عنوان : نگاهی فرمالیستی به خیابان
این نوشته بخوبی آشکار می کند که نیروی پیشرو بازی با سمبل ها را به اشکال دیگر مبارزات موثر درون جامعه ترجیح می دهد.مصالح مردم را در ساخت و ساز در بالا می داند و حضور در خیابان را از مضمون و مفهوم تهی می کند.گویا سرکوب تنها در خیابان است.اگر دیکتاتوری واقعی است پس تغییر و دگرگونی وظیفه است.این مهم بدون هزینه سرانجامی ندارد.پایان با وحشت یا وحشتی بی پایان، گزاره کدام است.
۵۴٨۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