عنوان : تو همه اندیشه ای
شاید این یک نیکبختی است به هنگام فرتوتی تن، جان جوان بماند، جان پیر وحشتی است در همه سن و سال، تن پیر دردناک. اما آقای خویی، خود شما، نیز چون اشعارتان “ تو همه اندیشه ای مابقی...” ، هرچند آن از دست رفته را تمنای باز دیدن و محال بودن دیدار، دردی است بسیار جانکاه و نیز وطن از دست رفته را که یا زندان است یا فراق. وز بهرِ دید، پرتوِ خورشیدِ رفته را چندان ز مه به سوی زمین بازتاب نیست. و اینگونه مفهومی را که بسیار سخت است باید در واژه ریخت. با آرزوی سلامتی و شادی شما در سال نو میلادی
٨۷۹۴۵ - تاریخ انتشار : ۲۱ دی ۱٣۹۷