از : حسن نکونام
عنوان : تشکیل دادگاه برای رسیدگی به جنایات حکومت اسلامی
با درود! بدون اینکه به پیشنهاد آقای سیامک رهگذر ایرادی داشته باشم، بایستی یادآوری کنم که، هر کدام از چنین اقداماتی، اگر به نتیجه مشخصی هم برسد، تنها می تواند به حکم صوری «محکومیت این جنایات» منجر شود، و این محکومیت هم، «قدرت اجرائی» ندارد. قبلن نیز در دادگاهی که اپوزیسیون ایران، بوسیله «دادگاه ایران تریبونال» برگزار کردند، به همین نتیجه رسید، و فاقد قدرت اجرائی است. استدلال هم این بود که، تاریچه تاسیس «دادگاه تریبونال» مدت ها پس از ارتکاب این جنایات بوده است، و حکم این دادگاه عطف به ماسبق نمی شود.
اغلب سازمان های مختلف «حقوق بشری» هم، در همین دو سه دهه اخیر تشکیل شده اند، و احتمالن با همین نتیجه «عدم قابلیت اجرائی» روبرو هستند.
در ادامه پیشنهاد رهگذر، من هم این بنظرم می رسد که جامعه ما، شخصیتی مانند آقای عبدالکریم لاهیجی را هم، در راس جامعه های حقوق بشری دارد، که می توان با مشورت با وی، از امکانات مختلف بین المللی در این مورد جویا شد.
ونکته آخرم هم این است که، جنایات حکومت اسلامی، فراموش شدنی و قابل بخشیدنی نیستند، و بخشی از تاریخ خونبار سرزمین ما هستند، و در هر مقطع تاریخی که در آینده، به پایان عمر این حکومت برسیم، اگر حتا آخرین آمر و عامل این جنایات هم، در قید حیات نباشند، تشکیل یک «دادگاه مردمی» در درون خود ایران، یک ضرورت تاریخی، اجتماعی، انسانی و اتیکی می باشد، که هم از «اعتبار تاریخی-اجتماعی» برخوردار ، و هم حکم چنین دادگاهی مردمی، «قابلیت اجرائی»خواهد داشت.
حکم چنین دادگاهی هم قطعن، نه انتقام گیری و قصاص و تداوم تاریخی چرخه خونریزی و انسانکشی و اعدام، بلکه آموزش و عبرت جامعه و مردمان آن، از این تاریخ خونبار خود خواهد بود.
تندرستی و شادی همگان آرزوست
٨۶٨۱۹ - تاریخ انتشار : ۲۰ مهر ۱٣۹۷
|