ترجمه ی سروده ای از خسرو باقرپور به ترکی ی آذربایجانی
گولوشلریوین غزلی
چئویره ن: بهرام غفاری


بهرام غفاری


• عشق بیر ماهنیدیر
کی عاشقلر
یوخودا زمزمه ائدرلر.
گونش
اونون لای لای ایله یاتار
و اولدوز
اونون گوی اوزیله ایشیقا چاتار. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۷ دی ۱٣۹۷ -  ۲٨ دسامبر ۲۰۱٨


 
 
عشق بیر ماهنیدیر
کی عاشقلر
یوخودا زمزمه ائدرلر.
گونش
اونون لای لای ایله یاتار
و اولدوز
اونون گوی اوزیله ایشیقا چاتار.

اِی دیلسیز گوی اوزی، اِی...
بو ماهنی افق ون هاراسیندا ایتمیش؟
کی دنیانین سئودالی لاری
اوشاق تک آغلیرلار
و دنیز بئله جوشموش.

عشق وادی سینین من گئنج مغنیسی یم،
گئچمیشین عاشقلر ماهنیسینی تکرار ائتمه دن!
من او کولدن چیخمیش آغ جوجه یم،
کی اولوم ایله یاشایشی
بیرلیکده
عشقین پیاله سیندن ایچمیش.

کدَر گلینجه،
سحر شئحی
گولون یاناغیندا اوتورار
باغ دا گولر
و بو غم دئوی دیر کی،
سنین ایشیق لی گولوشونون حسرتیندن
قره لر گیمیش.


*    *    *    *

غزل خنده های تو
خسرو باقرپور


عشق ترانه ای ست؛
که عاشقان
در خواب زمزمه می کنند.
خورشید؛
با لالایی ی او می خوابد،
و ستاره؛
با آبی ی او به نور کوشیده ست.


آی! اَی آسمانِ لال!
این ترانه در کجایِ اُفُق گم شد
که عاشقانِ جهان؛
کودکانه می گِریَند
و دریا
چنین خروشیدست؟


من ترانه خوانِ جوانِ جُلگه ی عشقم؛
بی تکرارِ آوازِ عاشقان پیرارین !
من آن جوجه ی سپیدِ برآمده از خاکسترم؛
که مرگ و زیستن را؛
توأمان،
از جامِ عشق نوشیدست.


اندوه که فرود آید،
شبنم؛
بر گونه ی گُل می نشیند
و باغ
می خندد
و این غولِ غم است؛
که از حسرتِ خنده هایِ روشن تو؛
سیاه پوشیده ست