از : حمید محوی
عنوان : کارگران جهان متحد شوید!
من واقعا از دست شماها خسته شده ام. خودشان در خارج از کشور کم بودند، حالا هوادار هم پیدا کردند، آن هم در داخل کشور.
ببنید برای باز آخر می گویم، ما در مبارزهی طبقاتی، فدایی نداریم. هی...با شما هستم! گوش کنید! به من نگاه کن! فدایی بی فدایی. فدایی و شهادتی و امثال این ها که در واقع به بخش امور مالیاتی مذاهب مربوط می شود، به عرصه ی مبارزات پرولتاریا برای ایجاد دولت سوسیالیست علمی و امحاء طبقات تعلق ندارد. این صد بار. در مبارزه ممکن است که عده ای قربانی شوند، همان طور که کارگران دائما در جریان کار و به دلایل مختلف کشته می شوند.
ولی سنگ بنا بر اساس قربانی و شهادت نیست. این فدائیان خلق خودشان هم به موضوع پی برده اند که اشتباه بزرگی مرتکب شده اند، ولی به دلایل تبلیغاتی و از آن جایی که شما ها را می شناسند که تا چه اندازه می خواهید فدایی بشوید، نامشان را تغییر نمی دهند. می خواهید فدایی بشوید، به خودتان مربوط است، ولی ربطی به انترناسیونال ندارد.
ولی بدانید و آگاه باشید که این جا پرولتاریا با شما حرف می زند. در مبارزه ی طبقاتی این نظام سرمایه داری ست که باید حذف شود، و به خاطر سعادت و پیشرفت انسان ها. ما نمی خواهیم شما فدایی بشوید و فدا شوید. ما می خواهیم که شما به خاطر عشق به جامعه و عالم بشریت و به خاطر عشق به آگاهی و آزادی و رسیدن به آگاهی - بدون شک از خودبیگانه زدایی افراد در عصر حاکمیت طبقه و فرهنگ ابتذال، در مبارزه ی طبقاتی امکان پذیر است. ولی هیچ کس نباید فدا شود. این نظام سرمایه داری ست که باید بدست پرولتاریا از بین برود.
انترناسیونالیسم کارگری نوین هرگز با فدا کردن افراد موافق نیست.
موضوع این جاست که ما ایرانی ها یک مشکل اساسی داریم، و آن هم این است که هر چیزی که از مرز ما عبور می کند باید حتما به شکل بومی در آید، نتیجه این که ما حزب توده داریم، فدایی داریم، پیکار داریم، و...و...ولی حزب کمونیست نداریم. این حزب در تمام دنیا اسمش حزب کمونیست است جز ایران. چرا؟ می گویید که این خصوصیت ملی ست و طبیعی ست که وقتی از مرز عبور می کند به اشکال بومی در آید.
ولی ما باید با چنین راه حلی مبارزه کنیم. در ثانی این حزب بعدی بین المللی دارد و همه آن را با حزب کمونیست باز شناسی می کنند.
امیدوارم که دیگر مجبور نباشم این حرفها را تکرار کنم
۵٨۱۴ - تاریخ انتشار : ۱۷ دی ۱٣٨۷
|