حزب چپ ایران (فدائیان خلق): راه حل بحران سیاسی ونزوئلا، گفتگو و توافق بین دولت و اپوزیسیون است!
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۱۲ بهمن ۱٣۹۷ -
۱ فوريه ۲۰۱۹
خوان گوایدو رئیس پارلمان ونزوئلا با اعلام خود به عنوان رئیس جمهور موقت همزمان با آغاز دور دوم ریاست جمهوری مادورو، بحران داخلی این کشور را وارد مرحلهی جدیدی کرده است. با این اعلام، خیابانهای کاراکاس عرصهی صفآرایی اپوزیسیون و نیروهای طرفدار دولت شده است. این صف آرائی به سطح بین المللی و منطقه نیز امتداد یافته است. به رسمیت شناختن ریاست جمهوری گوایدو توسط دولت ترامپ، تحریم شرکت نفت دولتی و تلاش برای قطع درآمد حاصل از فروش نفت، بر ابعاد بحران ونزوئلا افزوده است.
مناسبات دولت و اپوزیسیون در ونزوئلا علیرغم کارکرد راهکار انتخابات، همواره پر تنش بوده است. در انتخابات دسامبر ۲۰۱۵ که ائتلافی از اپوزیسیون اکثریت مجلس را به دست آورد، دولت مادورو با کمک دیوان عالی کشور نگذاشت که این پیروزی دوام چندانی داشته باشد. در ژانویه سال ۲۰۱۶، تحت فشار دیوان عالی ونزوئلا، بعد از یک کشمکش سیاسی، اکثریت مطلق ائتلاف مخالفان به نفع دولت مادورو شکسته شد. دولت مادورو علیرغم مخالفتهای شدید اپوزیسیون در سال ۲۰۱۷، انتخابات برای تشکیل «مجلس موسسان» برای بازنویسی قانون اساسی را برگزار کرد. علاوه بر تحریم و عدم شرکت مخالفان، برخی کشورها نیز این انتخابات را مورد قبول ندانستند. همان طور که انتخابات ریاستجمهوری در ماه مه سال ۲۰۱۸ نیز مورد انتقاد بود.
ونزوئلا جامعهای دو قطبی است و به قطب های نژادی، اقتصادی- اجتماعی تقسیم شده است. اما این دو قطبی در سالهای اخیر عمیق تر شده است. این وضعیت به سیاست های نیکلاس مادورو و دولت امریکا برمی گردد. مادورو در کشاندن کشور به وضعیت فلاکتبار کنونی که مردم برای تهیه نان و دارو تن به هر ذلتی میدهند و دولت امریکا با اعمال تحریم های اقتصادی و فشارهای سیاسی، حمایت از اپوزیسیون و توسل به شیوههای فرا انتخاباتی برای سرنگونی دولت نیکلاس مادورو، نقش دارند. تحریم های اقتصادی دولت امریکا راه های برون رفت اقتصاد ونزوئلا از رکود اقتصادی را بسته و موجب گسترش فقر شده است.
شکاف سیاسی در ونزوئلا در عین حال ریشه در سمت گیریهای سیاسی، اقتصادی و مناسبات بین المللی دارد. «انقلاب بولیواری» هوگو چاوز جزئی از سمتگیری عمومی در آمریکای جنوبی طی دو دههی گذشته و پیروزی احزاب چپ گرا در چند کشور از جمله ونزوئلا، برزیل، آرژانتین و بولیوی بود. دولت ونزوئلا پر سرو صداترین در بین آنها بود. نیروهای راست که امروز در قامت خوان گوایدو برآمد کرده اند، مخالف سرسخت سمت گیری اجتماعی دولت ونزوئلا به نفع زحمتکشان هستند.
انقلاب بولیواری هوگو چاوز که با ایجاد کنترل دولت بر صنایع کلیدی، خودمدیریتی شهرداری ها، راه اندازی تعاونیهای تولیدی و مصرفی، افزایش دستمزدها، تامین خدمات اجتماعی و کاستن از نابرابریها شرایط زندگی فقیرترین بخش جامعه را بهبود بخشیده بود و با تکیه بر درآمد نفت، سودای بنیان نهادن «سوسیالیسم قرن بیست و یکم» را در سر می پروراند، مدت هاست که بیاثر شده است. گسترش فساد و رانت خواری وابستگان به دستگاه عریض و طویل دولت و حاشیه های قدرت از نظامیان تا شبه نظامیان، خود به یک معضل بزرگ تبدیل گشته است. با کاهش درآمد نفت و تشدید تحریمهای آمریکا، چاپ اسکناس بی پشتوانه برای جبران کمبودها، ارزش پول ملی را روز به روز کاهش داده و موجب شده است که نرخ تورم به شکل نجومی بالا رود. امروز دیگر نه تنها از زندگی بهتر خبری نیست، بلکه تامین کمبود کالاهای اساسی به یک معضل بزرگ تبدیل شده است.
رودرروئی و تشکیل دولت در برابر دولت، جبههبندی در سطح منطقه و بین المللی و تهدید به مداخله، کمکی به حل مسائل داخلی ونزوئلا نخواهد کرد، برعکس تنش و خشونت را تشویق و راه را برای درگیری و جنگ داخلی هموار خواهد کرد. به نظر ما حل بحران کنونی قبل از همه به دست خود نیروهای سیاسی ونزوئلا میسر است. آن چه امروز ضروری است، تلاش طرفین برای کاستن از جو تهدید، اجتناب از کاربست خشونت و آغاز گفت و گو برای رسیدن به یک توافق ملی بر سر تامین مشارکت سیاسی همگانی، مراجعه به آرای مردم و پذیرش نتایج آن است. به باور ما تلاش دولت ترامپ و متحدانش در ادامهی سیاست سرنگونی دولت مادورو، می تواند ونزوئلا را بهسوی آشوب، بی ثباتی و جنگ داخلی سوق دهد. ما سیاست سرنگونی دولت ونزوئلا توسط دولت امریکا را محکوم می کنیم.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بر این باور است که راه حل بحران سیاسی ونزوئلا از طریق گفتگو می گذرد. هر گونه دخالت دولت های خارجی در چالش بین پوزیسیون و اپوزیسیون وضع را وخیم تر و آینده مردم این کشور را تیره تر می کند. دولت امریکا و دیگر دولت ها باید از مذاکره بین دولت مادورو و اپوزیسیون حمایت کنند و بگذارند بحران و تنش سیاسی در ونزوئلا از مسیر گفت گو حل شود.
هیات سیاسی اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۱۱ بهمن ۱۳۹۷ - ۳۱ ژانویه ۲۰۱۹
|