عنوان : ارائه ی پلاتفرم
اولا ۲۲ بهمن را به مبارزین آزادیخواه و ترقیخواه ایران تبریک میگویم و امیدوارم بتوانیم برخلاف گذشته و حال ، بجای شعارهای "انحرافی " بعضا ماورای انقلابی و غیر عملی و بخشی سازشکارانه یا دنباله روانه میدان را برای جولان عقب مانده ترین نیروی جامعه خالی نگذاریم.

دوستان عزیز راه کارگر ! در روزهای پایانی رژیم شاه و حتی بعداز ۲۲ بهمن بخش زیادی از نیروهای چپ "گیج" بودند و نمیدیدند که بهر تقدیر و با هر مکانیزمی که عمل کرد ، حکومت پادشاهی بدست مردم فرو ریخت و تعادل نیروها بکلی بهم ریخت و برای ادامه ی فعالیت نیاز به تحلیل جدید ،مناسب شرائط و انتخاب استراتزی و تاکتیک های دقیق برای انجام وظائف مبارزاتی خود می بودیم .

از فردای ۲۲ بهمن بخش بزرگی از مردم که علیه شاه برای مبارزه به میدان آمدند پیروز مندانه به حمایت از خمینی ، شورای انقلاب و دولت موقت پرداختند. به این نکته ی کلیدی بهائی داده نشد و دوستان با همان روش که با شاه میارزه کرده بودند به مبارزه ادامه دادند. آزی تردیدی نیست که آزادیخواهان در آن رژیم و در این رژیم پای ثابت مبارزه بودند . بدون شرکت مردم "مبارزه" ، مبارزه نمیشود.

ـ وقایع گنبد و کردستان با ادامه ی مبارزه مسلحانه " هم استراتژی و هم تاکتیک " که بر اساس تحلیلی خاص در مقطعی تاریخی برای مبارزه علیه رژیم شاه توسط شادروان مسعود احمدزاده تدوین شده بود ( فرض را بر کاملا درست بودن آن در سال ۱۳۵۰ قرار میدهیم) دیگر شاهی وجود نداشت که با آن تاکتیک با رژیم او به مبارزه پرداخت. این مبارزه ی کلیشه ای به بد بینی و تشدید جو مبارزاتی بین نیروهای مردمی دامن زد.

ـ در روزهای انقلاب که مردم برای شکست نیروهای رژیم شاه حماسه میافریدند، بعضی از نیروهای چپ در یک با چند کارخانه ( از جمله ؛ جنرال صنعتی ) برای خود با "رویاهای شورای های گارگری سوسیالیستی " به تحصن ادامه میدادند.تو گوئی مهم نیست که رژیم سلطنتی سقوط کند به کمتر از سوسیالیسم نباید قانع شد. خب ، نه حزبی داشتیم نه تشکیلاتی و کارگران ۲۵ سال فاقد فعالیت سندیکائی و ..و. دیدیم که چگونه انجمن های اسلامی در کارخانجات توسط بخشی از گارگران پا گرفت و تشتت وحشتناکی بر جنبش گارگری ایجاد گرد که از سندیکاهای زرد شاهنشاهی ارتجاعی تر بود.

در همان روزهای بعداز ۲۲ بهمن ، جبهه دموکراتیک ایران هم برای جلوگیری از اعمال محدودیت های ضد آزادی و بغایت ارتجاعی توسط دولت موقت و خمینی فعالیت درخشانی را بنیان نهاد. دقیقا نیروهای بالفعل آزادیخواهان سکولار ، زنان و دانشجویان به آن پیوستند.

۲۲ بهمن میراث یک جامعه سرمایه داری وابسته در حال توسعه با پیشرفت نا موزون از مدیریت بوروکراتیک و اعمال نفوذ سردمداران ومقامات شاه تحمیل شده بود که فاقد روح جامعه مدنی بود.

اختلاف شدید طبقاتی و قدرت خرید بیداد میکرد. در آستانه انقلاب بهمن حقوق پایه ی کارگران ۳۳۰ روزانه ریال بود که شادروان داریوش فروهر بلافاصله بعداز تصدی پست وزارت کار آن را به روزانه ۶۶۰ ریال افزایش داد.

حکومت مذهبی علیرغم ثروتهای هنگفت نفت نه میخواستند و نه میتوانستند که با پیشرفت های معینی ایران را از عقب افتادگی های زیربنائی نجات دهند بهمین دلیل شیرازه امور بکلی از اساس پاشیده و میلیونها بیکار نتیجه مدیریت ارتجاعی "آقایان " میباشد.

سرکوب خونین نیروها که در تاریخ معاصر بی نظیر ست شرائطی به مراتب سخت تر از زمان شاه ایجاد کرده ست: بیکاری بیداد میکند کارگران ، کارمندان و نیروهای اقشار متوسط از انقلاب طرفی نبسته اند .میلیونها جوان جامعه ایران آینده ای ناروشن دارند .

نیروهای مخالف رژیم با توجه به واقعیت های ایران به جای شعارهای سوسیالیستی و سکتاریستی نامناسب و بی موقع با همفکری و همکاری یکدیگر با طرح پلاتفرم های مشترک برای نشان دادن پاسخ های مناسب برای رهائی از وضع موجود می توانند در درجه اول جوانان و دانشجویان را با توجه به امکانات ارتباطی جدید مطلع نمایند. آنها پیام نیروها را به مردم خواهند رساند .دفاع از آزادی ، کار ، دموکراسی و پیشرفت اجتماعی می تواند رئوس موضوعات پلاتفرم باشد.
به امید پیروزی
۱۶۹ - تاریخ انتشار : ۲۲ بهمن ۱٣٨۶