• ز خواب خیزی و طبع ات ز نو به جوش آید
قلم خراشد و قرطاس در خروش آید

هزار واژه ی مدهوش و خفته بر کاغذ
ز چرخشِ قلم ات خیزد و به هوش آید ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣ آذر ۱٣۹۷ -  ۲۴ نوامبر ۲۰۱٨

 
* برای اسماعیل خوئی، شاعر بزرگ و بیداردل



ز خواب خیزی و طبع ات ز نو به جوش آید

قلم خراشد و قرطاس در خروش آید

هزار واژه ی مدهوش و خفته بر کاغذ

ز چرخشِ قلم ات خیزد و به هوش آید

به زیرِ رانِ تو رام است توسنِ واژه

که زیرِ رانِ دگر شاعران چموش آید

سخن ز خامه ی تو گه به طرزِ خاقانی

گهی به طرزِ سخنهای پیرِ یوش آید

چه سِحر می کنی امّا که نو شود کهن ات؟

چه می کنی که کهن نیز نو به گوش آید؟

تلألوی ست به هر واژه ات چو مروارید

شود چو صیدت و بیرون ز لای و لوش آید

اگر که می شنوی گفته اند «سِحرِ کلام»،

همان گُل است که از چامه ی تو بوش آید

هرآنچه می گذرد در دلِ تو، بر قلم ات

روان و راحت و آزاد و بی رتوش آید

گهی ز عشق سرائیّ و گوئی اشعارت

شوند ساقی و هر واژه با سبوش آید

گهی ز وحشتِ دین گوئی و توحّشِ جهل

چو دل به دردت ازین عالمِ وحوش آید

نکو سرشتی و نیکو سرای و نیک اندیش

نکو بمان، ز نکویان نه جز نکو شاید

سعید یوسف