عنوان : امامزاده را ذره های بی مقدار می سازند
ضمن ابراز همدردی و همفکری با درد و درک خانم شفیق، اضافه کنم و بپرسم: جای شگفتی است یا نه که این جماعتِ در تئوری به رستگاری رسیده غالباً همان افرادی هستند که در گذشته با آرمان های بلند، به بلندی خواب و خیال، به هستی و نیستی می نگریستند و عدالت را عین برابری و تعهد را عین کمونیسم - نه سوسیالیسم - می دیدند و حال که می بینند زِرت آرمان های بلندشان در رفته، از پیچیدگی و گاه نفهمیدنیِ تئوری های نو به وجد می آیند و می کوشند - از پاپ هم کاتولیک تر - برای پدیده های شوم و غیرانسانی در جوامع مصیبت زده همچون ایران توجیهات علمی و عینی بیابند؟
اینها امروزه امروز همه جا هستند. چه خود بخواهند و چه نخواهند بازوی تبلیغاتی حکام شرع اند. و نه مستقیم، اما وجداناً، در اعمال شکنجه به مثلاً سنگسارشدگان شریک.
خانم شفیق: شما سوای افکار و احساسات عالی (هم علمی، هم انسانی) از قلم و شیوه‍ی نگارش بسیار قشنگی هم برخوردارید.
با مهر و سپاس
لطیف پور
۲۷۲ - تاریخ انتشار : ۱۲ اسفند ۱٣٨۶