دموکراسی ما و دموکراسی آن ها
توضیحات آقای سیامک طاهری در مورد مصاحبه ی عیسی سحرخیز



اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣ خرداد ۱٣٨۶ -  ۲۴ می ۲۰۰۷


آقای سیامک طاهری، توضیحی در مورد صحبت های آقای عیسی سحرخیز با اخبار روز که چندی پیش منتشر شد، در اختیار ما قرار داده اند، که در زیر می آید:

آقای عیسی سحرخیز فعال اصلاح طلب، در مصاحبه ای با سایت اینترنتی اخبار روز در پاسخ به این سوال که: «چرا جریان ها (افراد وشخصیت های) چپ داخل کشور که "خارج کشوری" هم نیستند در بیانیه هایی مثل "فراخوان صلح خواهی ملت ایران" حضور ندارند؟ آیا اصلاح طلبان به آن ها مراجعه نمی کنند یا آن ها از چنین همکاری امتناع می کنند؟» از جمله چنین پاسخ می دهند:
«همانگونه که به درستی اشاره کرده اید، جریان چپ غایب اصلی است. اطلاعات و دانسته های من بیانگر این نکته است که چهره های شاخص این جریان تمایل داشته اند که این فراخوان را امضا کنند اما تعجیل در انتشار آن پیش از پایان سال ۱٣٨۵ و شروع تعطیلات سال نو و تصویب فطعنامه جدید، مانع این امر شده است. علاوه بر این هنوز افراد و احزابی هستند که به دلیل اختلاف های سیاسی و تاریخی عمیق گذشته با این جریان حاضر نیستند امضای خود را کنار آن ها فرار دهند، در مقابل شخصیت های حقیقی و حقوقی دیگری هم وجود دارند که در این زمینه مشکلی ندارند و در مواردی نیز به ویژه در مورد نقض حقوق بشر و یا حمایت از حقوق اساسی افراد زندانی یا تحت ستم بیانیه مشترک امضا کرده و یا خواهند کرد، به هر حال، دلایل متعددی برای امتناع از اقدام مشترک - حتی در میان گروه های سیاسی اصلاح طلب نزدیک تر به بکدیگر- مطرح می شود که من در جایگاهی نیستم که به آن موارد بپردازم. اما همانگونه که پیش از این نیز مطرح کردم چنین امری را در میان مدت و بلند مدت و یا شرایط خاص آینده نامحتمل نمی دانم. در این خصوص به این نکته نیز باید توجه داشت که اضافه شدن یک فرد یا یک گروه به چنین جمع هایی نباید به گونه ای باشد که به خروج فرد یا گروه دیگری بینجامد. این نکته ای است که بسیاری از شخصیت ها ی حقیقی و حقوقی به آن عنایت ویژه دارند.»

پبش از هر گونه پاسخی به آقای سحرخیز باید یادآور شد که چهره های شاخص جریان چپ بیانیه فوق را امضا کردند اما فرد یا گروهی در آخرین لحظه نام انان را از بیانیه مذبور حذف نمود و به بیان دیگر آنان را مشمول سانسور خودی و غیرخودی ساخت.
اما آقای عیسی سحر خیز باید سرانجام تکلیف این موضوع را مشخص نمایند که این حذف به علت ذیق وقت بوده است و یا امتناع گروهی از گذاشتن امضایشان در پای بیانیه ای مشخص؟
در ثانی مگر در امضای یک بیانیه بعضی از خودی ها دارای حقوق بیشتری از غیرخودی ها هستند که امضا آنان بر امضای دیگران ارجحیت دارد که حتی حق وتو برای خود قائل هستند. اساسا درک آقای سحرخیز از دموکرات بودن چیست؟ تا آنجا که به آن دسته از چپ هایی که بیانیه مذبور را امضا کردند مربوط می شود هر کسی محق است که بیانیه ای را امضا کند و یا امضا نکند و هیچ کس هم حق ندارد امضایی را به هر دلیل و بهانه از پای بیانیه ای حذف کند. حال باید دید در مقابل این دید از دموکرات بودن دیگران چگونگی درک خود را از این مقوله و به چه ترتیب بیان می کنند.

۱/٣/۱٣٨۶