• سزاست گویم اگر جمعِ ما خِردمندیم:
که او خِرَد بُوَد و ما بر او پساوندیم.

یگانه ای ست که ناچارمان کند سخن اش
که گوش باز کنیم و دهان فرو بندیم. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۴ آبان ۱٣۹۷ -  ۲۶ اکتبر ۲۰۱٨

 
 سزاست گویم اگر جمعِ ما خِردمندیم:
که او خِرَد بُوَد و ما بر او پساوندیم.

یگانه ای ست که ناچارمان کند سخن اش
که گوش باز کنیم و دهان فرو بندیم.

و خشمِ اوست که، در زهرخندِ او، برما
نشان دهد که فرو در چه چالی از گندیم!

و یاد آرَدمان باز کاین عفن چاله
همانی است که خود پیشِ پای خود کندیم!

و، با گُزیدنِ تک رهبری مبال اندیش،
تمامِ هستی ی خود را بدان در افکندیم!

و، با سکوت و پذیرش، به دستِ آن جلّاد،
ز خونِ پاکِ جوانانِ خویش اش آکندیم.

و طنزِ هادی ی ما، آتشی ست شورانگیز:
وَ ما بر آن همگی دانه های اسپندیم.

نمی شود که نیارد به شورمان سخن اش:
مگر هنر نشناسیم و طنز نپسندیم.

وگر که بگسلد این زودرنج یار از ما،
نمی شود که دگر ره بدو نپیوندیم.

دهد امید و نویدِ زمانه ای که، در آن،
خودیم و بس که بر این بوم و بر خداوندیم.

نیازِ ماست به طنزش نیازِ ما به امید:
برای زیستن آن سان که آرزومندیم.

وگر چه طنز به جد می کِشد به محفلِ ما،
ولی، زحضرتِ هادی به طنز خرسندیم:

کز او چنان شکند هیبتِ جنابِ فقیه:
که ما به ریختِ او قاه قاه می خندیم.

بیست ودوم فروردین ۱۳۹۶،