سندیکای کارگران نقاش استان البرز: شاپور احسانی راد و دیگر کارگران زندانی آزاد باید گردند



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٨ مرداد ۱٣۹٨ -  ٣۰ ژوئيه ۲۰۱۹


بازداشت فعالان کارگری و سیاسی چنان اپیدمی شده که اگر روزی خبر دستگیری تازه‌ای نشنویم، باید به شک و تردید بیفتیم!

هفتم مردادماه هم باز به این فهرست اضافه شد. اینبار نیروهای امنیتی شاپور احسانی راد از اعضای هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران را در محل کارش دستگیر کردند.

و این در حالی اتفاق می‌افتد که جعفر عظیم زاده دبیر هیأت مدیره اتحادیه در زندان به سر می‌برد و برای شش نفر دیگر از اعضای این تشکل (پروین محمدی، ناهید خداجو، فرهاد شیخی، هادی سلیمانی، نسرین جوادی و مهدی فخری) پرونده‌های قضایی تشکیل شده است.

سه نفر از بازداشت‌شدگان روز جهانی کارگر به نام‌های ندا ناجی، مرضیه امیری و عاطفه رنگریز پس از گذشت سه ماه هنوز در زندان به سر می‌برند و وضعیتشان بسیار ناروشن است. آنیشا اسداللهی هم که همان روز و به همان بهانه بازداشت و موقتاً آزاده شده بود، مجدداً ۲۸ خرداد بازداشت شد.

امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری و امیر امیرقلی از اعضای نشریه گام و اسماعیل بخشی و سپیده قلیان پس از چندین ماه هنوز در بازداشتند و به همراه علی نجاتی و عسل محمدی در انتظار محاکمه‌ی روزهای آتی. امیرحسین محمدی فرد و سپیده قلیان در اعتصاب غذا هستند و سلامتی‌شان در خطر جدی.

علیرضا ثقفی و هاله صفرزاده از اعضای کانون مدافعان حقوق کارگر که قبل از روز جهانی کارگر امسال به همراه دیگر کارگران دستگیر شده بودند، به دادگاه احضار شده و با اتهامات امنیتی روبرو هستند.

ده‌ها تن از کارگران گروه ملی فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه که در جریان اعتصاب سال گذشته دستگیر شده بودند، با پرونده‌های قضایی مفتوح روبرو هستند و احتمال صدور احکام قضایی برایشان بالاست.

دامنه سرکوب و دستگیری تنها به کارگران ختم نمی‌شود. فعالان سایر عرصه‌های اجتماعی هم این مدت زیر یورش بوده‌اند. مریم محمدی و اسرین درکاله از اعضای تشکل ندای زنان ایران دستگیر شده و در زندان اوین تحت بازجویی‌اند؛ در چند ماه اخیر اکرم نصیریان و ناهید شقاقی از دیگر اعضای همین تشکل نیز دستگیر شدند و اکنون به قید ضمانت آزادند.

محمد حبیبی، اسماعیل عبدی و محمود بهشتی از فعالان برجسته معلمان نیز در زندان به سر می‌برند و تعداد زیاد دیگری از معلمان نیز تحت پیگرد قضایی هستند.

لیلا حسین‎زاده دستگیر شده و احکام حبس قطعی دیگری نیز برای دیگر فعالان دانشجویی دانشگاه تهران صادر شده‌است.

این‌ها بخشی از «کارنامه درخشان» دولت امنیتی است که فقط زبان سرکوب را می‌فهمد. اگر از این همه پیگیری‌های امنیتی و قضایی و بودجه سرکوب، فقط بخش ناچیزیش صرف رفع نیازهای عمومی شده بود، قطعاً با چنین سطح فاجعه‌باری از فلاکت جامعه روبرو نبودیم. حاکمیت در یک دور باطل گیر افتاده: هر اعتراضی را سرکوب می‌کند و با هر دورِ سرکوب، اعتراض را بیشتر می‌کند. اگر سرکوب می‌توانست صدای کارگران را خفه کند، قطعاً در این همه سال کرده بود. اما تجربه نشان می‌دهد در این سرکوب‌های مضاعف، حکومت فقط دارد بر بحران‌ها و تناقض‌های لاینحل خود می‌افزاید.

اعتصابات شکوهمند کارگران هپکو، فولاد اهواز، هفت تپه، معلمان، بازنشستگان و ... به عنوان پیشتازان جنبش کارگری به همراه ده‌ها و صدها اعتراض دیگر نشان داده‌اند که با سرکوب، سرِ ایستادن ندارند. برعکس، سرکوب اگر یک کارکرد برایمان داشته باشد، آنست که زبان‌هایمان را صریح‌تر، اراده‌هایمان را جسورتر و صفوفمان را متحدتر می‌کند و اتفاقاً به یُمن همین شرایط ویژه است که شکاف‌ها و افتراق‌های پیشینمان در برابر دشمن واحد رنگ می‌بازد.

گواهش اتحاد طبقاتی کم‌نظیری است که در هفته‌های گذشته رقم زدیم: از سندیکاهای کارگری جهان تا فعالان کارگری تهران و کردستان. از فعالان زن تا خبرنگاران. از دانشجوی کم سن و سال تا بازنشستگان.

سرمایه‌داران و نمایندگان سیاسی‌شان بدانند نه ما سرِ ایستادن و خاموش شدن داریم و نه میلیون‌ها خانواده کارگری تسلیم شرایط جهنمی اقتصادی کنونی خواهند شد.

سندیکای کارگران نقاش استان البرز ضمن محکوم نمودن دستگیری اخیر شاپور احسانی راد خواهان آزادی ایشان و تمامی کارگران زندانی و حذف برخورد امنیتی به فعالیت‌های صنفی است و به خاطر شدت و گستردگی خیره‌کننده سرکوب‌های اخیر، تمامی کارگران و تشکل‌های کارگری را فرامی‌خواند تا برای مقابله با پرونده‌سازی‌های امنیتی برای کارگران و برای حمایت از هم‌طبقه‌ای‌ها و حامیان خود، از هر طریق ممکن دست به اعتراض متحدانه بزنند.

سندیکای کارگران نقاش استان البرز
۹٨/۵/٨