در باره ی نظرخواهی دکتر اسماعیل خویی - امیرحسین آمویی

نظرات دیگران
  
    از : آ. ائلیار

عنوان : رابطه دو انسان
رابطه " خرید و فروش" برای رسیدن به " نفع" ، علی رغم میل ما در جامعه جاریست. و تا دو انسان آگاهانه آنرا بین خود در هم نشکسته اند حاکم بر آنهاست.
"ریا" "شیوه" این معامله است. و بیرحمانه همه روابط دیگر را به خاطر نفع یا نفع بیشتر قربانی میکند. شخص در پیگیری سود و سود بیشتر سیری ناپذیر است.
سود گاهی لباس ِ آرامش و راحتی، زندگی بهتر، فقدان درک، و غیره به تن میکند.

دو انسان چگونه میتوانند این رابطه را در بین خود درهم شکنند و یک رابطه " درست و انسانی" برقرار نمایند؟
نیاز به دو چیز هست: موقعیت اقتصادی نسبتاً برابر و جهان روحی مترقی و متناسب با هم، به همراه شناخت دقیق از عملکرد ِرابطه خرید و فروش؛ جهت رسیدن به بهزیستی خصوصی و عمومی.

مسیر چنین است ، ولی عوامل زیادی ممکن است ما را در رسیدن به اهداف خود با شکست روبرو سازند. 
سرنوشت یک رابطه بین دو شخص بستگی تام به شرشت ، تربیت، کاراکتر، محیط، نوع حکومت حاکم بر جامعه، وضعیت اقتصادی، جهان روحی و آرمانی آنها دارد. اگر این عوامل مثبت باشند میتوان امید زیادی به بقا و ادامه آن داشت.
"رابطه" فاقد ضمانت است. و یا ضمانت محدود دارد. "رابطه با دوام" در قاعده ِ" نادوام" یک تصادف و استثناست. فرد در حاکمیت قاعده دنبال استثناء میگردد و میخواهد آنرا حاکم گرداند. و مشکل هم همینجاست.
باید قاعده را پذیرفت و آنگاه به دنبال استثناء بود، و تلاش خود را آزمود.

گاهاً تربیت و جهان روحی و اهداف عمومی بر عوامل دیگر چیره میشوند و ما شاهد شیفتگها هستیم، که البته نادر اند و کمیاب.
انتخاب مسیرهای نادرست در جهت تأمین آمال خصوصی و عمومی ، اسارت در آتمسفر امواج اجتماعی- سیاسی، نیز گاهاً سرنوشت روابط مارا با شکست و سرخوردگی تعیین میکنند.

پیوند بین دو انسان پیوند بین دو جهان متفاوت روحی ست.با فرم و محتوای مخصوص به خود.
همزیستی مهرآفرینشان بستگی به ماهیت پیوند آگاهانه آنها دارد. به اینکه آیا متکی بر آگاهی و آزادگی ست یا بر جهل و اسارت و بده بستان و خرید و فروش.
رشد و گسترش تضاد ها و عدم حل آنها باعث مرگ پیوندهای ماست.

آیا بشر روزی خواهد توانست روابط انسانی خود را فارغ از این روابط قئ آور و زندگی برباد ده برقرار نماید؟ امیدوارم. و تلاش بشریت در این سمت و سوست.

با جهان زیبا و شاعرانه خویی عزیز همدلی دارم و آرزومندم جوانان نازنین ما چهارچوبهای غیر انسانی را در جامعه و در میان خود درهم بشکنند و خود و کودکانشان را از عواقب پردرد و رنج و غم انگیز آنها رها سازند.
نوشته آمویی گرامی در این زمینه بسیار روشنگر و آموزنده است.
ممنون از رنجشان.
۲۹۹۹٨ - تاریخ انتشار : ۱۷ مرداد ۱٣٨۹