• دهمین کنگره حزب چپ ـ حزب سوسیالیسم دمکراتیک آلمان و پنجمین کنگره حزب آلترناتیو کار و عدالت در شهر دورتموند در تاریخ ۲۴ و ۲۵ مارس ۲۰۰۷ در دوسالن جداگانه ولی در جوار یک دیگر برگزار شدند. برخی رهبران چپ این دو حزب به پرسش هایی در باره مسئله هسته ای ایران و خطر جنگ جدید در منطقه خلیج فارس پاسخ دادند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۷ فروردين ۱٣٨۶ -  ۶ آوريل ۲۰۰۷

دهمین کنگره حزب چپ ـ حزب سوسیالیسم دمکراتیک آلمان و پنجمین کنگره حزب آلترناتیو کار و عدالت در شهر دورتموند در تاریخ ۲۴ و ۲۵ مارس ۲۰۰۷ در دوسالن جداگانه ولی در جوار یک دیگر برگزار شدند.
مهمترین دستور کار این دو کنگره آماده ساختن دو سازمان برای کنگره وحدت در چندماه آینده بود.
برگزاری این دو کنگره فرصتی ایجاد کرد تا بتوان با سیاستمداران دو حزب در مورد مسئله هسته ای رژیم و خطر جنگ جدید در منطقه خلیج فارس مصاحبه کرد.

نخست ازاسکارلافونتن سوا ل شد. وی رهبر پیشین حزب سوسیال دمکرات آلمان است که از موضع چپ ازمسئولیت خود استعفا داد و حزب آ لترناتیو کار و عدالت را تاسیس کرد. او در حال حاضر یکی از دو رئیس فراکسیون چپ در پارلمان کشور آلمان است.

آقای لافونتن، قطعنامه جدیدی علیه رژیم ایران بخاطر ادامه غنی سازی اورانیم و تلاش آن برای دستیابی به سلاح اتمی، بتصویب رسیده است. نظر شما در این مورد چیست؟

ـ باید به حقوق ملت ها درهمه جهان توجه کرد وهمچنین درمورد اجرای قراردادهای تحدید سلاح های اتمی باید تصمصم گیری شود. این مسئله مهم شرایط امروزین جهان است. کسانی که امروز دارای سلاح های اتمی هستند داشتن این سلاح ها را برای دیگران ممنوع می کنند. تا وقتی این سلاح ها پیاده نشوند و از بین نروند راه حل قابل اجرا و واقعی برای جلوگیری از گسترش سلاح های هسته ای وجود ندارد.
من مخالف بمب اتمی هستم و در این مورد هیچ شکی ندارم و نمی خواهم که ایران دارای بمب اتمی شود. همه کشورها باید سلاح های اتمی خود را از بین ببرند.

هم اینک کشور ما توسط آمریکا به حمله نظامی تهدید می شود. آیا این یک خطر واقعی است و شاهد یک جنگ جدید درمنطقه خلیج فارس خواهیم بود؟

ـ خبر از بی تابی هائی در آمریکا می رسد و اینکه آمریکا نقشه هایی دارد که به ایران حمله کند. طبیعی است برای این روند، هیچ دلیلی وجود ندارد. ایالات متحده باید از آنچه در افغانستان و عراق رخ داده است درس گرفته باشد و بداند که در رابطه با این سیاست تا چه اندازه مسئولیت بزرگی در قبال فاجعه ای که ایجاد شده است بر عهده دارد.

یکی دیگر از روسای فراکسیون چپ در پارلمان آلمان گ. گیزی سیاستمدار مشهور این کشوراست. وی که مشغول آماده کردن نطق خود در برابر کنگره بود در پاسخ به این سوال که چه سیاستی در قبال مسئله ایران دارید، کمی در بین کاغذهایش جستجو کرد و گفت در متن سخنرانیم نوشته ام. پس باید صبر کرد تا دید موضعگیری وی چگونه خواهد بود.
سخنرانی گیزی عمدتا مربوط به مسائل وحدت دو حزب و انتقاد از سوسیالیسم دولتی و افشای سرمایه داری لیبرا ل و دفاع از سوسیالیسم دمکراتیک می شد. وی در آنجا که به سیاست بین المللی باز گشت با حرارت گفت:

... در مورد احمدی نژاد و رژیمش و یهودی ستیزی او و سخنان مضحکش که هولوکاست را زیر سوال می برد و
یا اظهارات اومبنی بر اینکه اسرائیل نباید وجود داشته باشد، ما کاملا و عمیقا این نظرا ت را رد می کنیم و آنها را بهیچ وجه قابل پذیرش نمی دانیم، اما پاسخ به تمام این سخنان نباید جنگ باشد. جنگی که چنان هزینه ای برای ما دارد که حتی تصورش هم نمی توان کرد. باید از این شرایط که پرزیدنت بوش از آمریکا، می خواهد منطق زور را به کرسی بنشاند بیرون بیائیم. ما باید این مسئله را هر روز به روشنی بیان کنیم ...

