه صادر شود. در پی این تهدیدات، تاکنون بیش از ۱۷۰ تن از کامیون رانان و کامیون داران در شهرهای گوناگون بازداشت شده اند.

ناتوانی مقامات حکومتی در برآورده کردن خواست های بر حق کارگران و زحمتکشان و واکنش سرکوب گرانه شان نشان می دهد که در جمهوری اسلامی هر حرکت مطالباتی، ناگزیر یک حرکت سیاسی است ، نه این که سازمان دهندگان حرکت ضرورتاً ضد رژیم باشند ، بلکه به این دلیل که اولاً رژیم هر حرکت مطالباتی مستقل و حتی هر تجمع و تشکل مستقل را اقدامی علیه حاکمیت و قدرت خود می داند و هر کس که بدون اجازه رهبران رژیم حرفی بزند، اقدامی بکند و مسأله ای را مطرح سازد ، عملاً یک توطئه گر تلقی می شود ؛ ثانیاً به این دلیل که رژیم آن قدر به خواست ها و حقوق ابتدایی مردم بی توجهی می کند و مخصوصاً فشار شرایط زندگی پائینی ها را تحمل ناپذیر می سازد که مردم ( صرفنظر از خواست شان و حتی نظرشان در باره رژیم) نهایتاً دستگاه های حکومتی را در مقابله با خود می بینند. شلاق زدن کارگران معدن آق دره متعلق به بخش خصوصی با فتوای شخص خامنه ای، این حقیقت را به بهترین شکلی نشان می دهد.

اعتصاب بزرگ کامیون رانان سراسر کشور، هر چند با مشت آهنین و سرکوبگر رژیم اسلامی روبرو شده است، اما از حمایت گسترده‍ی تشکل های صنفی و سندیکائی کارگران ایران، همدلی گروه کثیری از فعالان ایرانی شبکه های اجتماعی ، رسانه ها و سازمان های سیاسی، و از حمایت بخشی از همکاران خود درسطح جهان برخوردار گشته است. واقعیت این است که حرکت کامیون رانان در گسترش افق فکری و تجربه کارگران و زحمتکشان ایران در زمینه ضرورت و نقش ارتباطات و سازمان یابی مستقل، نقش برجسته ای ایفا کرده و می کند. حرکت کامیون رانان می تواند حتی زمینه های شکل گیری اتحاد و تشکل سراسری همه کارگران حمل و نقل را در کشور ما شتاب بدهد و این می تواند یک جهش بزرگ در زمینه سازمانیابی طبقاتی زحمتکشان ما باشد. آیا وقت آن نرسیده است که کارگران حمل نقل شهری یا لااقل کارگران اتوبوس رانی شهرهای بزرگ ایران،به یک اتحاد بزرگ معنا ببخشند؟ آن هم در کشوری که به دلیل ناتوانی رژیم اسلامی در ساخت و گسترش حمل و نقل ریلی، اساسآ به حمل و نقل جاده ای متکی است. در واقع کامیون رانان نشان داده اند که اگر آنها (که زیر یک سقف کار نمی کنند و ارتباطات خیلی فشرده ای با هم نمی توانند داشته باشند) می توانند ارتباطات سراسری ایجاد کرده و به یک حرکت سراسری دست بزنند ، چرا کارگران و زحمتکشان بخش ها و رسته های دیگر نتوانند با هم تماس گرفته و خود را به صورت مستقل و سراسری سازمان دهند. بعلاوه آنها نشان داده اند که مسائل کارگران و زحمتکشان ایران منشأء کلان اقتصادی دارند و برای حل این مسائل فقط تشکل ها و حرکت های سراسری می توانند کارساز باشند. از این نظر ، حرکت کامیون رانان قابل مقایسه است با حرکت های مطالباتی معلمان که در گشودن افق های ارتباطی و سازمانی زحمتکشان ایران ، بی هیچ اغراق ، نقش تعیین کننده ای داشته اند.

سازمان ما، دستگیری و بازداشت کامیون رانان و کامیون داران زحمتکش را بشدت محکوم می کند. سرکوب حرکت سراسری کامیون رانان توسط حاکمیت اسلامی به بهانه‍ی مقابله با توطئه های خارجی، اقدامی بی شرمانه و رذیلانه است که تنها بر خشم کارگران و زحمتکشان خواهد افزود. این وظیفه ما ، همه سازمان های سیاسی و همه انسان های آزادیخواه و برابری طلب است که از مبارزات بر حق کامیون رانان و کامیون داران زحمتکش حمایت کرده و صدای حق طلبانه شان را به گوش همگان برسانیم.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
جمعه ۱۳ مهر ۱۳۹۷ برابر با ۰۵ اکتبر ۲۰۱۸