عنوان : موافقم
مرسی و با بیشتر حرفات موافقم آقای بردبار نظر من اینه:من با خشونت مخالفم، من سبزم، از خودم دفاع می کنم و اجازه نمی دم کسی منو کتک بزنه ... See more! چون پارسال کتک خوردن تو خیابونو تجربه کردم..خیلی بد بود! و من در اون لحظه اصلا احساس قدرت نمی کردم!.. فکر می کنم قدرت من در تمام اون لحظه های بود که مبارزه کردم! در فریاد هایی بود که کشیدم، شعارها، دویدن ها، اشک ها ،مخفی شدن ها، و نشانه ی سبزی - که حتا اگر به اندازه ی نگین یک انگشتر- ولی در تک تکِ تمام این روزها همراهم بود. قدرت من در مظلومیتم نبود! (به دست آوردن قدرت از راه مظلوم نمایی رو راه و رسم زن های بی سواد صد سال پیش می بینم برای گرفتن خرجی خونه از دست شوهر ظالم) .. قدرت من در این بود که بدون نیاز به هیچ استراتژی و تاکتیکی، بی هیچ رهبری و اعلانی، در تمام روزهای اعتراض و در هر فرصتی به خیابون رفتم ..چون بر خلاف آقای عبدی ، بایدی در رعایت چهارچوب های رهبران نمادین این جنبش نمی بینم.. چون رهبر شدن آن ها و مبارز شدن مردم رو نتیجه ی یک سری فعالیت های دو طرفه می بینم( با سهم بیشتری برای مردم) . چون شعارهای ما بود که از موسوی و کروبی رهبر ساخت! ..بستن و نگه داشتن روبان های سبز دور مچ من و ما بود که سبز رو "سبز" کرد! .. خنده داره! آقای عبدی مردم رو سرباز های کوکی فرض کردند که با کوک شدن حرکت می کنند، با یک تلنگر هم روی زمین می افتند و ماهیتا قدرت دفاع از خودشون رو ندارند و نباید داشته باشند!..ولی نه! ما سرباز کوکی نیستیم
۲۶۶۹۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : آقای عبدی و حمایت اش از اصلاحات حکومت الهی از طریق رای
کارنامه آقای عباس عبدی در حکومت جهموری اسلامی روشن است. ایشان قادر نیستند برای حکومتی که سال ها زحمت کشیده اند ناظر باشد که صدای مخالفت را بشنوند. آقای عبدی سزای مردم کتک خوردن نیست . سزای مردم ایران برچیدن حکومت الهی است که شما و همفکران شما بر مردم تحمیل کردید.
۲۶۵۴۴ - تاریخ انتشار : ۱۰ خرداد ۱٣٨۹