• شرط اول برای کسب اجازه جهت شرکت در بازی های بین المللی این است که کاملا پوشش اسلامی را رعایت کنیم و این امر از طرف سایر کشورها و فدراسیون های بین المللی قابل پذیرش نیست. بخاطر وجود چنین مشکلات فنی ما اصلا بفکر شرکت در بازی های جهانی چین نیستیم چرا که هیچ تیمی حاضر نیست با رعایت حجاب اسلامی در تهران مقابل ما بازی کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۶ ارديبهشت ۱٣٨۶ -  ۶ می ۲۰۰۷

تهران: کمتربازیکنی وجود دارد که موفق شده باشد در یک مسابقه فوتبال ۱۱ گل به یک تیم انگلیسی بزند. این دختر بیست ساله ایرانی نیلوفر اردلان که فوتبالیست زن ایران است. موفق شده است که ۱۱ گل دریک بازی به تیم انگلستان بزند.
آری حقیقت دارد وباید باورکرد! زنان درایران می توانند فوتبال بازی کنند ولی به شرطی که:
• شلواربپا داشته باشند.
• پیراهن آستین بلند وگشاد داشته باشند.
• موی سرشان کاملا بوسیله روسری پوشیده شده باشد.
• تماشاچی مردی در ورزشگاه حضور نداشته باشد.

نیلوفر معتقد است که فوتبال درخون اوست. پدر او درنیمه دهه هشتاد دروازبان تیم ملی ایران بوده وشوهراو (نیلوفر تازه ازدواج کرده است) نیز فوتبالیست است.
زمانی که فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد که قراراست تورنمنت فوتبالی برای بانوان راه اندازی شود، نیلوفر بلافاصله ثبت نام کرد. درآن زمان او ۱٣ سال بیشتر نداشت. هدف فدراسیون فوتبال برگزاری مسابقات فوتبال بشکل کلاسیک آن نبود، بلکه بیشتر هدف نوعی بازی بین المللی در سالن بود که فوتسال نامیده می شود.
از دوسال پیش بازی فوتبال معمولی برای بانوان نیز در ایران آزاد شده است. درحال حاضر ۲٨۰ تیم درکل کشور وجوددارد که ۱۲ تیم در لیگ سراسری حضور دارند.
نیلوفر اردلان می گوید:
"در آغاز فقط یک تیم بود، و بعد از مدتی به دو تیم تبدیل شد. درحال حاضر حدود نیم میلیون دختر و زن ایرانی به بازی فوتبال یا فوتسال درسطح کشور مشغول هستند." حدود پنج سال پیش تورنمنتی بنام قهرمانی فوتبال یا فوتسال در سطح کشورهای مسلمان در تهران برگزار شد. بجز تیم های فوتسال کشورهای مسلمان از چند تیم فوتسال کشورهای غیرمسلمان نیز دعوت شده بود. ایران در این بازی ها پس از شکست تیم های انگلستان، عراق و آذربایجان به مقام قهرمانی رسید. در این بازی ها بود که نیلوفر موفق شد ۱۱ گل به تیم انگیسی بزند. او در مجموع توانست ۲٣ گل در کل تورنمنت به ثمر برساند. مردم ایران به فوتبال علاقه زیادی دارند. هر کس که امکانش را داشته باشد، مسابقات فوتبال اروپا را از طریق ماهواره دنبال می کند. برای درک علاقه مندی مردم به فوتبال کافی است اشاره شود که وقتیکه تیم ایران در بازی های جام جهانی ۱۹۹٨ موفق شد تیم آمریکا را (۱-۲) شکست بدهد، زننده گل پیروزی ایران بعنوان پاداش از دو سال خدمت نظام وظیفه اجباری معاف شد. همان یک شلیک برای معافیت او کافی بود.
علاقه مندی زنان به فوتبال زمانی آشکار شد وتوجه عموم رابه خود جلب کرد که نیلوفر و حدود ۲۰ نفر ازدوستان او اجازه یافتند در زمان بازی مقدماتی جام جهانی در سال ۲۰۰۵ در بین تماشاچیان زن کره شمالی بنشینند تا توجه ۱۰۰۰۰۰ تماشاچی هیجان زده مرد ایرانی را بخود جلب نکنند.
مدتی بعد از آن در بازی مقابل بحرین حدود ۲۰۰ زن تلاش کردند بااستفاده از ماسک و گریم خود مانند مردان وارد استادیوم آزادی شوند که همه شناسائی شدند و از ورود آنها به استادیوم جلوگیری بعمل آمد. محمود احمدی نژاد که درآن زمان تازه بعنوان رئیس جمهور انتخاب شده بود درآن روزها قول داد که تلاش خواهد کرد که شرایط رافراهم کند که به زنان این امکان داده شود که در استادیوم های ورزشی حضور یافته و به تماشای بازی فوتبال مردان بپردازند. ولی روحانیون واپسگرا مخالفت کردند و فتوائی صادر کرده واعلام نمودند که این یک مسئله شرعی است و اساسا حضور زنان در ورزشگاه های مردان حرام و ممنوع است.
علیرغم تمام این محدودیت ها نیلوفر اردلان معتقد است که ورزشکار زن بودن در ایران چندان دشوار نیست. محدویت ها وجود دارند و زیاد نیز هستند ولی تا یک سطحی غیرقابل عبور نیستند. من با این مسئله بزرگ شده ام. مشکل عمده ای که ما با آن روبرو هستیم این است که امکانات ما جهت شرکت در بازی های بین المللی بسیار محدود است، چرا که شرط اول برای کسب اجازه جهت شرکت در بازی های بین المللی این است که کاملا پوشش اسلامی را رعایت کنیم واین امر از طرف سایر کشورها و فدراسیون های بین المللی قابل پذیرش نیست. بخاطر وجود چنین مشکلات فنی ما اصلا بفکر شرکت در بازی های جهانی چین نیستیم چرا که هیچ تیمی حاضر نیست با رعایت حجاب اسلامی در تهران مقابل ما بازی کند. به این ترتیب ما امکان بازی در مقابل سایر تیم ها را بدست نخواهیم آورد.
نیلوفر از این بایت بسیار متاسف است.
ما تنها یکبار شانس بازی در مقابل یک تیم خارجی، و آن هم یک تیم سرشناس آلمانی را بدست آوردیم که تیم ما توانست به نتیجه ۲-۲ دست یابد. تیم جوانان ما موفق شد آلمانها را شکست بدهد.
شرکت در بازی های جام جهانی برای نیلوفر حداقل بعنوان بازیکن به یک خواب شیرین دست نیافتنی تبدیل شده است. او مصمم است که به بازی فوتبال ادامه بدهد. تا شاید یکروز رهبری تیم پرستاره فوتبال زنان را بعهده بگیرد.
"پس از آن تلاش خواهم کرد در رشته مربیگری فوتبال به تحصیلات خود ادامه بدهم."