بمب گذاری در مهاباد، چرا و به‌ چه‌ منظور؟ - سیامک حیدری

نظرات دیگران
  
    از : شریف

عنوان : من قانع نشدم آقا ی حیدری عزیز
ممنون که جواب دادین ولی من قانع نشدم. یعنی اگر قبل از جنبش سبز بود می توانستم حرف شما را قبول کنم ولی وقتی وقتی نتیجه ش را در دایران و دنیا دیدم فهمیدم زمانه عوض شده. یعنی برای این زمان و برای مردم ایران امروزه آن راه حماس و مندلاو در افریقا قابل قبول نیست. یعنی مردم نمی پسندند و حمایت نمی کنند و رزیم را با اسلخه بدست ها ول می کنند. یعنی همانطور که ریگی را ول کردند. شجریان وقتی خواند تفنگت را زمین بگذار بنظر من به همه گفت. جنگ این مرد را با رژیم ببینید چقدر اثردارترست. این مصاحبه ی آخرش با بی بی سی را حتما نظاره کنید. آقاجان من، وقتی جنبش سبز را داریم احتیاجی به تفنگ و جنگ مسلحانه نداریم سیاک خان خداحافظ شما.
٣۰۹٨۴ - تاریخ انتشار : ۶ مهر ۱٣٨۹       

    از : سیامک حیدری

عنوان : در جواب آقای شریف
سلام آقای شریف،

ملاحظه‌ شما را در مورد مقاله‌ دیدم. در این رابطه‌ لازم دانستم چند نکته‌ را یادآوری کنم:
۱. همانطور که‌ در مقاله‌ ام هم بدان پرداخته‌ام تاکنون در کردستان و در میان احزاب کرد ایرانی دست به‌ کارهایی نزده‌اند که‌ طبق معیارها و میثاق های شناخته‌ شده‌ی بین المللی تروریستی شناخته‌ شده‌ و یا در این کاتاگوری گنجانده‌ شود. مثلا در طول ۳۰ سال گذشته‌ سابقه‌ نداشته‌ که‌ آنان دست به‌ عملیات انتحاری و بمب گذاری در مکان های عمومی دست بزنند.
۲. دست بردن به‌ تفنگ و حمل اسلحه‌ از طرف حزب و یا گروه‌ خاصی، آنان را خودبخود و ردیف گروههای تروریستی قرار نمی دهد؛ بلکه‌ این دیدگاه‌ و عملکرد آنان است که‌ مشحص می کند کدام حزب و یا دولت در اردوگاه‌ تروریسم قرار دارد. به‌ عنوان مثال، هم گروه‌ فتح و هم گروه‌ حماس، به‌ عنوان حامیان و مدافعان حقوق فلسطینی ها، دارای نیروی مسلح و نظامی هستند. در حالی که‌ گروه‌ تفح با حفظ داشتن گروه‌های نظامی وابسته‌ به‌ خود دارای روابطی خوب و حسنه‌ با‌ جوامع بین المللی است، اما در همین حال گروه‌ حماس به‌ عنوان یک گروه‌ تروریستی شناخته‌ شده‌ و از طرف جوامع بین المللی و کشورهای دمکراتیک طرد شده‌ است. پس همانطور که‌ عرض شد به‌ صرف مخالفت با دیدگاه‌ و آرمانهای حزب و یا جریانی خاص، نمی توانیم به‌ میل خویش آنان را در لیست مذکور قرار دهیم. احزاب سنتی و فعال در کردستان ایران تاکنون از طرف هیچ ارگان و یا نهاد بین المللی و حتی کشورهای اروپایی در لیست تروریست قرار ندارند.
کنگره‌ی ملی آفریقا در سال ۱۹۶۰ هنگام مبارزه‌ با آپارتاید در آفریقای جنوبی دارای یک نیروی مسلح قوی و منظم بود به‌ نام MK بود، اما در همان حال در سراسر دنیا آنان سمبل مقاومت و ایستادگی در برابر تبعیض و نابرابری بودند و هرگز به‌ عنوان یک گروه‌ تروریستی شناخته‌ نشدند.
برخلاف ادعای شما، جمهوری اسلامی برای سرکوب مخالفان و دگراندیشان زیاد هم دنبال دلیل و بهانه‌ نمی گردد. اگر چنین است لطفا شما برای من توضیح دهید که‌ قتل و عام نویسندگان و دگراندیشانی چون محمد مختاری، پوینده‌، داریوش فروهر و همسرش طبق کدام‌ دلیل و بهانه‌ بود؟ آیا آنان دست به‌ اسلحه‌ برده‌ بودند؟ سرکوب ناراضیان به‌ انتخابات اخیر ریاست جمهوری را چگونه‌ توضیح می دهید؟
٣۰۹۷۶ - تاریخ انتشار : ۶ مهر ۱٣٨۹       

    از : شریف

عنوان : از شریف به سیامک حیدری
مبارزات مسالمت آمیز علیه این رژیم موثرترین راه برای سرنگونی کل رژیم است. پس ما باید هر حزب و گروهی که بهر دلیلی مسلحانه علیه این رژیم مبارزه می کند را محکوم و تروریست اعلام کنیم و از آنها فاصله بگیریم. این گروهها و احزاب که به جنگ مسلحانه رو می آورند در حقیقت به رژیم دارند کمک می کنند تا به مبارزات مسالمت آمیز ما لطمه بزنند. وقتیکه میشود با مبارزات مسالمت آمیز موفق به سرنگونی رژیم شد چرا به مبارزات مسلحانه رو می آورند و با این کارشان به بقای رژیم کمک می کنند؟ مبارزه مسلحانه مخالفین رژیم همان چیزی است که رژیم می خواهد تا در دنیا مظلوم نمایی کند و هر کسی را که بخواهد حذف فیزیکی کند می گوید با این گروه های مسلح در رابطه بوده است. هر موقع هم که به نفعش باشد بنام این و آن گروه مسلح اینجا و آنجا بمب منفجر می کند بعد هم گروه متهم حاشا می کند معلوم هم نیست کدامشان راست میگویند. برای جلوگیری از همه ی این ها ما باید جلوی گروههای مسلح بایستیم و آنها را محکوم کنیم و تروریست بخوانیم شان آنوقت این بهانه ها را از دست رژیم گرفته ایم و به مبارزات مسالمت آمیزمان کمک کرده ایم. این چیزیست که رژیم نمی خواد چون از مبارزات مسالمت آمیز خیلی خیلی بیشتر می ترسد تا جنگ مسلحانه.خداحافظ
٣۰۹۴۷ - تاریخ انتشار : ۴ مهر ۱٣٨۹