پس از سخنان گ. گیزی با ولفگانگ گئرکه، نماینده مجلس آلمان و سخنگوی روابط بین المللی فراکسیون حزب چپ مصاحبه کوتاهی انجام گرفت.

آقای گیزی گفت ما با هر گونه واکنش نظامی علیه ایران مخالفت هستیم و همچنین علیه فناتیسم ریاست جمهوری ایران اظهار نظر کرد، ولی او نگفت که چگونه باید با متعصبین و کسانی که تلاش دارند بمب اتم بسازند مبارزه کرد؟

ـ من فکر می کنم که امکانات زیادی وجود دارد. بطور مشخص در پارلمان آلمان هر روز علیه جنگ با ایران هشدار داده می شود. اما این امر نمی تواند این اطمینان را به شما بدهد که آمریکا علی رغم این مخالفت ها، دست به اقدام نظامی علیه ایران نزند! جنگ علیه ایران می تواند تمام منطقه آسیای نزدیک را به آتش بکشد.
همزمان خیلی خوب می توان با اپوزیسیون دمکرات رژیم ایران در آلمان و اروپا کار مشترک کرد، که کار بسیار معقولی است.

فکر می کنید که خطر گسترش سلاح های هسته ای در منطقه یک خطر واقعی است که رژیم ایران به آن دامن میزند؟

ـ من مطمئن نیستم، چرا که رژیم ایران در حال حاضر عنوان می کند که می خواهد از انرژی اتمی برای مقاصد صلح آمیز استفاده کند. البته من شخصا علاقه ای به این نوع تامین انرژی ندارم. ولی این هم پذیرفته شده است که نمی توان سیاستی دوگانه داشت و مثلا با هندوستان همکاری اتمی داشت و ایران را که حقوق مساوی با هند دارد از این انرژی محروم کرد. همه می دانند که اسرائیل دارای بمب اتمی است. من بیشتر مایلم که یک توافق صورت گیرد که ایران امنیت داشته باشد و آنرا حفظ کند و این امنیت از جانب دیگر کشورها از جمله آمریکا تضمین شود. همزمان برنامه ای باید در دستور کار قرار گیرد که امکان ساخت بمب اتمی را متوقف سازد. این یک امر ضروری است.

قطع نامه های شورای امنیت سازمان ملل چه نقشی بازی می کنند؟

- بطور واقعی بگوئیم، نقشی ندارند. این قطع نامه که تحریم هایی را شامل می شود همچون قطع نامه اول کمکی نمی کند. باید یک همکاری مشترک با چین، روسیه و ایران صورت بگیرد. قطع نامه به خودی خود کاری از پیش نمی برد.

آیا این قطع نامه ها می توانند راه را برای کنش نظامی آمریکا باز کنند ؟

خطر همچنان وجود دارد. یک قطع نامه، دیگری را در پی دارد. در متن قطع نامه چیزی در مورد اقدام نظامی نیست ولی در قطع نامه های بعدی و بعدی ممکن است، آورده شود. من همیشه موافق دیپلماسی هستم و نه تهدید به جنگ.

شما از اپوزیسیون دمکرات ایران نام آوردید، فکر می کنید این اپوزیسیون می تواند روی کمک غرب حساب کند؟

ـ حداقل، آنچه که به حزب من مربوط است، بله. ما مدت زیادی هست که با اپوزیسیون دمکرات ایران کار مشترک می کنیم و تاکنون مذاکرات بسیاری داشته ایم. تلاش داریم تا آنجا که در امکانات ما می باشد در آلمان به آنها کمک کنیم. این یک وظیفه است که اپوزیسیونی که در داخل کشور برای آزادی و حقوق بشر مبارزه می کند مورد حمایت و پشتیبانی مهاجرین ایرانی قرار گیرد.

محسن مقصودی
mmagsoudi@aol.com