از : آرمان شیرازی
عنوان : برین آوردگاه, از پنجره ی میهن, از روزنه ی رنج و امید مردمانت بنگر...
حکومت اسلامی, میهن نیست, ویرانگر میهن ست و دشمن ایران ست!
میهن آنجاست که کودکان نه در بازی و در آموزش که ناگزیر از کارند؛ میهن آنجاست که دزدی و خرافه در بیدادند؛ میهن آنجاست که زنان, نیمه ای از مردانند؛ میهن آنجاست که مردمان, دوان دوان به روز, و شب بی نانند؛ میهن آنجاست که زندان و سپاه, آتش سرکشان حق جویی را در چنبر خود می دارند...
بیگمان آرزوی این مردم, پس زدن و پیروزی بر هر تجاوزگرست, چه داخلی چه خارجی. این مردم, رنجی فزون از آنچه در آن می زیند (و از آن میان, جنگ) نمی خواهند. راست اینست که دولت سرمایه داری آمریکا, در زمین و در فضا, بدنبال گسترش استیلای جهانی خویش ست و حکومت اسلامی در پی ویرانی و تاراج هر چه بیشتر ایران است. از میان این دو اهرمن کدامیک گزینه ی مردم ایران است؟ برای مردمانمان, رنج کم است که جنگ نیز بدان افزوده شود؟ کدام خردورز "سازش" میان دو اهرمن را به جنگ شان, که آتش زن هستی ایران است, ترجیح نمی دهد؟
بر همین بنیاد, با گفته ی هم میهن گرامی, آقای آرش برومند, میتوان و باید همراه بود: نه این اهرمن, نه آن اهرمن, نه به جنگ!
و در پایان, این پرسش که اگر جنگ شود, سرباز کدام اهرمن خواهی بود؟
۹۰۴۲۵ - تاریخ انتشار : ۱۲ تير ۱٣۹٨
|