توضیحی بر توضیحاتی و طرح سوالی دوستانه
پاسخ عیسی سحرخیز به سیامک طاهری
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۴ خرداد ۱٣٨۶ -
۲۵ می ۲۰۰۷
دوست عزیز جناب آقای سیامک طاهری در توضیحات و سوالی دوستانه با عنوان "دموکراسی ما و دموکراسی آن ها" اشاره ای به مصاحبه من با سایت "اخبار روز" داشته اند که گویا چاره ای جز ارائه ی توضیح مختصر و شاید باز مبهم ندارم.
تمامی تلاش من در مصاحبه مذکور این بود که به دلیل حساسیت مطلب و پیامدهای نامناسب احتمالی، بیشتر در پرده سخن بگویم و از کنار ماجرا بگذرم، هرچند که می دانستم این امر می تواند سوال برانگیز باشد، اما تصورم این نبود چنین دیرهنگام که حدود دو ماه از آن مصاحبه گذشته است مورد خطاب قرار گیرم. البته، پیش از توضیحات و طرح سوال جناب آقای طاهری نیز به گونه ای مستقیم و غیرمستقیم- البته نه به دلیل مطالب آن مصاحبه- واکنش هایی را شنیده یا با آن برخورد کرده بودم.
همان محذوریت ها اکنون نیز باقی ست و به عنوان یک روزنامه نگار که دستی از دور بر آتش دارد و تمام تلاشش این بوده است که به گونه ای با اکثر جریان های سیاسی ارتباط کاری داشته باشد، خدای نکرده کاری نکنم که اگر کمکی در جهت تقویت اتحادها، ائتلاف ها و همبستگی ها نیستم، مانع و سنگی در سر راه آن نباشم و مشکلی نیافرینم که به اختلاف های دیرینه که گاه سابقه ای بیش از نیم قرن دارد، بیشتر دامن زده شود.
در مورد اشاره شده، بر اساس اطلاعات من همانگونه که در مصاحبه نیز گفتم هم تعجیل و دغدغه ی وقت- به دلیل تعطیلات آخر سال وعدم فعالیت رسانه ها و در دستور قرار داشتن پرونده ی ایران در شورای امنیت برای صدور قطعنامه جدید- وجود داشته و هم مخالفت هایی سیاسی در جهت در کنار هم قرار نگرفتن برخی اسامی. البته مطلع هستم که ملاحظات دوستان چپ در بیانیه تنظیم شده، اعمال شده بوده است!
آنجا توضیح دادم که "هنوز افراد و احزابی هستند که به دلیل اختلاف های سیاسی و تاریخی عمیق گذشته با این جریان حاضر نیستند امضای خود را کنار آن ها فرار دهند، در مقابل شخصیت های حقیقی و حقوقی دیگری هم وجود دارند که در این زمینه مشکلی ندارند و در مواردی نیز به ویژه در مورد نقض حقوق بشر و یا حمایت از حقوق اساسی افراد زندانی یا تحت ستم بیانیه مشترک امضا کرده و یا خواهند کرد، به هر حال، دلایل متعددی برای امتناع از اقدام مشترک - حتی در میان گروه های سیاسی اصلاح طلب نزدیک تر به بکدیگر- مطرح می شود که من در جایگاهی نیستم که به آن موارد بپردازم." و طبیعتا پاسخگوی چنین مواردی باید سران و فعالان گروه های سیاسی باشند. اطلاعات من نشان می دهند که در آن مورد خاص پیش از آنکه امضایی اضافه شود- نه اینکه حذف شود- افراد و گروه هایی برای افزوده شدن اسامی جدید اعلام تحفظ کردند و به عبارتی تاکید ورزیدند که اگر اسم این یا آن باشد، نام ما را حذف کنید. همانگونه که در آن مصاحبه نیز گفتم و گویا آقای طاهری به پاراگراف پائین مطلب مورد اشاره خود عنایت نداشته اند "در این خصوص، به این نکته نیز باید توجه داشت که اضافه شدن یک فرد یا یک گروه به چنین جمع هایی نباید به گونه ای باشد که به خروج فرد یا گروه دیگری بینجامد. این نکته ای است که بسیاری از شخصیت های حقیقی و حقوقی به آن عنایت ویژه دارند."
به نظر من در این خصوص بحث دموکرات بودن و یا نبودن چندان مطرح نیست، نکته مهم این است که جمعی که با یکدیگر کار مشترک انجام داده و می دهند، این ملاحظه را همیشه دارند که در قبال یافتن دوستان و متحدان جدید، دوستان، یاران و متحدان قدیم خود را از دست ندهند. شاید دموکرات بودن به عبارت دیگر به این معنا باشد که باید این حق را به دیگران نیز داد که چنین بیندیشند و عمل کنند. هرچند که عقیده شخص من این ست که در شرایط حساس کنونی نباید اختلاف های سیاسی و عقیدتی پیشین را چنان عمده کرد که مانع همکاری ها و ائتلاف های ضروری شود. این نکته را من در جمع های دوستانه گفته ام که شما که حاضر نیستید گاهی حتی در آگهی های ترحیم نام خود را کنار یکدیگر بگذارید، اگر روزی شرایطی فراهم آید که حکومتی دموکراتیک داشته باشیم و هر فرد و گروه بر اساس وزن اجتماعی خود در قدرت سهم داشته باشد، چگونه می توانید دور یک میز کنار هم بنشینید و در مورد مسائل حساس کشور و منافع ملی هم فکری و همکاری کنید؟
امیدوارم که دوستان ملاحظات مرا درک کنند و توضیحات را در این حد بپذیرند.
اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک
عیسی سحرخیز
۴/٣/٨۶
|