ناهید قادر
جنبش شکوهمند سراسری معلمان در ۲۲ و ۲۳ مهرماه نقطه ی عطفی در سرنوشت مردم ایران


• در باب حرکت اعتراضی و اجتماعی سراسری معلمان در ۲۲ و۲۳ مهرماه ضروری است که بخصوص در بُعد جامعه شناسی، تاریخ و روانشناسی توده ها و تغییر تعادل نیروهای بالنده ی اجتماعی با نیروهای واپسگرای حاکم بررسی های همه جانبه و گسترده ای انجام شود. راهکارها، تاکتیک ها و راهبردهای مسیرهای بعدی این جنبش بخصوص توسط کل بدنه ی معلمان مورد موشکافی و ارزیابی قرار گیرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۶ مهر ۱٣۹۷ -  ۱٨ اکتبر ۲۰۱٨



برخی حرکت ها در گذرگاههای تاریخی مسیر حرکت تاریخی یک ملت را در سیر پیشرونده و مثبت تغییر داده و دگرگون می کنند. جنبش آموزش نوین در یکصد و سی سال قبل تا جنبش مشروطه و نهضت ملی شدن نفت تا حرکت معلمان در سال ۴۱، خیزش مدنی در سال ٨٨ و دی ماه ۹۶ و جنبش اعتراضی معلمان در ۲۲ و ۲٣ مهرماه جاری نقطه ی عطفی در مبارزات تاریخی مردم ایران محسوب می شود. حرکت اخیر، بسیاری از مولفه ها و ویژگی های جنبش رهائی بخش مردم ایران در سال های آتی را تعیین خواهد کرد. تداوم جنبش فوق حرکت جامعه ی ایران به سمت پرتگاه تاریخی را که حکومت بانی آنست را متوقف خواهد کرد، نابسامانی های رو به گسترش اقتصادی – اجتماعی که از دلار هفت تومان تا ۱۵۰۰۰ تومان و کاهش تولید و عدم سرمایه گذاری، گسترش نابسامانی های اجتماعی، فقر، اعتیاد و فحشاء و تجارت دختران، نابودی محیط زیست و استفاده گسترده از ذخایر آبی و تهدید بی آبی، ریز گردها و جنگ های خارجی و غیرو هر معجزه ای برای نجات را منتفی کرده است. تنها حضور و دخالت و اعمال اراده ی مردم و عناصر و نیروهای آگاه و پیشرو که افق آن در جنبش معلمان ظهور یافت می تواند انهدام قطعی این جامعه را از مسیر محتوم سقوط نجات دهد. تفاوت جنبش معلمان با جنبش کارگران طی ده های اخیر آنست که جنبش کارگران مقطعی و در سطح یک کارخانه و یا بنگاه تولیدی – و نه همه جانبه و سراسری- بوده، صرفاً مسائل معیشتی کارگران همان کارخانه را مد نظر دارد و با کسب آن به یک دوران رکود تا موضوع و خواست دیگر که عموما امتیازات مالی و بخشی می باشد، منتهی می شود. جنبش عظیم و گسترده ی کامیونداران که از نچرخیدن و قفل شدن چرخ های کامیون ها بجهت بی عدالتی گسترده در بی تناسبی تأمین قطعات یدکی و ملزومات و کرایه ها و عوارض دولتی ناشی می شد، یک جنبش عظیم گسترده در سطح کشور بود و دستاوردهای آن می بایست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و در دیگر حرکت ها و جنبش های مردمی مورد استفاده قرار گیرد، اما آن نیز علی رغم شکوهش، جنبشی درخود و به مطالبات صنفی یک قشر خاص محدود می شد.
اما جنبش اعتراضی معلمان که یک مرجع فکری اجتماعی نیز هستند، ویژگی های خاصی و عمیقی در خود دارد. اولین خصیصه ی منحصر بفرد آن این است که سطح حقوق، رفاه و جایگاه اجتماعی معلمان، این اقشار گسترده و سراسری با درجه ی توسعه یافتگی، دمکراسی، عدالت اجتماعی و تقسیم تا حدودی عدالت اجتماعی پیوند دارد. بدین مفهوم که وقتی معلمان از سطح معیشت و رفاه خود دفاع می کنند این دفاع در خود، مبارزه برای دمکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی نیز هست. با وجود دیکتاتوری در نظام آموزش، اساساً آموزش بی معناست. آموزش بمفهوم درک پدیده های علمی و کسب دیدگاه نقادانه ی اجتماعی است و اساساً با پر کردن حافظه ذهن – که از کار انداختن اندیشه است – هیچ رابطه ای ندارد، لذا معلمان از «آزادی اندیشه و نقد» نیز دفاع می کنند. معلمان از ضرورت آموزش رایگان در تمامی ادوار تحصیلی دفاع کرده و بعبارت دیگر مدافع عدالت اجتماعی هستند.
