اعتراض به حکم زندان اسالو
کانون های همبستگی با کارگران ایران در آلمان



اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۷ خرداد ۱٣٨۶ -  ۷ ژوئن ۲۰۰۷


بیانیه
دفتر سندیکای کارگران شرکت واحد را بستند، کارگران را کتک زده و زبان اسالو را بریدند، آنها را به زندان انداختند، اموال و اسناد سندیکا را دزدیدند، اُسالو خود می گوید: "ما را به زندان انفرادی و انواع فشارهای روحی و روانی دچار کرده اند امنیت خود و خانواده هایمان از دست رفته است . اخراج و بی درآمد شده ایم . تهدید به قتل شده ایم . زیر چشم بند و رو به دیوار بازجویی غیر قانونی گاه تا ۱۲ ساعت شده ایم در خیابان چند بار خواسته اند ما را بزنند . در روز اول ماه مه امسال ( ۱٣٨۶ ) با چاقو میخواستند من را از پشت بزنند ، در مترو میخواستند مرا بدزدند در ترمینال کاوه برای چندمین بار می خواستند مرا ببرند ... خواهان حضور غیر قانونی ما در دادگاه می شوند ، احکام غیر قانونی صادر می کنند خواهان تحریم ما می شوند که موفق نمی شوند . خواهان همکاری غیر قانونی ما می شوند که جواب ما منفی است آنگاه تهدید به قتل خانواده هایمان میکنند. . حتی اگر یک کارگر یک بار با ما تماس بگیرد او را به حراست می برند و تهدید به اخراج می کنند و کتک می زنند .. . زنان و کودکان ما را نیمه شب از توی رختخواب بدون هیچ حکم قانونی به اماکن و زندان اوین می برند و با مشت توی صورت زن هایمان می کوبند با باتوم بچه های ۲ ساله مان را می زنند . بیش از شانزده ماه است که اخراج به دلیل فعالیتهای سندیکایی را تحمل می کنیم زندگی خانواده هایمان به مرز فروپاشی رسیده است و ..." (از توضیحات اخیر منصور اسالو در سایت:    salam-socialism.blogfa.com )
اینها هنوز کافی نبود، سرانجام شعبه ۱۴ "دادگاه انقلاب اسلامی" حکم ۵ سال زندان برای اُسالو صادر کرد. همه اینها هزینه تشکل یابی و سندیکا خواهی کارگران شرکت واحد است.
در کشوری که مقاوله نامه های سازمان جهانی کار در مورد به رسمیت شناختن تشکلات مستقل کارگریاجرا نمیشودهرگونه تلاشی برای احیاء سندیکاها و یا ایجاد تشکلات مستقل کارگری، مترادف با اخراج دستگیری؛ شکنجه و زندان است طُرفه این که محمود صالحی و صدیق کریمی و شیث امانی به بند کشیده میشوند و منصور اسانلو به پنچ سال زندان محکوم می گردد یعنی نمایندگان واقعی بخش هائی از کارگران ایران،آگاهانه حذف تا افرادی به انتصاب وزیر کار، به عنوان "نمایندگان" کارگران ایران از سوی سازمان جهانی کار در اجلاس سالانه اش پذیرفته شوند!
ما با اعتراض به این احکام غیر انسانی، خواهان لغو فوری حکم زندان ۵ ساله منصور اُسانلو، آزادی بدون قید و شرط و مداوای سریع محمود صالحی و آزادی فوری شیث امانی و صدیق کریمی و سایر کارگران زندانی هستیم و به سازمان جهانی کاربخاطر پذیرش "نمایندگان" قلابی کارگران ایران که مغایر با موازین خودِ این سازمان است، شدیداً اعتراض داریم

٨ یونی ٢٠٠٧

کمیته همبستگی با کارگران در ایران – هامبورگ
کانون همبستگی با جنبش کارگری ایران – هانوفر   
کانون همبستگی با کارگران ایران – کلن         
کانون همبستگی با مبارزات کارگران ایران – فرانکفورت و حومه
گروه همبستگی با جنبش کارگری – برلین