"به مردان تیز خشم... در روز اول ماه مه"


ف. مجیدی


• از آنجا که نامه شما از طرف "دعا" خطاب به آن جانیانی میباشد که متاسفانه نام خانواده، بستگان و همسایگان او را دارند، سئوال من از شما اینست که آیا حتما" مطمئن بودید که آن جانیان در آنروز مشغول برگزاری بزرگداشت روز "اول ماه مه" که آزادی همه مردان، زنان و کودکان را فریاد کرده و میکند، بوده اند؟؟؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۶ ارديبهشت ۱٣٨۶ -  ۶ می ۲۰۰۷


سرکار خانم شادی امین
با سلام و بهترین احترامات
مقاله شما تحت عنوان "به مردان تیز خشم که..." رادر سایت اخبار روز خواندم (نه نخواندم آنرا گریستم و از خود بعنوان آنچه در فرهنگ هنوز عقب مانده ما "مرد" خوانده میشود، شرمسار و سرشکسته شدم). میدانم که در مقابل چنین وحشیگری و عقب ماندگی فرهنگی که در قرن بیست و یکم هنوز هم دنیای نه چندان زیبای فعلی ما را زشت تر و زشت ترمیکند حتی همین "پیام وداع" ی که شما با احساس بسیار انسانی خود از طرف دعا و بسیاری "دعا" های دیگر نوشته اید کافی نیست، و تا رسیدن به امکان پذیر بودن "دنیای دیگری (وامیدوارم بهتری)" بسیار راه ها مانده است که باید باهم بپیمائیم.
از معرفی سایت petititiononline برای امضاء بیانیه اعتراض که به حق گفته اید "حداقل کاری است که میتوان انجام داد" از شما تشکر میکنم و نه تنها خودم آنرا امضاء کردم بلکه با معرفی آن به بسیاری از دوستان از آنها خواسته ام و میخواهم که بیانیه اعتراضی را امضاء نمایند.

تا این جا در اصل قضیه که فاجعه ای بدین سهمگینی است، جائ هیج چون و چرائی نیست و اولین کاری که میتوان کرد همان پاسخ گوئی به دعوت اعتراض همگانی و مشترک است که در آن هیج تردیدی نیست. اما در این میانه در رابطه با مقاله شما که آنرا قبول دارم و شما را بخاطر شریک نمودن دیگران دراحساس انسانی که داشته و دارید، تحسین میکنم فقط چند نکته در مقاله شما بود که با همه احترامی که برای عقیده شما از هر نوعی که باشد، قائلم، لازم میدانم از نظر خودم به اطلاع شما و آنان که مقاله پراز احساس انسانی و برابرخواهانه شما را خوانده اند، برسانم.
۱- تیتر مقاله خود را "به مردان تیز خشم..." انتخاب کرده اید. گمان نمی برم که از میان اهل درد و فکر در میان ما ایرانیان کسی باشد که با دیدن یک چنین عبارتی یکباره یاد شعر جاودانه ای در او جاری نشود که اگرچه سروده او نیست اما بنام زنده نام و یاد "کرامت دانشیان" در حافظه تاریخی ما ایرانیان ثبت است که به "تیز خشمان" دیگری از جنس و جنم دیگری اشاره داشت. شما خودتان از من مطمئن تر هستید که یکی از دلایلی که "کرامت دانشیان" و بسیاری جان های پاک دیگر جان بر سر آن نهادند نه تنها آزادی "دعا" و بسیاری "دعاها" ی دیگر از هر قوم و نژادی بلکه آزادی برادران و پدران آنها از زندان جهل و خرافه و بالطبع جنایات و فجایع ناشی از آن نا آگاهی ها نیز بوده است.
از همین رو کار را فقط به "مردان تیز خشم که پیکار میکنند" خاتمه یافته نمیداند و "به آنان که با قلم تباهی درد را به چشم جهانیان پدیدار میکنند" نیز بهاران خجسته را نوید میدهد. و من فکر میکنم مقاله شما هم پدیدار کردن گوشه ای از آن تباهی ها بود پس بهاران ها بر شما خجسته باد.

۲- مقاله خود را به تاریخ "اول ماه مه ۲۰۰۷" امضاء کرده اید. روی عبارت "ماه مه" بجای "مه" فقط بعنوان تاریخ عادی یک روز ازماه های نشسته در تقویم تکیه میکنم چون تصورم بعد از مطالعه قسمت های آخرمقاله شما اینست که زیاد موافق "اول ماه مه" نباید باشید. اگر چنین هم باشد به عقیده شما درعین اینکه خودم نظری کاملا" مخالف آن دارم، نهایت احترام را میگذارم تا شاید بخشی از تمرین ما برای مدارای و تحمل یکدیگر باشد. اما یک سئوال از شما باقی میماند
از سوی دعا در آخرین سطر میگوئید:
"روز همبستگی شما مبارکتان باد"
از آنجا که نامه شما از طرف "دعا" خطاب به آن جانیانی میباشد که متاسفانه نام خانواده، بستگان و همسایگان او را دارند، سئوال من از شما اینست که آیا حتما" مطمئن بودید که آن جانیان در آنروز مشغول برگزاری بزرگداشت روز "اول ماه مه" که آزادی همه مردان، زنان و کودکان را فریاد کرده و میکند، بوده اند؟؟؟ منتظر پاسخ شما هستم.

تکمله: سرکار خانم شادی امین
انصاف حکم میکند که پاسخ من و توضیح خود را در همان سایت اخبار روز بدهید تا خوانندگان و آنهائی که قبلا" مقاله شما را خوانده اند از نظر یک نفر آدم عادی که نامی و سابقه ای در نوشتن مقاله در سایت ها ندارد، اما با بخشی از نظرات شما موافق نیست، مطلع شوند.
در صورتی که این درخواست از طرف شما قبول نشود، از مسئولین سایت اخبار روز درخواست میکنم که در راستای شنیدن همه نظرات، نسبت به انعکاس نامه فوق بعنوان نظر یک نفر آدم عادی که نامی و سابقه ای درنوشتن مقاله در سایت ها ندارد، به نحو مقتضی اقدام فرمایند تا مصداق آن شعر برشت نباشیم که گفت:
"ما که میخواستیم دنیای مهربان تری بسازیم
افسوس با خود مهربان نبودیم."

با بهترین احترامات و آرزوی موفقیت