در باب حرکت اعتراضی و اجتماعی سراسری معلمان در ۲۲ و۲٣ مهرماه ضروری است که بخصوص در بُعد جامعه شناسی، تاریخ و روانشناسی توده ها و تغییر تعادل نیروهای بالنده ی اجتماعی با نیروهای واپسگرای حاکم بررسی های همه جانبه و گسترده ای انجام شود. راهکارها، تاکتیک ها و راهبردهای مسیرهای بعدی این جنبش بخصوص توسط کل بدنه ی معلمان مورد موشکافی و ارزیابی قرار گیرد. این حرکت پتانسیل جلوگیری از فروپاشی اجتماعی ایران و رسیدن به ساحل آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی را در خود دارد. این حرکت نمی بایست به دستاوردهای بسیار اندک و جزئی که حکومت ناگزیر از پرداخت آنست بسنده کرده و دچار تفرقه و تشتُت شود.
با تکرار چند جمله از مقاله ای با نام « معلمان محور دستیابی به توسعه، آزادی دمکراسی و عدالت اجتماعی در ایران» که ده روز قبل از جنبش اعتراضی معلمان در اینترنت در حد وسیعی منتشر گردید، موضوع را خاتمه داده و ادامه کار برای بررسی؛ تحقیق و کنکاش و نقد را به تمامی معلمان، حقوق دانان، محققین مردمی در علوم اجتماعی و اقتصادی و پیشروان فکری طبقات کارگر و زحمتکش و آزادیخواهان می سپارم در مقاله ی فوق آمده است: «[هیچگاه] پرچم تحول خواهی از دست پیشگامان آزادیخواهان، پیشروان فکری و اندیشه و معلمان و پیشروان طبقه زحمتکش از دست نیفتاد، هر چند با فراز و نشیب های زیادی همراه بوده است» در مورد ویژگی های حرکت معلمین آمده است:
- گستردگی همبسته در سراسر کشور، ویژگی ها و پتانسیل حرکت را بصورت بالقوه در خود دارند.
- ظرفیت کسب چارچوب های علمی و منطقی حرکت اجتماعی و تاریخی و خلق دانش و آگاهی را بهتر و بیشتر از اقشار دیگر با خود حمل می کنند.
- گستردگی آگاهی در بخش های مختلف، جوشش و رشد آگاهی در تمامی ابعاد طیف معلمان وجود دارد.
- در مبارزه برای افزایش سطح حقوق، معیشت، رفاه و درمان، از حیثیت و جایگاه انسانی خود و فرزندانشان و نسل های آتی دفاع می کنند.
- در مبارزه خود برای عمومی کردن آموزش و گسترش آگاهی در بین تمامی طبقات دفاع می کنند.
- به گسترش مبارزه ی دیگر طبقات و اقشار در کسب حقوق انسانی، آزادی؛ دمکراسی و عدالت اجتماعی مبادرت می کنند.
در مورد روش پیشبرد کار در مقاله آمده است: «آگاهی اجتماعی، همبستگی و افزایش توان طبقاتی و راهکارهای مبارزاتی می بایست از درون جوشیده و تمامی عناصر یک طبقه، طیف و صنف را در بر گیرد. محور تحول عبارتست از «خلق، به اشتراک گذاری و نگهداری و توسعه ی آگاهی ها در مفاهیم، راهکارهای سازمان یابی، روش ها و مُدل های تحول» در اعماق و صفوف یک صنف و طبقه است. در این نوع کسب بینش و دیدگاههای مشترک برای حرکت و تحول، پایه ای است که طبقات حاکم اساساً قادر سرکوب نیستند. یک فرد یا مرکزیت نیست که آگاهی خلق و منتشر می کند بلکه تمامی عناصر طبقه است که چنین اقدامی کرده و آگاهی را خلق، به اشتراک گذاشته، منتشر و نگهداری می کنند. در اینصورت با توجه به اینکه سمت حرکت هستی اجتماعی و تاریخ نیز در کلیت خود – نه تمامی مقاطع – در جهت توسعه و تطور است، دستیابی به تحول و ایجاد جامعه ای نوین و آزاد همراه دمکراسی و عدالت اجتماعی امکانپذیر خواهد بود...»

* ناهید قادر - معلم بازنشسته