عنوان : ننگ بر نادانی!
هم میهن گرامی, آقای پرویز دستمالچی, درود و سپاس بر شما! نوشتارتان گردآورده ای ارزشمند و فشرده برای همه ی ایرانیان است... چه آنان که در جریان گذار ازین رنسانس خونین (پاگیری و تبهکاری چهل ساله حکومت اسلامی در کشورمان) به ضرورت جدایی دین از حکومت رسیده اند و چه آنان که هنوز باور دارند که گردانندگان حکومت اسلامی و جیره خوارانشان "مسلمان نیستند و کارهایشان ربطی به اسلام ندارد... اسلام چیز دیگری ست... اسلام دین صلح و دوستی ست."
شوربختانه, هنوز کسی یا گروهی از باورمندان به اسلام در میهنمان به فکر پالایش این باور از وجوه بارز ضد انسانی آن مانند پیروی از مرجع تقلید, فتوا, جهاد, امر به معروف و نهی از منکر, نابرابری میان مرد و زن, چند همسری برای مردان, چگونگی برخورد با دگراندیشان, سنگسار, شکنجه, و... نیفتاده است تا آنرا در حد باور خصوصی تحمل پذیر سازد! تنها انسان درخور احترامی که تا اندازه ای در این راه گام نهاد, زنده یاد احمد کسروی بود که, از بخت بد, بدست باورمندان شیعی کشته شد. این جنایت نقطه گردشی بود که, بدلیل سکوت روشنفکران و همراهی حکومت پهلوی, رهایی جامعه از خرافه و واپس گرایی را از گذار روشنگرانه و قانونمند برگرفت و به مسیر جنایتکارانه و بربرمنشانه (پدیداری حکومت اسلامی) کشاند. بگفته ی کسروی: ننگ بر نادانی!
٨۶۷۹۱ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۷